ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 879

คุณตำรวจอู๋กับตำรวจทุกนายที่อยู่ในห้องทำงาน ล้วนมีอารมณ์ที่ซับซ้อนด้วยกันทั้งสิ้น

ถึงแม้เวินลั่วฉิงดูวิดีโอแค่ครั้งเดียวก็สามารถแคปภาพเวินจื้อหลงเสพยาไอซ์ได้อย่างแม่นยำ มันน่าตกตะลึงจริงๆ

ทว่าสำหรับเรื่องดูหนึ่งรอบแล้วสามารถวิเคราะห์ปริมาณที่เวินจื้อหลงเสพว่ามีกี่กรัมได้？

มันเกินจริงไปหน่อยแล้ว？

มันจะเป็นได้ยังไง？

ดังนั้นพวกเขารู้สึกว่าคำพูดของเวินลั่วฉิงเมื่อสักครู่เป็นเรื่องที่กุขึ้นมาโม้เฉยๆ

หากดูได้แม่นยำจริงๆ มันยังเป็นดวงตาอีกหรือ？คงต้องเป็นเครื่องสแกนแล้วล่ะ？

พวกเขาตั้งใจดูภาพที่เวินลั่วฉิงแคปมาได้ ซึ่งดูยังไงก็ดูปริมาณการเสพของเวินจื้อหลงไม่ออกเลย

แน่นอน พวกเขาเชื่อถือผลตรวจจากผู้เชี่ยวชาญด้านการจับวัดปริมาณ ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งหน้าตั้งตารอคอยผลตรวจ รอผลมาทำให้เวินลั่วฉิงหน้าหงาย

ผู้หญิงอายุแค่ยี่สิบกว่าปี ขนยังออกไม่หมดเลย แต่วิ่งมาโม้ในสถานีตรวจของพวกเขาซะงั้น？

สาวคนนี้อายุน้อยเกินไป！！บ้ามากเลย！！

คนหนุ่มสาวบ้าเกินควรจะทำให้เสียเปรียบได้！！

บัดนี้คนในห้องทำงานกว่าครึ่งมั่นใจว่าเวินลั่วฉิงต้องหน้าหงายเป็นแน่

ผู้จัดการหลิวไม่ได้คิดมากเหมือนตำรวจคนอื่นๆ ตอนนี้เขาใช้แววตาเลื่อมใสมองเวินลั่วฉิง

ท่านประธานเก่งทั้งบู๊และบุ๋น ที่บุ๋นคือสามารถบริหารบริษัท ส่วนเรื่องบู๊คือสามารถไขคดีได้ แน่นอนเวลานี้ผู้จัดการหลิวลืมไปว่าเลขาหลิวต่างหากที่เป็นคนบริหารบริษัทที่เขาทำงานอยู่

ผู้จัดการหลิวรู้สึกว่าประธานของเขาไต่สวนคดีเก่งกว่าตำรวจมืออาชีพเสียอีก

ตำรวจสืบมาหลายวันก็ไม่พบเบาะแสใดๆ แต่ประธานของเขามองแค่แวบเดียวก็สามารถบ่งบอกจุดสำคัญของคดีได้แล้ว

ขอถามหน่อยว่ายังมีใครเก่งกว่าประธานอีก？

เวลานี้อารมณ์ของคุณตำรวจอู๋สับสนซับซ้อน เขาทำคดีมาหลายปี ถือว่ามีประสบการณ์โชกโชน เขาทำคดีนี้มาหลายวันแต่ก็ไม่พบพิรุธเลย แต่เธอทำได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้

หากศูนย์สถานีตำรวจแจ้งผลตรวจตรงกับเธอ งั้นคดีนี้จำเป็นต้องสืบสวนใหม่แล้ว

ผู้หญิงตัวเล็กๆเก่งกาจเพียงนี้？ดูคนจากภายนอกไม่ได้จริงๆ！！

ประมาณครึ่งชั่วโมงให้หลัง ทางศูนย์ใหญ่ก็ส่งผลตรวจมาให้ โดยเขียนอย่างละเอียดว่า ภายในสิบแปดภาพนี้ เวินจื้อหลงเสพยาเสพติดในปริมาณ 14 กรัม ถึง 17 กรัม

