“พี่เห็นผู้ชายหลายโต๊ะแอบมองหนูด้วย” แม่ทัพบอกพลางดึงเชือกผูกเสื้อคลุมของนางฟ้าคนสวยออก จากนั้นก็พลิกตัวขึ้นไปทาบทับ แทรกตัวอยู่ตรงกลางหว่างขา เอ๊ย! ระหว่างเรียวขางามทั้งสองข้าง
“คิดมากค่ะ เขาอาจจะมองโต๊ะอื่นหรือไม่ก็มองแฮปปี้กับเอ็นจอย” ช่อเอื้องรีบดึงหมอนมาปกปิดหน้าอกของตัวเองอย่างรู้สึกเขินอาย แม้จะรู้ว่าไม่อาจจะต้านทานความต้องการของเจ้าชายหื่นได้ก็ตาม
“ไม่ครับ พวกเขาเอ่ยชื่อหนูด้วย” แม่ทัพถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
“น่าจะเป็นรุ่นพี่หรือไม่ก็เพื่อนๆ ในมหาลัยมั้งคะ” ช่อเอื้องจ้องมองการกระทำของเจ้าชายหื่นอย่างรู้สึกสั่นขึ้นมานิดๆ
คนที่ลอกคราบออกจนหมดโน้มตัวลงทาบทับนางฟ้าคนสวย แล้วเอ่ยกระซิบเสียงออดอ้อน “โธ่! ได้ยินแบบนี้พี่ชักไม่อยากให้ไปเรียนแล้วสิ”
“พี่ทัพ” ช่อเอื้องดันตัวของอีกฝ่ายออกเบาๆ
“ก็คนมันหึงนี่ เกิดหนูไปหลงรักหนุ่มๆ คนอื่นเข้าพี่จะทำยังไง” คนขี้หวงเอ่ยตัดพ้อ
“ไม่มีทางหรอกค่ะ”
“จริงเหรอ พี่เชื่อได้จริงๆ เหรอ” แม่ทัพเลิกคิ้วถามพลางจ้องมองใบหน้างามอย่างไม่วางตา
“จริงสิคะ” ช่อเอื้องเอ่ยยืนยันก่อนจะขยับตัวขึ้นหอมแก้มอีกฝ่ายเบาๆ ‘ทั้งหล่อและใจดีแบบนี้ แล้วเธอจะหนีไปไหนได้?’
“แบบนี้ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว” คนหื่นบอกก่อนจะขยับตัวเลื่อนลงไปจูบที่ต้นขาเรียวงามทั้งสองข้างเบาๆ
“อะ...อืม...” ช่อเอื้องครางเบาๆ เมื่อลิ้นอุ่นๆ แตะลงสัมผัสยังจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเธอ
แม่ทัพตวัดลิ้นเลียกลีบดอกไม้งามที่ทั้งสวยสดและอวบอูม ขึ้นลงช้าๆ จนน้ำหวานจากเกสรค่อยหยาดเยิ้มออกมานิดๆ เขาจึงรีบเปลี่ยนท่วงท่า โดยขยับตัวลงนอนอยู่ด้านล่าง แล้วกระซิบบอกนางฟ้าคนสวย
“ขยับขึ้นมาคร่อมบนหน้าพี่สิครับ พี่จะได้กินหนูถนัดๆ หน่อย” คนหื่นบอกพร้อมกับดึงแม่สาวขี้อายขึ้นมานั่งคร่อมที่หน้าของตัว
ช่อเอื้องกำลังจะเอ่ยท้วงอย่างรู้สึกอาย แต่ก็ถูกเขาออกคำสั่งตัดบท
“แกะที่หัวเตียงไว้นะครับ” คนหื่นบอกก่อนจะรั้งบั้นท้ายของสาวเจ้าให้ลงต่ำมาใกล้ๆ กับริมฝีปากของตนอีกนิด จากนั้นก็จัดการเบิร์นดอกไม้งามอย่างบ้าคลั่ง
“อะ...อะ...พะ...พี่ทัพ” ช่อเอื้องถึงกับร้องครางไม่เป็นศัพท์ เพราะความเสียวซ่านระดับสิบที่ชายหนุ่มมอบให้รัวๆ ทำให้เธอแทบจะขาดใจตายเสียให้ได้
“อืม...” แม่ทัพเร่งความเร็ว เพื่อจะส่งนางฟ้าคนสวยไปแตะขอบสวรรค์
“อะ...อะ...กรี๊ดดดดด” ช่อเอื้องกระตุกติดๆ กันสามสี่ครั้ง เมื่อถึงจุดหมายปลายทาง
คนหื่นตวัดลิ้นเลียและดูดกลืนหยดน้ำหวานอย่างชอบใจ ก่อนจะขยับลุกแล้วจับร่างบางที่อ่อนปวกเปียกให้อยู่ในท่าโก้งโค้ง จากนั้นก็จับความเป็นชายที่แข็งขืนถูไถกับร่องอูมๆ ที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยดน้ำหวาน ขึ้นลงช้าๆ
