ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 598

บทที่ 598 แจ้งคุณชายสามเย่ให้มารู้จักลูกๆ (3)

ตอนนี้ถังหยุนเฉิงไม่พอใจเย่ซือเฉินมาก ดังนั้น ประเด็นสำคัญของเขาคือประโยคสุดท้าย

เวินลั่วฉิงเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไร ในเมื่อทุกคนตัดสินใจอย่างนี้ เธอพูดอะไรไปยังมีประโยชน์อีกหรือ ที่นี่ก็ไม่มีใครขอความเห็นของเธอ คงจะลืมเธอกันหมดแล้ว

ถังหลินถือมือถือ ยืนตะลึง อย่างนั้นเขายังควรจะโทรอีกมั้ย

“แกจะทำอะไร จะแอบโทรไปหาเจ้ากระจอกตระกูลเย่ใช่มั้ย” สายตาท่านย่าถังเคลื่อนมานิดหนึ่ง ก็พอดีกับที่เห็นถังหลินยืนอยู่มุมหนึ่งกำลังจะโทรศัพท์ “ย่าจะบอกให้นะ ถ้าแกกล้าบอกเด็กเมื่อวานซืนตระกูลเย่ล่ะก็ วันหลังอย่าคิดเหยียบตระกูลถังอีก”

ตอนที่ท่านย่าถังพูด ทั้งจริงจังและ เข้มงวดมาก ไม่มีความหมายล้อเล่นเจือปนสักนิดเดียว

มือถังหลินที่ถือมือถือถึงกับสั่น ตอนนี้เบอร์ของเย่ซือเฉินอยู่บนหน้าจอมือถือแล้ว แต่ทว่า เขากลับไม่กล้ากดโทร

ในบ้านตระกูลถัง ท่านย่าถังพูดอะไรแล้ว ใครจะกล้าคัดค้าน

“แล้วก็หลานด้วย” ท่านย่าถังหันมาทางเวินลั่วฉิง

“ห้ามไปแอบบอกเย่ซือเฉินเด็ดขาด ถ้ากล้าบอกเขาล่ะก็...” คำพูดของท่านย่าถังหยุดนิดหนึ่ง เห็นชัดว่ามีเจตนาขู่

ถังหลินเงยหน้า มองเวินลั่วฉิง ค่อยปลอบใจเขาขึ้นมาบ้าง ถ้าหากเขาถูกไล่ออกจากตระกูลถัง อย่างน้อยก็ยังมีเวินลั่วฉิงเป็นเพื่อนเขา

“ถึงอย่างไรหลานก็บอกเขาไม่ได้” ท่านย่าถังคิดอยู่นาน แต่ก็นึกคำพูดที่เหมาะสมไม่ออก

ถังหลิน “...”

เพราะอะไร เรื่องเดียวกันแท้ๆ เขาถูกไล่ออกจากบ้าน เวินลั่วฉิงกลับไม่เป็นไร

แต่ละคนทำไมไม่ยุติธรรมกับเขา

“คุณย่า ทำไมไม่ยุติธรรมล่ะครับ” ถังหลินไม่กล้าตอบโต้ถังหยุนเฉิง แต่เขายังกล้าโต้ตอบท่านย่าถัง

“ฉิงฉิงพาหลานน่ารักขนาดนี้ถึงสองคนมาตระกูลถัง แกล่ะ ตอนนี้แฟนยังไม่มีเลย แกยังกล้าพูดไม่ยุติธรรม ไว้รอแกมีความสามารถพาหลานมาสองคนก่อน ไม่สิ แกพามาได้คนหนึ่งก่อนเถอะ แกทำได้มั้ยล่ะ” เฟิ่งเหมียวเหมียวกวาดตามองถังหลิน สายตาดูถูกยิ่งกว่าอะไร

ถังหลิน “...”

