Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 104

ติณห์ถามอย่างแปลกใจเพราะเขามีความรู้เรื่องหลักการพวกนี้ดี คนที่ทำอาชีพอิสระสถาบันการเงินปล่อยกู้ค่อนข้างยาก

บุรฉัตรเองก็เพิ่งบรรจุเป็นพนักงานประจำเดือนนี้เดือนที่สองเอง ไม่น่าจะมีใครยอมให้กู้

“จริงๆก็กู้ไม่ได้ แต่พอดีมีพี่ที่รู้จักกันเขาช่วยค้ำประกันกับธนาคารให้ บลูเลยกู้ได้เห็นบอกว่าเป็นกรณีพิเศษ”

บุรฉัตรตอบเขาไปตามความจริง ไม่ได้คิดจะปิดบังแต่อย่างใด

“ใคร? ”

มีด้วยเหรอคนที่ยอมค้ำประกันให้ การค้ำประกันนี่ถ้าไม่รักกันจริงไม่มีใครยอมทำให้หรอกนะ เพราะถ้าผู้กู้ไม่ยอมผ่อน คนค้ำต้องรับผิดชอบไปด้วย

“คนรู้จักน่ะค่ะ เขาเป็นลูกค้าประกันบลูด้วย”

“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”

ติณห์ถามเสียงเข้ม

“ผู้ชายค่ะ”

“ผู้ชาย? ”

ติณห์ถามเสียงสูง มีแววไม่พอใจ

“ใช่ค่ะ”

ติณห์หันมามองหน้าคนที่นอนซบอกเขาอยู่อย่างต้องการหาความหมาย ผู้ชายที่ไหนจะมายอมค้ำประกันให้ถ้าไม่คิดอะไร แล้วเด็กเขาก็สวยไม่ใช่น้อย ไอ้คนค้ำมันต้องคิดอะไรแน่ๆ

“เฮอะ มันจีบบลูใช่ไหมล่ะ”

ติณห์พูดอย่างไม่พอใจ

“ใช่ค่ะ เฮียเขาจีบบลูอยู่”

บุรฉัตรตอบตามความจริง ติณห์มองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง

“บลู!บลูไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น”

บุรฉัตรมองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ พอเขาซื้อเธอได้ด้วยเงิน เขาก็ทำตัวเป็นเจ้าชีวิตของเธอเลยใช่ไหม

“คุณติณห์ไม่ต้องห่วงค่ะ บลูไม่ได้นอนกับเขา บลูจำข้อตกลงของเราได้ดีว่าถ้าบลูจะนอนกับใคร ต้องจบความสัมพันธ์กับคุณติณห์ก่อน ถ้าตอนนี้บลูยังอยู่ตรงนี้ แสดงว่าบลูยังไม่มีใคร คุณติณห์ไม่ต้องห่วงว่าจะเสียผลประโยชน์ บลูไม่ใช่คนส่ำส่อน”

บุรฉัตรพูดอย่างน้อยใจ สุดท้ายเธอมันก็แค่เด็กผูกปิ่นโตที่เขาซื้อแบบเหมาจ่ายแล้ว แค่ตัวเธอเขายังไม่พอนี่เขาจะจำกัดอิสรภาพในการใช้ชีวิตของเธออีกงั้นเหรอ

บุรฉัตรนอนหันหลังให้อย่างแง่งอน นี่ขนาดรับแค่เดือนละหกหมื่นเขายังทำตัวเหมือนเจ้าชีวิตของเธอเลย

ถ้าให้เขาซื้อตึกให้ เขาจะไม่ทำยิ่งกว่านี้เหรอ ไม่รบกวนเขาน่ะดีแล้วเธอไม่อยากติดหนี้บุญคุณเขา วันหนึ่งเขากับเธอก็ต้องแยกจากกัน

วันเวลาผ่านไปอีกสามเดือนช่วงที่ผ่านมาติณห์มาหาบุรฉัตรสม่ำเสมออาทิตย์ละสามวัน คืนวันศุกร์จะเป็นคืนที่เขามาค้างกับเธอ

เสาร์อาทิตย์จะเป็นช่วงที่เขาให้อิสระกับเธอเต็มที่ เพราะบุรฉัตรต้องไปเรียนหนังสือที่จะต้องเรียนช่วงวันศุกร์เย็นและเสาร์อาทิตย์ตอนกลางวัน แล้วแต่ตาราง ตอนกลางคืนวันเสาร์บุรฉัตรจะกลับไปนอนค้างที่บ้าน

และจะกลับมาที่คอนโดในช่วงเย็นวันอาทิตย์ เช่นเดียวกับที่ติณห์กลับบ้านไปหาหม่าม๊า ในช่วงวันเสาร์และอาทิตย์

ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาเป็นไปด้วยดี เวลาที่อยู่ในพื้นที่ส่วนตัว เขากับเธอจะใช้เวลาบนเตียงเสียเป็นส่วนใหญ่มีเซ็กส์เร่าร้อนร่วมกันในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ

เรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องที่เขาและเธอเข้ากันได้ดีมากแค่มองตาก็รู้ใจ เขากับเธอมีเซ็กส์เร่าร้อนในทุกค่ำคืนที่เขาแวะไปหาเธอ

นับวันบุรฉัตรยิ่งเด็ด ติณห์ฝึกฝนเธอจากเด็กน้อยที่ไม่ประสาจนกลายเป็นสาวเร่าร้อนที่เชี่ยวในเรื่องเซ็กส์

หากวันหนึ่งที่ต้องแยกย้ายจากกันตามข้อตกลง เขาคงคิดถึงเธอน่าดู แต่วันหนึ่งเขาก็ต้องแต่งงานและมีครอบครัว เขาก็ต้องเลิกกับเธออยู่ดี

เสียงโทรศัพท์ของติณห์ดังขึ้นเป็นสายจากต่างประเทศ

เขากดรับสายทางไกลจากอดัมเอเจนท์ที่ดูแลอสังหาริมทรัพย์ให้เขาที่ฝรั่งเศสทางนั้นแจ้งว่า บ้านที่เขาประกาศขายมีคนสนใจซื้อเดี๋ยวจะส่งรายละเอียดเงื่อนไขมาให้ดู ถ้าโอเคให้เขาบินมาเซ็นสัญญาซื้อขายได้เลย

“โอเคอดัมคุณส่งรายละเอียดมาทางอีเมลได้เลย ผมขอพิจารณาก่อนแล้วจะตอบกลับทางอีเมลอีกที”

ติณห์เช็คอีเมลที่อดัมส่งมา บ้านหลังนี้เป็นบ้านเก่า ในทำเลดีที่เขาซื้อไว้เมื่อสองปีที่แล้วเป็นการลงทุนส่วนตัวไม่เกี่ยวกับบริษัท เขามีเอเจนท์ที่ช่วยดูแลให้ โดยเฉพาะ กับสินทรัพย์หลายๆอย่างที่เขามีที่นั่น

เขาเริ่มลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ที่ฝรั่งเศสตั้งแต่ ห้าปีที่แล้วตอนที่ตวงพรน้องสาวของเขาไปเรียนทำขนมที่นั่น