ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 985

“มาแล้วจ้ะ มาแล้ว คุณชายสามเย่มาแล้วจ้ะ”ฉู่หลิงเอ๋อทำหน้าตื่นเต้นดีใจ ถึงแม้เธอจะพยายามเก็บเสียงให้เบาที่สุด แต่น้ำเสียงที่ตื่นเต้นดีใจกลับเก็บไม่อยู่

เธอรอมานานแสนนานคิดว่าคุณชายสามเย่จะไม่มีซะแล้ว ตอนนี้คุณชายสามเย่ปรากฏตัวเสียที เธอก็เบาใจได้สักที

หากวันนี้คุณชายสามเย่ไม่มา แผนการของจื่อโม่ก็ไม่อาจดำเนินการได้ งั้นเธอก็ไม่ได้ดูช็อตเด็ดแล้วสิ

ไม่มีอะไรขัดขวางเธอดูความคึกคักได้

“จื่อโม ตกลงผมจะทำยังไงครับ？ตอนนี้ผมบอกน้าได้หรือยังจ๊ะ？ไม่งั้นน้าก็ไม่รู้ว่าควรร่วมมือกับผมยังไง”ฉู่หลิงเอ๋อมองไปยังถังจื่อโม่ด้วยดวงตาทอประกายแสงแห่งความตื่นเต้นดีใจ ถึงเวลานี้แล้ว จื่อโม่คงปิดบังเธอไม่ได้แล้วมั้ง？

“อันที่จริงผมก็ไม่ได้มีแผนการละเอียดเป็นพิเศษครับ”ถังจื่อโม่ย้ายสายตาตามเย่ซือเฉิน จนเย่ซือเฉินขึ้นมายังชั้นสอง

สมาคมประมูลหงเยว่จัดเตรียมสถานที่งานประมูลไว้สองชั้น ซึ่งชั้นแรกเป็นห้องโถงที่กว้างและโล่ง ส่วนชั้นสองเป็นห้องส่วนตัววีไอพี เตรียมไว้สำหรับแขกที่มีฐานะพิเศษ

สาเหตุที่ฉู่หลิงเอ๋อได้สิทธิพิเศษเป็นห้องวีไอพีด้วย เป็นเพราะวันนี้เธอมาในสองสถานะ สถานะแรกคือเป็นตัวแทนตระกูลฉู่ของพวกเขา

สถานะที่สองคือเป็นตัวแทนบริษัทเว้ยคังกรุ้ป พูดให้ตรงหน่อยก็คือเป็นตัวแทนของมู่หรงดัวหยาง ซึ่งมู่หรงดัวหยางจะสานงานต่อในบริษัทเว้ยคังกรุ้ปแล้ว ช่วงนี้จึงมีธุระต้องจัดการมากเป็นพิเศษ ตอนที่เขาได้รับการ์ดเชิญร่วมงานประมูล ฉู่หลิงเอ๋อก็อยู่ด้วย อย่างไรเสียฉู่หลิงเอ๋อก็จะมาอยู่แล้ว เขาจึงให้ฉู่หลิงเอ๋อมาแทนทั้งสองสถานะเลย

และสถานะของคุณชายสามเย่ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

หัวหน้าน้อยขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็อยู่ในห้องวีไอพีชั้นสอง ซึ่งห้องของหัวหน้าน้อยอยู่ระหว่างห้องของฉู่หลิงเอ๋อกับคุณชายสามเย่พอดี

เพราะเป็นงานประมูล ดังนั้นจึงไม่ได้ปิดด้านหน้าของห้องวีไอพี เพียงแต่ด้านหน้ามีม่านลูกปัด ได้ยินมาว่าคุณภาพลูกปัดทุกเม็ดอยู่ในระดับพรีเมี่ยม ลำพังม่านในห้องวีไอพีแค่ห้องเดียวก็มีมูลค่าสูงลิ่ว

