ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 823

“เจ้าชายน้อยประเทศD？”ถังหลินตัดบทเธอทิ้ง บัดนี้ถังหลินยกเสียงสูงขึ้นหลายส่วน เขาหยุดพูดเล็กน้อย ริมฝีปากของเขาเข้าไปใกล้หูของหลินเป้ย จากนั้นก็เสริมหนึ่งประโยคด้วยเสียงทุ้มต่ำ：“เจ้าชายน้อยประเทศDนั่งฉี่？เจ้าชายน้อยประเทศDจะอธิบายจุดนี้ยังไง？ห้ะ？”

หลินเป้ยตกใจพร้อมกับแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อกี้ถังหลินยืนอยู่ด้านนอก ได้ยินเสียงดังคาดจริงๆ！！

เพราะเธอกลัวจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นอีก ดังนั้นเมื่อกี้เธอฉี่เร็วมาก ถังหลินยืนอยู่ด้านนอกคงได้ยินชัดมากเลย

ถังหลินที่เป็นคนฉลาดคงจะเดาออกว่าเป็นอย่างไรแล้ว

ตอนที่หลินเป้ยตกใจยังเจือความเขินอายไว้หลายส่วนอีกด้วย

“ถังหลินคุณพูดเหลวไหลอะไร？”หลินเป้ยแอบกัดฟัน สถานการณ์อย่างนี้ เธอต้องไม่ยอมรับอย่างหน้าด้านๆ เพราะยังไงเสียถังหลินก็ไม่เห็น ไม่มีหลักฐานใดๆ

“ผมพูดเหลวไหล？”ถังหลินหรี่ตาขึ้น：“แล้วคุณว่ามาสิ ทำไมเป็นผู้ชายแล้วต้องเข้าไปฉี่ในห้องด้วย？”

“อย่าหาข้ออ้างอะไรทั้งนั้น เมื่อกี้คุณใช้เวลาฉี่ทั้งหมดสามสิบห้าวินาที……”ถังหลินมองหน้าเธอ แต่ละถ้วยคำที่เอ่ยออกมานั้นชัดเจนและตรงไปตรงมามาก

หลินเป้ย：“……”

แม่ง！！！

เมื่อกี้ถังหลินไม่เพียงแต่ได้ยินเสียงปัสสาวะของเธอ ยังจับเวลาอีกด้วย เขาเป็นพวกโรคจิตวิปริตจริงๆ！！

สามสิบห้าวินาที？

เมื่อกี้เธอเร็วขนาดนั้นเลยหรือ？

เวลาสามสิบห้าวินาที？เวลาสั้นขาดนี้ เธอหาเหตุผลอื่นไม่ง่ายเลยจริงๆ

“ฉันเต็มใจจะทำ เกี่ยวอะไรกับคุณไหม？”หลินเป้ยไม่อาจอธิบายได้ จึงตัดสินใจเป็นคนไม่มีเหตุผล เพราะเธอก็ไม่มีความจำเป็นต้องอธิบายอยู่แล้ว ไม่ใช่หรือ？

“นี่ไม่ใช่ปัญหาเต็มใจหรือไม่เต็มใจ แต่เป็นประเด็นเรื่องเพศต่างหาก”คำพูดของถังหลินในตอนนี้ชัดเจนเกินพอแล้ว ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าเธอเป็นผู้หญิง

และจากเรื่องนี้ เขาก็ยังมั่นใจว่าผู้หญิงในห้องเขาคืนนั้นก็คือเธอ

“ถูก”หลินเป้ยชะงัก จู่ๆก็หัวเราะออกมา：“คาดไม่ถึงว่าความลับของฉันจะถูกคุณรู้ซะแล้ว”

คำพูดของหลินเป้ยถือว่ายอมรับแล้ว！！

ถังหลินยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มีความพอใจหลายส่วน อืม ในที่สุดเธอก็ยอมรับจนได้ ไม่เลว ถือว่าเธอมีสติ

“ได้ ฉันบอกคุณก็ได้ อันที่จริงร่างกายฉันเป็นหญิง แต่ฉันเปลี่ยนเพศมาแต่เด็กแล้ว จากนั้นก็กลายเป็นผู้ชาย แต่บางเรื่องที่คุ้นชินมาตั้งแต่เด็กก็เปลี่ยนยาก เมื่อกี้ฉันดื่มมากไปหน่อย เลยลืมจุดนี้”หลินเป้ยรู้ว่าสถานการณ์อย่างนี้ อธิบายเรื่องนี้ยาก ดังนั้นเธอจึงคิดหาเหตุผลอย่างนี้ขึ้นมา

มุมปากที่ยกขึ้นของถังหลินเมื่อสักครู่หล่นลงในชั่วพริบตา ดวงตาของเขาหรี่ขึ้นอย่างอันตราย ผู้หญิงที่สมควรตายคนนี้ กล้าพูดไปเรื่อยจริงๆ

เธอยังแต่งเหตุผลอย่างนี้ขึ้นมาได้อีก？！

แต่รู้ว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่

หลินเป้ยมองหน้าเขา ดวงตาเปล่งประกายระยับระยิบ พร้อมทั้งรู้สึกใจสั่นเล็กน้อย จากนั้นก็เม้มปาก：“คุณต้องการทำอะไรกันแน่？”

เมื่อสักครู่หลินเป้ยดื่มเบียร์ไปไม่น้อย ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ งดงามดั่งภาพวาด ผิวพรรณขาวเนียนผุดผ่อง ช่างมีเสน่ห์ยิ่งนั

ยามนี้ถังหลินใกล้ชิดเธอเพียงนี้ แววตาเผยความมืดมนหลายส่วน

ถังหลินคิดจะทำอะไร？

หรือถังหลินจะหอมแก้มเธอ？

แต่เมื่อใบหน้าถังหลินเข้าใกล้ได้ระยะหนึ่งก็หยุด ไม่ได้หอมแก้มเธอ และไม่ได้เข้าใกล้เธออีก

หลินเป้ยแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก

ทว่าในเวลาเดียวกันนี้ มือข้างหนึ่งของถังหลินเอื้อมไปยังเอวด้านข้างของเธอ

วันนี้เธอใส่ชุดสูท ด้านในใส่เสื้อเชิ้ต และเสื้อเชิ้ตเอาเข้ากางเกง

บัดนี้มือของถังหลินอยู่ที่เอวของเธอ ซึ่งยังมีเสื้อเชิ้ตขวางอยู่หนึ่งชั้น