ฉะนั้นเธอไม่มีเวลาไปซื้อของกับเขา และไม่มีอารมณ์ดีขนาดไปซื้อของกับเขา!
“ทำไม?โกรธแล้วจริงๆเหรอ?”คุณชายสามเย่เห็นท่าทางของเธอ ดวงตาทั้งคู่พลันกะพริบ รีบเอื้อมมือดึงเธอมากอด พร้อมกับพูดใกล้หูเธอว่า “คุณต้องเชื่อใจผม”
กลุ่มคนที่มุงดูเห็นคุณชายสามเย่อ่อนโยนขนาดนี้ วางกลลวงแล้วเอาใจเวินลั่วฉิงอย่างนี้ ต่างรู้สึกอึ้งจนตาค้าง
นี่?นี่คือคุณชายสามเย่ที่พวกเขารู้จักหรือ?
สุภาพสตรีที่มามุงดูต่างหลงใหล อ้าว ต่างรู้สึกอิจฉากันทั่วหน้า!!
เหนือความคาดหมายว่าคุณชายสามเย่จะอ่อนโยนขนาดนี้!!
“ฉิงฉิง คุณต้องเชื่อใจผม เธอไม่ใช่ลูกสาวของผมจริงๆ”คุณชายสามเย่เห็นเวินลั่วฉิงยังโกรธอยู่ พลันถอนหายใจเบาๆ เรื่องนี้ยังพูดไม่เข้าใจอีกเหรอ?
เรื่องนี้เป็นเรื่องง่ายๆ ชัดเจนมาก เธอผู้ฉลาดหลักแหลมทำไมยังไม่เข้าใจอีก?ทำไมไม่เชื่อใจเขา?
เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเขา หันไปจ้องเขม็งเขาอีกครั้ง พลางพูดอย่างดุดันว่า “เอ่อ ไม่ใช่ลูกสาวคุณ”
เวินลั่วฉิงพูดด้วยอารมณ์โกรธ โกรธถึงขีดสุดจนพูดคำตรงข้าม
ทว่าคุณชายสามเย่กลับไม่ได้คิดอะไรมาก คุณชายสามเย่คิดว่าก่อนหน้านี้เขาปฏิบัติดีต่อเด็กหญิงคนนั้น จนทำให้เวินลั่วฉิงเข้าใจผิด
“ฉิงฉิง……ผม……”คุณชายสามเย่ดึงเธอไว้ เพื่ออธิบายต่อ
“พอแล้ว พอแล้ว ฉันรู้แล้ว ฉันยังมีธุระ ไปก่อนล่ะ”แต่เวินลั่วฉิงเห็นเห้อถงถงกับถังจื่อซีออกจากห้างแล้ว ทางถังจื่อโม่ก็ออกไปแล้วเช่นกนัน ทำให้เธอรู้สึกเร่งรีบเล็กน้อย
ตอนนี้เธอนึกถึงแต่ลูกๆทั้งสองคนตลอดเวลา ลูกๆที่ถูกคุณชายสามเย่ทำให้โกรธไม่น้อย
ตอนนี้เธอเร่งรีบจะไปปลอบใจลูกทั้งสองคน
เวินลั่วฉิงดิ้นออกจากอ้อนแขนของเย่ซือเฉิน จากนั้นก็วิ่งไปด้านนอกอย่างไว
คุณชายสามเย่ชะงัก รู้สึกงงงวย นี่มันหมายความว่าอะไร?เธอทิ้งเขาไว้อย่างนี้เลยเหรอ?
ไม่ใช่ เธอมีธุระเร่งด่วนอะไร?สำคัญมากเลยเหรอ?สำคัญกว่าเขาหรือ?