สามารถมองผ่านม่านลูกปัดแล้วเห็นภาพด้านนอกอย่างชัดเจน ทว่าด้านนอกกลับไม่เห็นภาพด้านใน และห้องวีไอพีที่ติดกันสามห้องจึงมองจากด้านนอกไม่เห็นเช่นกัน

“หมายความว่ายังไง？อะไรที่เรียกว่าไม่มีแผนการที่ละเอียด？”ฉู่หลิงเอ๋อมองถังจื่อโม่ พลางเบิกตากว้าง วันนี้เธอมาเพื่อดูสีสันโดยเฉพาะ เธอตั้งความหวังไว้กับจื่อโม่สูงมาก

ตอนนี้จื่อโม่บอกเธอว่าไม่มีแผน？

“ที่นี่คือสมาคมประมูลหงเยว่ทำอะไรส่งเดชไม่ได้ครับ สิ่งเดียวที่ทำได้คือประมูลซื้อของครับ”ถังจื่อโม่กวาดสายตามองชั้นล่างหนึ่งครั้ง เมื่อวานหลังจากที่เขากลับถึงบ้าน เขาค้นข้อมูลของสมาคมประมูลหงเยว่อย่างละเอียดแล้ว

สมาคมประมูลหงเยว่ไม่ใช่แหล่งประมูลธรรมดา ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมาสมาคมประมูลหงเยว่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาดมาก่อน หลายสิบปีมานี้ ไม่มีใครกล้าก่อเรื่องในสมาคมประมูลหงเยว่สักคน เห็นได้ชัดว่าเจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่ไม่ธรรมดาเอาเสียเลย

เขาอยากทดสอบเย่ซือเฉิน แต่ก็ไม่อยากก่อความวุ่นวาย ช่วงนี้คุณแม่เจอปัญหาเยอะพอแล้ว

เขาช่วยคุณแม่ไม่ได้ แต่ก็ไม่มีทางก่อเรื่องให้คุณแม่หัวปวดเพิ่มเด็ดขาด

“ผมพูดถูก”ฉู่หลิงเอ๋อชะงัก พลางเบ้ปาก ถึงแม้จะไม่เต็มใจ ทว่าเธอก็รู้ว่ากับบางเรื่อง จะทำอะไรส่งเดชไม่ได้

“แล้วผมคิดจะทำอะไรครับ？”ฉู่หลิงเอ๋อรู้ว่าถึงแม้ถังจื่อโม่ต้องสำรวมการกระทำ แต่ในเมื่อพวกเขามากันแล้วคงไม่อยู่เฉยๆหรอก ต้องทำอะไรสักอย่างแน่ๆ

ละครวันนี้คงไม่ได้ตื่นตาตื่นใจอย่างที่เธอคิดแล้ว แต่ก็ต้องมีสีสันไม่น้อย

จื่อโม่ของเธอไม่เคยทำให้เธอผิดหวังมาก่อน

“มาที่นี่ก็ต้องประมูลซื้อของสิครับ”ถังจื่อโม่ละสายตากลับมา พลางยิ้มอย่างสดใสเป็นพิเศษ ทำเรื่องอื่นไม่ได้ งั้นก็ต้องประมูลซื้อของไง

“ประมูลซื้อยังไง？”ดวงตาฉู่หลิงเอ๋อเปล่งประกาย“ประมูลแข่งกับคุณชายสามเย่เหรอ？”

สำหรับเรื่องซุกซนอย่างนี้ ฉู่หลิงเอ๋อตอบสนองไวมากอยู่แล้ว เธอจึงเข้าใจความหมายของถังจื่อโม่ทันที

ถ้าเกิดจื่อโม่ถูกสมาคมประมูลหงเยว่กักตัวขึ้นมาจะทำยังไง？

“น้าขอบอกผมตรงๆเลยนะ น้าแค่มาดูความคึกคัก ไม่คิดจะประมูลของ เลยไม่ได้เตรียมเงินมาเยอะ”ที่ฉู่หลิงเอ๋อแตกตื่นเพราะเธอเองก็ไม่ได้เตรียมเงินมามากเช่นกัน

