มีสายมาจากจ้าวอวิ๋น
เมื่อเขาเห็นชื่อของจ้าวอวิ๋นบนหมายเลขผู้โทร การแสดงออกของเยี่ยชิวจึงเปลี่ยนไป และเขามีลางสังหรณ์ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับราชามังกร
เขากดเชื่อมต่ออย่างรวดเร็ว
"พี่จ้าว..."
ทันทีที่เยี่ยชิวพูด เสียงทุ้มลึกของจ้าวอวิ๋นดังมาจากปลายสายอีกด้าน "เยี่ยชิว ราชามังกรกำลังจะตาย"
หัวใจของเยี่ยชิวจมลง และเขาถามอย่างเร่งด่วน "สถานการณ์ของราชามังกรเป็นยังไงบ้าง?"
"เมื่อกี้นี้ ราชามังกรอาเจียนเป็นเลือด และอยู่ในอาการโคม่า ตอนนี้หัวใจของเขาเริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ แพทย์สาธารณสุขบอกว่าราชามังกรจะอยู่ได้ไม่นาน"
หัวใจของเยี่ยชิวเต้นแรง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าราชามังกรมีเวลาเพียงไม่กี่วัน
"พี่จ้าว ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ตาม ต้องไม่ทำให้ราชามังกรหยุดหายใจ พี่ต้องรอให้ผมไปถึงก่อนนะ" เยี่ยชิวกล่าวว่า "ผมสามารถช่วยราชามังกรได้"
"จริงเหรอ?" จ้าวอวิ๋นมีความสุขมาก
"รอผมก่อน ฉันจะถึงที่นั่นเดี๋ยวนี้" เยี่ยชิววางสายโทรศัพท์ แล้วพูดกับกู่เฟิงว่า "น้องกู่ ฉันมีเรื่องด่วน ฉันต้องไปก่อน"
"พี่ไปก่อนเถอะ ฉันจะจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่นี่เอง" กู่เฟิงยังเห็นว่าเยี่ยชิวกังวล และไม่ได้พูดอะไรมาก
เยี่ยชิวขับรถตรงไปที่ภูเขาอวิ๋นอู้
สามสิบนาทีต่อมา
เยี่ยชิวมาถึงภูเขาอวิ๋นอู้ ทันทีที่รถหยุด เขาเห็นแสงไฟภายในวิลล่าสว่างออกมา
ยามที่ประตูรู้จักเยี่ยชิว และเมื่อเขาเห็นเขา เขารีบเปิดประตู
เยี่ยชิวเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เห็นจ้าวอวิ๋นและชายชราสองสามคนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นจากระยะไกล
"เยี่ยชิว!"
เมื่อเห็นเยี่ยชิวปรากฏตัว จ้าวอวิ๋นดีใจมาก และรีบเดินไปที่ประตูเพื่อทักทายเขา
ร่องรอยของความอยากรู้อยากเห็นแวบขึ้นมาในดวงตาของชายชราหลายคน พวกเขาไม่เข้าใจว่าจ้าวอวิ๋นจะทักทายเด็กหนุ่มด้วยตนเองทำไม
"ราชามังกรอยู่ที่ไหน เขาเป็นยังไงบ้าง?" เยี่ยชิวถามอย่างเร่งรีบ
"ยังอยู่ในอาการโคม่าอยู่เลย" จ้าวอวิ๋นกล่าว
"พาปมไปหาราชามังกรหน่อยสิ ผมมีวิธีรักษาเขา"
"ตามฉันมา" จ้าวอวิ๋นนำเยี่ยชิวไป และกำลังจะเดินไปที่ห้องนอนของราชามังกร ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ไม่เหมาะสมดังขึ้น
"เสี่ยวจ้าว รอก่อน" ชายชราผมขาวพูด แล้วมองเยี่ยชิวพร้อมถามว่า "นายเป็นหมอหรือเปล่า?"
เยี่ยชิวไม่ตอบ แต่ทำให้จ้าวอวิ๋นมีสีหน้าสับสน
จ้าวอวิ๋นแนะนำ "นี่คือซุนเซิ่งโซ่ว แพทย์ที่มีชื่อเสียงในเจียงโจว เขาและแพทย์อีกสามคนเป็นแพทย์ด้านสุขภาพของราชามังกร"
เยี่ยชิวกล่าวอย่างสุภาพกับซุนเซิ่งโซ่ว "สวัสดีครับผู้อาวุโส ผมชื่อเยี่ยชิว และผมเป็นศัลยแพทย์ที่โรงพยาบาลเจียงโจว"
"ศัลยแพทย์?" ซุนเซิ่งโซ่วขมวดคิ้ว และถามว่า "นายเพิ่งบอกว่านายมีวิธีที่จะช่วยราชามังกรได้ ฉันอยากจะถามว่าวิธีของนายคืออะไร?"