“อ๊ะ! อื้ม...” ช่อเอื้องที่ยังคงเกร็งกระตุกนิดๆ สะดุ้งเฮือกทันทีที่ถูกความใหญ่โตเติมเต็มเข้ามาในตัวจนสุดลำ ทำให้รู้สึกจุกและเสียวซ่านจนขาทั้งสองข้างเริ่มสั่น
แม่ทัพค่อยๆ ขยับความเป็นชายของตน เข้า-ออก ทางรักที่แสนคับแน่นอย่างช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคย
“อะ...อืม...” ช่อเอื้องขนลุกซู่ไปทั้งเนื้อทั้งตัวกับความหฤหรรษ์สุดหรรษา ที่แสนจรรโลงใจ
“ซี้ด...พี่มีความสุขจังเลย” แม่ทัพกระซิบบอกเสียงสั่นพร่า
ซึ่งเป็นตัวอักษรที่แม่ทัพสั่งทำขึ้นพิเศษ ย่อมาจาก...thap & ueang (ทัพ&เอื้อง) โผล่มาให้เห็นอยู่นิดๆ นั่นแปลว่า...ดรีมแอบเปิดตู้เสื้อผ้าของเธอ โดยการปั๊มกุญแจสำรองเอาไว้ เพราะมันไม่มีร่องรอยการงัดแต่อย่างใดและเธอก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายทำแบบนี้มาแล้วกี่ครั้ง แม้ว่าจะไม่ได้ขโมยของชิ้นไหนไป แต่การก้าวล้ำความเป็นส่วนตัวของคนอื่น ถือเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง
ซ้ำร้ายพอเข้าไปส่องในไอจีของดรีมกลับพบว่าไม่ได้มีแค่กำไลอย่างเดียวเท่านั้น ยังมีของอีกหลายชิ้นที่อีกฝ่ายแอบนำไปถ่ายรูปแล้วโพสต์บอกคนอื่นว่าเป็นของตัวเอง เธอพยายามจะมองข้าม เพราะกลัวว่าถ้าเอ่ยถามออกไปจะทำให้มองหน้ากันไม่ติด จึงจำใจทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วรีบไปเปลี่ยนกุญแจใหม่ พร้อมกับเก็บลูกกุญแจเอาไว้ติดตัวอยู่ตลอด
หอพักนักศึกษาหญิง...หลังจากที่เรียนวิชาสุดท้ายเสร็จ ช่อเอื้องก็กลับมาที่ห้องพักพร้อมกับเพื่อนรูมเมททั้งสามคน ขณะที่สองสาวฝาแฝดเร่งทำงานเพื่อจะให้ทันส่งในวันพรุ่งนี้ เธอก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าตั้งใจว่าจะเข้าเมืองไปหาซื้อของขวัญวันคล้ายวันเกิดให้กับเจ้าชายมาดดุ
“เอื้อง! จะออกไปไหนเหรอ?” แฮปปี้เห็นเพื่อนสาวแต่งตัวสวยคล้ายกับจะออกไปข้างนอกจึงเอ่ยถาม
“เราว่าจะเดินดูของที่ห้างสรรพสินค้าในเมืองน่ะ ไปด้วยกันไหม?” ช่อเอื้องเอ่ยชวนก่อนจะหันไปหยิบกระเป๋าสะพายเตรียมพร้อมจะออกเดินทาง
“อยากไปด้วยนะ แต่งานยังไม่เสร็จเลย” แฮปปี้บอกด้วยสีหน้าเซ็งๆ
“นั่นสิ! เสียดายจัง” เอ็นจอยหันไปส่งสายตาละห้อยให้กับเพื่อนสาว
“เราว่าง เราไปด้วยคนสิ” คนที่กำลังเบื่อๆ เซ็งๆ บอกพลางหันไปหยิบกระเป๋าถืออย่างไม่รอช้า
“รีบๆ กลับมานะ ตอนเย็นไปกินที่ร้านประจำกัน” เอ็นจอยบอกถึงโปรแกรมที่วางไว้
“โอเคจ้ะ งั้นเรากับดรีมไปก่อนนะ” ช่อเอื้องบอกก่อนจะหันไปพยักหน้าให้เพื่อนสาว
“จ้า/จ้ะ” แฮปปี้กับเอ็นจอยขานรับก่อนจะรีบก้มหน้าก้มตาทำรายงานต่ออย่างเร่งรีบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก)