ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 69

ตอนที่ 69 คืนนี้นอนเป็นเพื่อนหนู

เพียงแต่ตอนนี้เย่ซือเฉินขึ้นเครื่องบิน โทรศัพท์ปิดเครื่อง ดังนั้นก็เลยโทรไม่ติด

ถังจื่อโม่แอบถอนหายใจ เขาตกใจนิดหน่อย แต่เมื่อมองไปที่น้องสาว สายตาก็ยังคงมีความเอ็นดูอยู่เล็กน้อย “เธอเสียงเบา ๆ หน่อย อย่าให้คุณแม่ได้ยิน”

“พี่ชาย พี่หาเบอร์โทรสามีของคุณแม่เหรอ? หาเบอโทรสามีของคุณแม่ไปทำอะไร?” ถังจื่อซีพยักหน้า จากนั้นก็ขยับเข้าใกล้หูของเขาแล้วพูดกระซิบเบา ๆ

“แน่นอนว่ามีประโยชน์ เธออย่าบอกคุณแม่ก่อนนะ เข้าใจไหม?” ถังจื่อโม่กดเสียงต่ำ เด็กสองคนกระซิบกระซาบลับ ๆ ล่อ ๆ

“อื้มอื้มอื้ม พี่วางใจได้ ฉันไม่บอกคุณแม่หรอก” ถังจื่อซีพยักหน้า รับประกันอย่างจริงจัง

ถังจื่อโม่รีบบันทึกเบอร์โทรของเย่ซือเฉินลงในโทรศัพท์ของตนเองอย่างรวดเร็ว เมื่อคิดได้ก็ลบบันทึกการโทรออกที่ไม่ได้ตั้งใจเมื่อกี้ออก จากนั้นก็คืนโทรศัพท์ให้เวินลั่วฉิง

“ค้นหาเสร็จแล้ว? หาอะไร? อ้อใช่ลูกก็มีโทรศัพท์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องใช้โทรศัพท์แม่หา?” เมื่อเห็นเขาเอาโทรศัพท์มาคืนเร็วขนาดนี้เวินลั่วฉิงก็งุนงง

“ของบางอย่าง โทรศัพท์ผมก็ค้นหาไม่ได้” ประโยคนี้ถังจื่อโม่พูดอย่างถูกต้อง โทรศัพท์ของเขาหาเบอร์โทรของเย่ซือเฉินไม่ได้

“อะไรที่โทรศัพท์ของลูกหาไม่ได้?” เวินลั่วฉิงกระพริบตา สิ่งที่ค้นหาในโทรศัพท์ที่เชื่อมกับอินเตอร์เน็ตไม่เหมือนกันเหรอ?

เพียงแต่ว่า ถังจื่อโม่ไม่ได้ตอบคำถามเธอและวิ่งหนีไปแล้ว เวินลั่วฉิงไม่ได้คิดอะไรเยอะ แล้วหันไปทำกับอาหารต่อ

“เธอมานี้ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ เห่อถงถงเห็นเด็กสองคนเล่นกันอย่างสนุกสนาม ก็เรียกเวินลั่วฉิงเข้าไปในห้องหนังสือ

“มีอะไร?” เมื่อเห็นท่าทางมีลับลมคมในของเห่อถงถง เวินลั่วฉิงหัวเราะเบา ๆ

“ให้เธอดูอะไรบางอย่าง” เห่อถงถงเปิดคอมพิวเตอร์ เปิดดูบางสิ่งบางอย่างที่เธอค้นเจอก่อนหน้านี้ จากนั้นก็เลื่อนคอมมาข้างหน้าเวินลั่วฉิง

“อะไร?” เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย แต่ก็มองไปที่เนื้อหาที่แสดงบนคอมพิวเตอร์ ดวงตาถลึงตานิดหน่อย “นี่จริงหรือปลอม?”

“แน่นอนว่าจริง ดูเสร็จแล้วมีอะไรอยากพูดไหม?”

“ดีจัง” เวินลั่วฉิงกระตุกมุมปาก มองไม่เห็นท่างทางไม่ดีใจอะไร

“อะไรที่เรียกว่าดี เห็นสามีของเธอในสถานการณ์แบบนี้ เธอตอบสนองแบบนี้เหรอ?” เห่อถงถงตะลึง ค่อนข้างโมโห “นี่มันสามีเธอนะ”

“ฉันกับเย่ซือเฉินก็แค่แต่งงานกันตามข้อตกลง บนสัญญาเขียนอย่างชัดจเนว่าระยะเวลาในการแต่งงานหนึ่งปี หลังจากหนึ่งปีฉันกับเขาไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น” สำหรับเรื่องนี้เวินลั่วฉิงรู้ดีที่สุด ถ้าหากว่าทำได้เธอหวังว่าอยากจะออกจากขอบเขตของเย่ซือเฉินทั้งหมด

“ค่ะ” ถังจื่อซีน่าจะเหนื่อยจริง ๆ พิงเข้าร่างกายเวินลั่วฉิง “คืนนี้มามี้นอนเป็นเพื่อนหนูได้ไหมคะ?”

“แน่นอน” เวินลั่วฉิงเข้าใจความคิดของลูกสาวอย่างเป็นธรรมชาติ ยื่นมือออกไปสะกิดจมูกเธอ

“ดีจังเลยค่ะ” ถังจื่อซีโห่ร้องดีใจขึ้นมาทันที ท่าทางเหน็ดเหนื่อยเมื่อกี้หายไปทันที เธอรีบวิ่งออกไปจากข้างนอก “พี่ชาย พี่ชายมามี้บอกว่าคืนนี้จะนอนเป็นเพื่อนหนู ไม่นอนกับสามี”

เวินลั่วฉิงส่ายหน้าเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

โชคดีที่วันนี้เย่ซือเฉินไปทำงานนอกสถานที่ ไม่อย่างงั้นเธอก็ไม่สามารถอยู่กับลูก ๆ ทั้งสองได้

“เธอนอนกับสามีเธอเหรอ?” เห่อถงถงขยับเข้ามาใกล้เธอ ทีเล่นทีจริง

เวินลั่วฉิงเหลือบมองมาที่เธอ ไม่ได้ตอบอะไร สำหรับเรื่องนี้เธอเขียนบนสัญญาไว้อย่างชัดเจนมาก

แต่ว่าสัญญาก็คือสัญญา ถ้าเย่ซือเฉินไม่ทำตามสัญญา......

เธอกลัวว่าพอถึงเวลาเธอจะสูญเสียการควบคุมเรื่องนี้ หรือว่าพอถึงเวลาเธอกลัวว่าจะตกอยู่ในมือของเย่ซือเฉิน ถ้าหากมีวันนั้นจริง ๆ เธอเชื่อว่าเย่ซือเฉินไม่มีทางปล่อยเธอแน่