ชายชราอีกสามคนมองดูเยี่ยชิวอย่างสงสัยเช่นกัน
เยี่ยชิวไม่สามารถพูดได้ว่าเขาสามารถใช้วิชาเปิดดวงตาสวรรค์ได้แล้ว อย่างไรก็ตาม มันไม่น่าเชื่อเกินไป เขาพูดว่า "ขอโทษนะครับ ผมไม่สามารถบอกคุณได้"
"บอกมามันยากนักเหรอ? หรือนายไม่สามารถช่วยราชามังกรได้จริง ๆ?" น้ำเสียงของซุนเซิ่งโซ่วมีท่าทีไร้ความกรุณา
เยี่ยชิวดูสงบ และพูดว่า "ถ้าผมบอกว่ามีทาง มันต้องมีวิธี"
"ฉันไม่เชื่อ" ซุนเซิ่งโซ่วกล่าวว่า "ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ราชามังกรได้เชิญแพทย์ที่มีชื่อเสียงจากทั่วทุกมุมโลก รวมทั้งฉันด้วย แพทย์ที่มีชื่อเสียงหลายร้อยคนเคยมาหาราชามังกร แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้เลย ศัลยแพทย์ตัวน้อยอย่างนายจะสามารถรักษาชีวิตของราชามังกรได้ยังไง?"
ซุนเซิ่งโซ่วเจอกับเยี่ยชิวเป็นครั้งแรก และเขายังไม่รู้ความสามารถของเยี่ยชิว แต่จ้าวอวิ๋นรู้
นอกจากนี้ ราชามังกรยังอยู่ในสภาพวิกฤต และชีวิตของเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย เขาต้องได้รับการรักษาทันทีโดยไม่เสียเวลา
จ้าวอวิ๋นพูดจากด้านข้าง "ซุนเซิ่งโซ่ว เยี่ยชิวยังคงมีความสามารถอยู่บ้าง"
ซุนเซิ่งโซ่วกล่าวว่า "เสี่ยวจ้าว ฉันรู้จักนายมาหลายปีแล้ว นายเป็นคนใจดี คนแบบนาย เป็นคนที่ง่ายที่สุดที่จะถูกหลอก"
เยี่ยชิวคิดในใจ ฉันรับผู้ศิษย์ที่นมใหญ่ก้นใหญ่ไม่ดีกว่าเหรอ?
"ตกลง! นี่เป็นเดิมพันของเรา!" เยี่ยชิวกลัวว่าซุนเซิ่งโซ่วจะขี้โกงตอนหลัง ดังนั้นเขาจึงตกลงทันที
"เยี่ยชิว มากับฉันเร็ว" จ้าวอวิ๋นพาเยี่ยชิวตรงไปที่ห้องนอนของราชามังกร
"เอาล่ะ เราไปดูด้วยกันเถอะ"
ซุนเซิ่งโซ่วและแพทย์สุขภาพอีกสามคนติดตามไปด้วย
ในห้องนอน
ราชามังกรนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขามืดมน หายใจไม่ออก และหมดสติ
หลังจากที่ไม่ได้เจอเขามาหลายวัน ดูเหมือนน้ำหนักของเขาจะลดลงไปมาก
เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของราชามังกร มุมตาของเยี่ยชิวเจ็บเล็กน้อย
"เยี่ยชิว รักษาราชามังกรเร็ว" จ้าวอวิ๋นเร่งเร้า
เยี่ยชิวขจัดอารมณ์เศร้าของเขาออกไป จับชีพจรของราชามังกร และตรวจสอบอย่างระมัดระวัง
เมื่อเห็นพฤติกรรมของเขา ซุนเซิ่งโซ่วประหลาดใจ และพูดว่า "นายเป็นแพทย์แผนจีนด้วยเหรอ?"
เยี่ยชิวไม่ตอบ เขาหลับตา และสัมผัสชีพจรของราชามังกรอย่างระมัดระวัง หลังจากผ่านไปสามนาที เยี่ยชิวจับมือของเขากลับ
"เยี่ยชิว ราชามังกรเป็นยังไงบ้าง?" จ้าวอวิ๋นมองไปที่เยี่ยชิวอย่างกังวล แล้วถามว่า "เขาจะรอดไหม?"
"รอด!" เยี่ยชิวพูด "แต่..."
"แต่อะไรล่ะ?" จ้าวอวิ๋นพูดอย่างกังวล "บอกฉันว่านายต้องการอะไร?"
"ต้องฝังเข็ม" เยี่ยชิวกล่าว
"ที่บ้านมีเข็มเงิน ฉันจะไปเอามาเดี๋ยวนี้" หลังจากที่จ้าวอวิ๋นพูดจบ เขากำลังจะจากไป
"พี่จ้าว" เยี่ยชิวหยุดเขา แล้วพูดว่า "เข็มเงินใช้ไม่ได้ ผมต้องการเข็มทอง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...