เรื่องลูกนึกจะพูดว่ามีก็มีได้หรือ

โอ๊ย ตอนนี้เขาอยู่ในตระกูลถังถูกรังเกียจถึงขนาดนี้แล้วหรือ

เขากลับไปทำงานดีกว่า

“ฉิงฉิง เรื่องตระกูลเย่หลานตัดสินใจจะทำอย่างไรดี” ถังหยุนเฉิงแม้ว่าช่วงหลายวันนี้จะยุ่งเรื่องงานที่บริษัทตลอด แต่เขาก็รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นช่วงสองวันนี้เป็นอย่างดี เรื่องนี้หากปล่อยไว้ไม่แก้ไข เวินลั่วฉิงคิดจะออกจากบ้านคงจะต้องลำบาก

“หนูอยากให้คุณตากับคุณยายเชิญคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่มาบ้านตระกูลถังพรุ่งนี้ หนูจะคิดหาทางเปิดโปงพวกเขาค่ะ” เวินลั่วฉิงบอกแผนของตัวเอง เรื่องนี้ควรจะจบได้แล้ว ควรจะแก้ไขได้แล้ว

“คุณคะ ส่งเด็กให้ฉันเถอะค่ะ ที่บริษัทยังมีงานเยอะไม่ใช่หรือคะ คุณบอกว่าต้องรีบกลับไม่ใช่หรือคะ คุณกลับไปก่อน ฉันจะอยู่ที่บ้านสองสามวัน ไม่ใช่สิ ต่อไปฉันจะอยู่ที่นี่” เฟิ่งเหมียวเหมียวทิ้งสามีเพื่อเด็กๆ สองคน

เธอตัดสินใจแล้ว ต่อไปจะอยู่บ้านเลี้ยงหลานๆ

“พรุ่งนี้ผมค่อยไป รอพรุ่งนี้เรื่องฉิงฉิงเรียบร้อยแล้ว ผมค่อยกลับ” ถังหยุนเฉิงกอดถังจื่อซีแน่น ไม่อยากปล่อยมือ เขาเอียงตัวนิดหนึ่ง เหมือนจะกลัวถูกเฟิ่งเหมียวเหมียวแย่งหลานไป

ที่จริงบริษัทมีงานมากจริง ตระกูลถังเดิมมีบริษัทของตัวเองอยู่แล้ว แต่ถังหยุนเฉิงยังต้องดูแลเรื่องของสำนักงานใหญ่แปดสุดยอดวงศ์ตระกูลด้วย

เรื่องคลี่คลายแล้ว สถานการณ์หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก จึงมีอีกหลายเรื่องที่รอเขากลับไปจัดการ อีกทั้งเป็นเรื่องด่วน และเป็นเรื่องสำคัญมาก

แต่ถึงอย่างไร เขาก็ตัดใจไปไม่ได้ ครั้งนี้เขาอยากจะเอาแต่ใจ เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น อยากจะอยู่กับเด็กๆ ที่บ้าน อยู่กับคนที่บ้าน

“เรื่องที่บริษัทแกไปจัดการเถอะ” แต่ ตอนนี้ถังหยุนเฉิงคิดถึงถังหลินขึ้นมา หันไปกำชับถังหลิน

เรื่องราวคลี่คลายแล้ว ครั้งนี้ถังหลินประสบความสำเร็จมาก ตอนนี้ให้ถังหลินช่วยเขาจัดการเรื่องที่สำนักงานใหญ่แปดสุดยอดวงศ์ตระกูล ไม่มีใครกล้าไม่เชื่อฟังเขา

ถังหลิน “...”

นี่ใช่พ่อเขาจริงๆ ใช่มั้ย ก่อนหน้านี้ยังรังเกียจเขาไม่เอาๆ พอตอนนี้มีเรื่องจะคิดถึงเขา

แต่ว่า พวกเขาทั้งครอบครัวมีความสุขกัน แล้วจะให้เขาไปทุ่มเทชีวิตทำงานหนักคนเดียวหรือไง