Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 84

สองได้โปรไฟล์เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือในการไปขายประกัน เพราะเทรนเนอร์ยังมีโค้ดตัวแทนที่สามารถออกไปขายประกันได้ตามปกติ ซื้อประกันกับเทรนเนอร์ในมุมของลูกค้าน่าจะรู้สึกอุ่นใจมาก กว่า เหมือนได้ซื้อกับตัวแทนผู้ทรงคุณวุฒิ

สามเป็นโปรไฟล์ที่ดีในการก้าวขึ้นไปเป็นแม่ทีม เวลาไปRecruitตัวแทนใหม่ อยู่ภายใต้สายงานของเทรนเนอร์ประจำบริษัท มันเท่จะตาย แน่นอนว่ามันจะเป็นเครื่องมือในการสร้างทีมงานของเธอ

สี่ได้รับการอบรมความรู้พิเศษจากบริษัท ที่จะทำให้เธอเก่งขึ้น

และห้าที่สำคัญที่สุด เธออยากมีตัวตนในชีวิตของติณห์อย่างน้อยให้เขายอมรับในตัวเธอบ้างว่าเธอ เป็นคนมีความสามารถไม่ใช่แค่ที่ระบายความใคร่ของเขา

“ขอบคุณค่ะเจ๊ บลูจะทำเต็มที่”

เธอต้องได้งานนี้ จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา

“บลูเรื่องเรียนบลูจะเปิดเทอมเมื่อไหร่”

พราวตากังวลเรื่องนี้เพราะสำหรับเทรนเนอร์ของบริษัทเวลาที่ต้องเข้าบริษัทอาจจะชนกับเวลาเรียนได้

“เดือนหน้าค่ะเจ๊”

พราวตามีท่าทีกังวล

“มีอะไรไหมคะเจ๊”

บุรฉัตรเห็นท่าทางของรุ่นพี่แล้วก็อดถามออกมาไม่ได้

“เจ๊กลัวว่ามันจะกระทบเรื่องเรียน เพราะงานมันต้องเข้าออฟฟิศไม่เป็นเวลา”

บุรฉัตรคิดตามที่พราวตาบอก ก็คงจริงงานก็ต้องทำ เรียนก็ต้องเรียน ช่วงนี้งานพริตตี้เธอเยอะด้วย ไม่รู้เรียกว่าโชคดีหรือเปล่าที่เดือนที่ผ่านมาติณห์มาหาเธอน้อยมาก ทั้งเดือนเขามาแค่หกครั้งเอง

และมาแต่ละครั้งก็มาเพื่อระบายอารมณ์แล้วก็ไป ไม่มีอีกแล้วท่าทีลุ่มหลงเหมือนแต่ก่อน

“บลูอาจจะลองขอย้ายไปเรียนภาคพิเศษแทนค่ะเจ๊”

ถ้าต้องเลือก นาทีนี้ก็คงต้องทำงานก่อน หาเงินไปซื้อบ้านให้ได้ ช่วงนี้เธอเริ่มเดินบัญชีธนาคารไว้บ้างแล้วเพื่อสร้างเครดิตให้กับตัวเองในการซื้อตึก

“อืมถ้าได้ก็ดีนะบลู ยังไงเรียนมาก็เพื่อมาหาเงินอยู่แล้ว ถ้ามีโอกาสหางานดีดีทำก่อนที่จะเรียนจบก็ทำงานก่อนดีกว่านะ เอาไว้ทุกอย่างลงตัวแล้วไปเรียนก็ไม่สาย”

“ค่ะเจ๊”

แม้ลึกๆจะอดเสียดายไม่ได้ว่าจะพลาดจากการใช้ชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัยในภาคปกติที่จะได้ใส่ชุดนักศึกษาไปเรียนแล้วต้องย้ายไปเรียนภาคพิเศษแทน แต่ก็คงต้องทำใจ หาเงินก่อน