14 กรัม ถึง 17 กรัม？นี่คือผลที่นักตรวจปริมาณให้มา

ส่วนเวินลั่วฉิงเมื่อกี้บอกว่าปริมาณอยู่ที่ 15 กรัม ถึง 16กรัม

นี่มันเกิดอะไรขึ้น？

มันบ่งบอกถึงอะไร？

มันบ่งบอกว่าผลที่นักเชี่ยวชาญตรวจสอบออกมา ยังแม่นยำสู้เวินลั่วฉิงดูวิดีโอหนึ่งรอบเลย

“เหล่าหลี่ คดีนี้ญาติช่วยได้เยอะมากจริงๆ”ถึงแม้คุณตำรวจอู๋จะทำตัวไม่มีหลักการ แต่ก็ไม่อาจลืมตาพูดคำปดได้

“นับวันพวกคุณทำงานยิ่งไม่มีกฎระเบียบกันแล้ว ให้ญาติมาร่วมสืบสวนได้อย่างไร？”เหล่าหลี่ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสายวิดีโอคอลรู้สึกโกรธเล็กน้อย เริ่มเป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นมาแล้ว

“ญาติคนนี้ไม่เหมือนคนอื่นครับ……”คุณตำรวจอู๋ยังคิดอธิบาย

“ไม่เหมือนกัน？มีอะไรไม่เหมือน？ผมว่าเป็นคนพูดจาสามหาวมากกว่า？”เหล่าหลี่ที่อยู่ในสายพูดจาไม่น่าฟังกว่าเดิม

“เหล่าหลี่ ทำอะไรอยู่？ทำไมฟังเหมือนทะเลาะกับคนอื่นอยู่ล่ะ？”บังเอิญที่เวลานี้ มีอีกเสียงหนึ่งส่งมาตามสายวิดีโอคอล

“ก็ญาติผู้ตายที่ม่ประสีประสาแต่ชอบยุ่งไม่เข้าเรื่องสิครับ คนสมัยนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเลย พวกเขาคิดว่าขอแค่เป็นคนก็ไขคดีได้อย่างนั้นหรือ？ตลกชะมัด”เหล่าหลี่ไม่คำนึกเลยว่ากำลังอยู่ในสายวิดีโอคอล พูดจาอย่างไม่เกรงใจ ไม่กลัวอีกฝ่ายจะได้ยิน

บัดนี้ สีหน้าผู้คนในห้องทำงานย่ำแย่มาก เหล่าหลี่ช่างไม่รู้อะไรเลย แต่ดันพูดเหลวไหล มันเกินไปจริงๆ

สีหน้าเวินลั่วฉิงเรียบเฉย ไม่ได้ผิดแปลกอะไร

“ใครชอบยุ่งเรื่องคนอื่น？”มีเสียงจากบุคคลอื่นดังขึ้นอีกครั้ง

ได้ยินเสียงนี้ เวินลั่วฉิงพลางยกหางคิ้วขึ้นเล็กน้อย เสียงของผู้กำกับฉิงถิงนี่

“หัวหน้าสำนักงานฉิง เป็นคุณเองหรือครับ？คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ？”เหล่าหลี่เห็นหัวหน้าสำนักงานฉิงน้ำเสียงก็แปรเปลี่ยน

“ผมผ่านมาเห็นคุณทะเลาะกับคนอื่น เลยแวะมาดู”หัวหน้าสำนักงานฉิงเป็นคนช่างสงสัย ดังนั้นจึงเอนกายเข้าไป：“ให้ผมดูหน่อยว่าใครชอบยุ่งเรื่องคนอื่น？”

ตอนแรกเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้แยแส เพียงแต่ตอนนี้ฉิงถิงปรากฏตัวในวิดีโอคอล เธอจึงเข้าไปใกล้ให้หน้าตัวเองปรากฏบ้าง：“ฉันเอง”