เธอกลัวว่าจื่อโม่ประมูลขายเยอะจนเธอจ่ายไม่ไหว

“ไม่เป็นไรครับ คุณน้าไม่ต้องจ่ายครับ มีคนจ่ายให้ครับ”ถังจื่อโม่กลับใจเย็นสุดๆ เห็นได้ชัดว่าเขาเตรียมการไว้แล้ว

“จื่อโม่สุดที่รัก ผมจะทำยังไงกันแน่จ๊ะ？”ฉู่หลิงเอ๋อได้ยินคำพูดของถังจื่อโม่มีเลศนัย“ผมบอกว่ามีคนจ่าย？เป็นใคร？หรือจะเรียกคุณชายถังมาจ่าย？”

เวลานี้ฉู่หลิงเอ๋อนึกถึงแต่ถังหลิน ฉู่หลิงเอ๋อรู้ว่าถังหลินมีเงินเยอะมาก ด้วยทรัพย์สินของถังหลินของประมูลในสมาคมประมูลหงเยว่ไม่กี่ชิ้น ไม่ทำให้เขาขนหน้าแข้งร่วงอยู่แล้ว

“ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณแม่เลยครับ แล้วจะบอกคุณลุงได้ยังไงครับ อีกอย่างเงินของคุณลุงจะมาใช้ในสถานที่อย่างนี้ไม่ได้ครับ”ถังจื่อโม่กวาดสายตามองฉู่หลิงเอ๋อแวบหนึ่ง ถึงแม้เขาจะอายุน้อย แต่หลายๆเรื่องกลับคิดได้รอบคอบมาก

เขารู้ว่าสถานะของตระกูลถังพิเศษ สถานะของถังหลินก็พิเศษ ถึงแม้ถังหลินจะร่ำรวย แต่ก็ใช้ในงานอย่างนี้ไม่ได้เด็ดขาด หากแพร่ข่าวออกไปจะส่งผลกระทบต่อถังหลินต่อตระกูลถังได้

“ใช่ ใช่ ผมพูดถูกมากจ้ะ สถานที่แบบนี้ถังหลินออกหน้าแทนไม่ได้”ฉู่หลิงเอ๋อรีบพยักหน้าหงึกๆ“แต่นอกจากถังหลินแล้วยังมีใครช่วยพวกเราจ่ายแทนได้ล่ะ คนทั่วไปไม่มีความสามารถอย่างนี้นี่จ้ะ”

“หรือผมจะใช้เงินของบริษัทเวินซื่อกรุ้ปจ๊ะ？”ฉู่หลิงเอ๋อเลิกคิ้ว“แต่ไม่ถูกนี่ มีคนรู้ว่าคุณหนูถังเป็นประธานบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไม่มาก เรื่องนี้ยังเปิดเผยสู่สาธารณะไม่ได้นี่？”

“คุณน้าไม่ต้องทายไปเรื่อยแล้วครับ ถึงเวลาคุณน้าก็รู้เองครับ ต่อจากนี้พวกเราแค่ประมูลของก็พอแล้วครับ”ถังจื่อโม่แทรกการคาดเดาของเธอ พลางยิ้มอย่างสดใสมากขึ้น จากนั้นก็เสริมหนึ่งประโยคว่า “ประมูลยิ่งเยอะยิ่งดีครับ”

“ประมูลยิ่งเยอะยิ่งดีเหรอ？”ฉู่หลิงเอ๋อตกตะลึงอีกครั้ง“จื่อโม่สุดที่รักจ้ะ สมาคมประมูลหงเยว่ไม่ใช่แหล่งประมูลทั่วไปนะจ๊ะ ของในสมาคมประมูลหงเยว่ราคาแพงมากนะ ที่ผมว่ายิ่งเยอะยิ่งดีเป็นทฤษฎีแบบไหนกันจ๊ะ？”