ตอนนี้เงินสำคัญที่สุด เธอต้องหาเงินไปดาวน์ตึกให้ได้เยอะๆเพื่อพึ่งสินเชื่อธนาคารให้น้อยที่สุด เพราะไม่รู้ว่าถ้าจะกู้เยอะธนาคารจะให้กู้ไหม

เธอเพิ่งเริ่มมีรายได้เข้าบัญชีแค่สองเดือน แถมรายได้ยังเป็นค่าคอมมิสชั่นและเงินจากอาชีพพริตตี้ซึ่งในมุมธนาคารถือว่าเป็นรายได้ที่ไม่แน่นอน

ถ้าเธอได้เป็นเทรนเนอร์ที่มีเงินเดือนประจำก็มีสิทธิ์ที่จะขอสินเชื่อเพื่อกู้ซื้อบ้านได้ง่ายขึ้น

เธอเลยจำเป็นต้องได้งานนี้

“บลูควอลิฟายยอดไปฝรั่งเศสจะครบกำหนดสิ้นเดือนนี้แล้วนะ บลูขาดยอดอีกแค่ห้าหมื่นเอง ก็จะได้ไปแล้ว ไม่หามาเพิ่มหน่อยเหรอ งานนี้คุณติณห์ก็ไปนะ”

พราวตาเอาชื่อติณห์มาอ้างเพราะเคยเห็นว่าบุรฉัตรแอบปลื้มติณห์อยู่

พราวตาพยักหน้าพอใจ เด็กคนนี้เป็นคนมีความสามารถอยากจะส่งเสริมให้ได้ไปไกลๆ เด็กดีกตัญญูแบบบุรฉัตรน่าสนับสนุน

“สงสัยอะไรก็โทรหาเจ๊ได้ตลอดนะ ยังไงเราก็คนกันเอง เจ๊จะสนับสนุนบลูเต็มที่”

“ขอบคุณนะเจ๊”

บุรฉัตรมองพราวตาอย่างขอบคุณ เธอโชคดีที่มีแต่คนเมตตาคอยให้ความช่วยเหลือ

สู้ๆนะบลูความกตัญญูต้องทำให้แกได้ดีสิ

“คุณติณห์คะบลูว่าจะขออนุญาตย้ายจากภาคปกติไปเรียนภาคพิเศษแทนนะคะ”

บุรฉัตรบอกกับติณห์ในวันที่เขามาหาเธอที่ห้อง หลังจากจบบทรักที่เขาเรียกร้องจนเธอแทบจะขาสั่น เขาก็เข้าไปอาบน้ำแล้วออกมายืนแต่งตัว ไม่มีอีกแล้วการนอนกอดก่ายกันหลังจากการมีเซ็กส์เหมือนแต่ก่อน

“ทำไม”

ติณห์หันมามองเธอแววตาดูไม่พอใจ และถามด้วยคำถามห้วนสั้น

“บลูมีงานที่ต้องทำค่ะ คิดว่าเวลาอาจจะไม่สะดวกเลยอยากจะขอย้ายไปเรียนภาคพิเศษแทน”

ติณห์อยากจะพูดอะไรบางอย่าง สุดท้ายก็เปลี่ยนใจไม่พูด มันไม่ใช่เรื่องของเขา นั่นมันคืออนาคตของเธอ ถ้าเธอไม่คว้าเอาไว้ เขาก็คงบังคับไม่ได้

เขาอดยิ้มเยาะให้กับคนที่เคยนั่งมองชุดนักศึกษาแล้วลูบคลำด้วยความดีใจก่อนหน้านี้ไม่ได้ แค่ระยะเวลาไม่ถึงสามเดือนก็เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

หรือจริงๆแล้วอาจจะไม่ใช่เปลี่ยนแต่อาจจะกำลังแสดงตัวตนออกมาก็ได้ ก็ดีที่เขาเห็นเร็วจะได้ไม่เผลอเอ็นดูไปมากกว่านี้