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อสักครู่เขารู้สึกเหมือนโดนเธอรังเกียจอีกแล้ว
คุณชายสามเย่ยืนมึนอยู่สักพัก เวินลั่วฉิงก็วิ่งไปไกลแล้ว คุณชายสามเย่ได้สติก็เรียกตามออกไป
ทว่าเวินลั่วฉิงออกจากห้างแล้วขึ้นรถคันหนึ่ง ก่อนจะจากไป
“ท่านประธาน คุณยังมีประชุมวิดีโอคอลที่สำคัญมากนะครับ ตอนนี้ถึงเวลาแล้วครับ”เลขาหลิวเห็นประธานของตนคิดจะตามอีกจึงอดตักเตือนหนึ่งประโยคไม่ได้
ประชุมครั้งนี้นั้นสำคัญเป็นอย่างยิ่ง มันเป็นเรื่องใหญ่ที่เกี่ยวพันไปถึงชีวิตผู้คน
เย่ซือเฉินหรี่ตาขึ้น บัดนี้รถที่เวินลั่วฉิงนั่งขับออกไปไกลแล้ว ถึงเขาจะเร่งแต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำตอนนี้
ถึงจะอธิบายก็ควรรอให้เธอใจเย็นก่อนแล้วค่อยอธิบายต่อ
“ช่วยผมสืบเด็กคนนั้นด้วย”หลังคุณชายสามเย่ขึ้นรถ ดวงตาพลันหรี่ขึ้นเล็กน้อย ซึ่งไม่ได้สั่งการให้เลขาหลิวขับรถ แต่กลับเปล่งประโยคเช่นนี้ออกมา
เมื่อครู่เขารู้สึกว่าสมองของเขาเลอะเลือนเล็กน้อย อาจเป็นเพราะถังจื่อซีปรากฏตัวกะทันหัน แถมยังเรียกเขาว่าแด๊ดดี้อีก ส่งผลกระทบต่อเขาเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ สมองของเขายังคงสับสนอยู่
เวลานี้สุดที่รักถังจื่อซีจากไป เวินลั่วฉิงก็ไปแล้ว เขารู้สึกใจเย็นลง จู่ๆรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
เลขาหลิวชะงัก เข้าใจความหมายของท่านประธานกะทันหัน แต่ไม่รู้ว่าควรตอบสนองเช่นไร
ทำไมท่านประธานยังต้องสืบเด็กผู้หญิงคนนั้นอีก?ท่านประธานคิดว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกสาวของเขาเหรอ?
“ผู้หญิงคนนั้นด้วย”เย่ซือเฉินหยุด ก่อนจะเสริมอีกหนึ่งประโยค
ตอนเวินลั่วฉิงมา การตอบสนองของถังจื่อซีทำให้เขารู้ว่าถังจื่อซีไม่รู้จักเวินลั่วฉิง แต่ในใจเขากลับรู้สึกอะไรแปลกๆ
หลังเวินลั่วฉิงออกจากห้าง ถึงจะเรียกรถมานั่ง แต่ออกไปไม่นานก็ลงจากรถ แล้วไปยังที่ที่นัดหมายเห้อถงถงไว้
“หนูไม่ชอบแด๊ดดี้ หนูไม่เอาแด๊ดดี้แล้ว แด๊ดดี้พูดว่าหนูไม่น่ารัก แด๊ดดี้พูดว่าไม่ชอบหนู แด๊ดดี้ยังพูดว่ารังเกียจหนูอีก”ตอนที่เวินลั่วฉิงไปถึง เจ้าหญิงจื่อซีก็กำลังฟ้องพี่ชายของเธออยู่ ซึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยความอยุติธรรม
“เขาตาบอด เลยพูดว่าน้องไม่น่ารัก แสดงว่าน้องน่ารักๆเลย”ถังจื่อโม่เห็นน้องสาวของตนใกล้จะร้องไห้เสียแล้ว รู้สึกสงสารเหลือเกิน
เวินลั่วฉิง“……”
อธิบายอย่างนี้เข้าท่ามาก!!
ถังจื่อโม่มีความสามารถยิ่งนัก
“ฮ่าๆ……”เห้อถงถงหัวเราะร่า คุณชายสามเย่ตาบอด?
ก็ได้ บอดนิดหนึ่งจริงๆ?ไม่งั้นทำไมถึงพูดว่าจื่อซีของเธอไม่น่ารักกันล่ะ?
ทว่าคนที่กล้าวิจารณ์คุณชายสามเย่เช่นนี้ นอกจากถังจื่อโม่แล้ว เกรงว่าคงไม่มีใครอื่นอีก
“พี่ชาย งั้นพวกเราจะนับพ่อกันอีกไหม?”เจ้าหญิงน้อยหยุดฟ้องพี่ชายด้วยใบหน้าไม่ได้รับความเป็นธรรม จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองพี่ชายของตน ซึ่งแววตาเจือความรอคอยอย่างมีความหวังไว้
ดูออกว่าเจ้าหญิงถังจื่อซียังอยากนับเย่ซือเฉินเป็นพ่ออยู่
ถึงแม้เย่ซือเฉินจะทำร้ายหัวใจดั่งกระจกของเธอ ถึงแม้คำพูดของคุณชายสามเย่จะทำร้ายศักดิ์ศรีของเธออย่างจัง
ชั่วขณะนั้นเวินลั่วฉิงกับเห้อถงถงต่างมองไปยังถังจื่อโม่โดยพร้อมเพรียงกัน คนที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือถังจื่อโม่
เวินลั่วฉิงเคารพในการตัดสินใจถังจื่อโม่เสมอมา หากถังจื่อโม่รับปาก เรื่องนี้ก็สามารถไปบอกให้เย่ซือเฉินทราบได้เลย
ถึงแม้เย่ซือเฉินจะไม่ชอบเด็ก ถึงแม้เย่ซือเฉินจะรังเกียจเด็ก แต่ลูกชายลูกสาวของเขาแท้ๆ เขาคงไม่เอาไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...