ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 640

บทที่640 เทพธิดาเวินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่(7)

ต่อให้เธอใจกล้าเพียงใด เธอก็ไม่กล้าเป็นปริปักษ์กับมู่หรงซือถูเด็ดขาด

พนักงานที่จะค้นตัวเวินลั่วฉิงเมื่อสักครู่ยิ่งมีสีหน้าย่ำแย่มาก

พวกเธอคาดไม่ถึงว่า คนที่พวกเธอคิดว่าเป็นขโมยจะเป็นเจ้านายของพวกเธอ

ต่อจากนี้ ไม่รู้ว่าเจ้านายใหม่จะคิดบัญชีกับพวกเธออย่างไร？

“ในเมื่อไม่มีอะไรแล้ว ถ้าเช่นนั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ”ตำรวจเห็นเหตุการณ์ นึกว่าเรื่องคลี่คลายแล้ว ซึ่งคิดว่าไม่มีหน้าที่ของพวกเขาอีกต่อไป จึงคิดจะกลับไป

ทว่า……

“คุณตำรวจ รอเดี๋ยวค่ะ”เวินลั่วฉิงที่ไม่เอ่ยปากพูดมาโดยตลอด จู่ๆก็เรียกตำรวจที่เตรียมจะจากไป

“คุณเวินยังมีเรื่องอะไรอีกครับ？”ตำรวจอายุประมาณสี่สิบปีเป็นคนมีแววตา เขารู้ว่าคุณเวินเป็นคนไม่ธรรมดา ไม่เช่นนั้นคงไม่อาจนำร้านนี้มาครอบครองในชั่วพริบตาหรอก

อีกทั้งมู่หรงซือถูยังมาด้วยตัวเองอีก

มู่หรงซือถูเป็นบุคคลตัวท๊อปที่น่ายำเกรงในเมือง A สามารถเชิญระดับมู่หรงซือถูมาได้นั่นมีไม่กี่คน

และเห็นได้ชัดว่าวันนี้มู่หรงซือถูมาเพื่อคุณเวิน

ดังนั้นจะขัดใจคุณเวินไม่ได้

สายตาทุกคนจับอยู่ที่เวินลั่วฉิง และรู้ว่าเวลานี้เธอเรียกตำรวจให้หยุดทำไม？

มุมปากมู่หรงซือถูยกขึ้นเล็กน้อย เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆอย่างนี้หรอก

ใครบาดหมางกับผู้หญิงคนนี้ คนผู้นั้นต้องชดใช้คืน

ผู้หญิงคนนี้เป็นหัวแก้วหัวแหวนของคุณชายสามเย่ เป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน แน่นอนเธอไม่พึงคุณชายสามเย่ ไม่พึงตระกูลถัง ลำพังความสามารถของเธอ คนทั่วไปก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เธอแล้ว

ดูจุดจบของตระกูลกู้ก็เข้าใจได้แล้ว บาดหมางผู้หญิงคนนี้ ไม่มีทางได้รับจุดจบที่ดีงามแน่

บอกตามตรง แม้แต่เขาก็ไม่กล้าบาดหมางกับเธอ ไม่ชมไม่ได้แล้วว่าคุณหนูตระกูลกู่ทั้งสองท่านนี้ใจกล้ามาก

ดังนั้น ตอนนี้คุณหนูบ้านตระกูลกู่ทั้งสองคนจำเป็นต้องแบกรับผลจาก‘ความกล้าหาญ’ของตน

เวลานี้มู่หรงซือถูรู้สึกรอคอย ไม่รู้ว่าเวินลั่วฉิงจะทำอย่างไรต่อ ？

การกระทำของเธอเหนือความคาดหมาย ทำให้ช็อก มู่หรงซือถูจึงยืนดูความสนุกอยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ

“ร้านของเรามีกำไรหยกหายไป อยากรบกวนคุณตำรวจช่วยพวกเราหาหน่อยค่ะ”เวินลั่วฉิงพูดอย่างสุภาพ น้ำเสียงเบาช้า แต่ประโยคนี้ของเธอกลับทำให้สีหน้าของกู่หยิงหยิงเปลี่ยนไป

กู่หยิงหยิงมองหน้าเวินลั่วฉิง เริ่มเครียดขึ้นมา เวินลั่วฉิงอยากทำอะไรกันนะ？

แต่กำไรหยกอยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง กล้องวงจรปิดในร้านก็เสียพอดี เรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ซัดทอดไม่ถึงตัวเธอหรอก

“เวินลั่วฉิง เป็นโจรแจ้งจับขโมยเหรอ？คุณเป็นคนขโมยกำไรหยกแท้ๆ”กู่หลิงหลิงเป็นคนใจร้อน สมองทึ่ม ตะคอกเสียงออกมา

เวลานี้เธอรู้สึกผิดในใจเล็กน้อย

เพราะเธอเป็นคนแอบวางกำไรหยกเข้ากระเป๋าของเวินลั่วฉิงเอง

ตอนนี้กำไรหยกชิ้นนั้นยังมีในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง กู่หยิงหยิงกำลังคิดหาวิธีทำให้เวินลั่วฉิงเสื่อมเสีย？

“ค้นก็ค้น ฉันบริสุทธิ์ ไม่กลัวพวกคุณค้นหรอก”กู่หลิงหลิงกล่าวหนึ่งประโยค พร้อมกับเงยหน้าขึ้นอย่างโอหัง

“เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของพวกเรา พวกเรายินดีให้ความร่วมมืกับตำรวจค่ะ”กู่หยิงหยิงก้าวไปด้านหน้าด้วยใบหน้าของผู้มีศีลธรรม ความหมายนั้นชัดเจนมาก คือตกลงให้ตำรวจค้นตัว

“เป็นเรื่องยากที่คุณกู่จะมีเหตุผลจริงๆ”ดวงตาเวินลั่วฉิงหันไปมองกู่หยิงหยิง เมื่อสบตาของกู่หยิงหยิงได้แล้ว เวินลั่วฉิงจงใจย้ายสายตาไปที่กระเป๋ากู่หยิงหยิง ก่อนจะเผยรอยยิ้มจางๆออกมา

รอยยิ้มนั้น ลึกล้ำยากจะหยั่งถึงมาก……

จากนั้นเวินลั่วฉิงเงยหน้าไปมองกู่หยิงหยิง ยกหางคิ้วขึ้น จงใจแต้มความได้ใจบนใบหน้า

กู่หยิงหยิงเป็นคนฉลาด ท่าทางเวินลั่วฉิงเมื่อครู่ชัดเจนมาก เธอเห็นทุกการเคลื่อนไหวหมดแล้ว

กู่หยิงหยิงใจหล่นวูบกะทันหัน ดวงตาเธอรีบย้ายไปอยู่ที่เวินลั่วฉิง ก่อนหน้านี้เธอให้กู่หลิงหลิงนำกำไรหยกใส่เข้าไปในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง

ไม่รู้ว่าตอนนี้กำไรหยกยังมีที่เวินลั่วฉิงหรือเปล่า？

หรือจะ？

ทันใดนั้นกู่หยิงหยิงก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาบางอย่าง！！

เวินลั่วฉิงมองกู่หยิงหยิงแล้ว พลางยิ้มให้กู่หยิงหยิงเบาๆ จากนั้นก็จงใจเอื้อมมือไปจับกระเป๋าของตัวเอง แสดงให้เห็นว่ากระเป๋าของตนแบนเรียบไม่มีอะไร

คล้ายกับเป็นการกระทำให้กู่หยิงหยิงยิ่ง‘วางใจ’ เวินลั่วฉิงยังค้นกระเป๋าของตัวเองออกมา และเขย่าด้วย ซึ่งพบว่ากระเป๋าว่างเปล่าจริงๆ ไม่มีอะไรเลย