วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1331

ไมเคิลทั้งตกใจและโกรธ

หลังจากที่แดร็กคูล่าเสียชีวิตเเล้ว เขาได้นำความหวังสุดท้ายไว้ที่ผู้พิทักษ์เก้าประเทศ ใครจะรู้ว่า ผู้พิทักษ์เก้าประเทศหนีไปแล้ว

“แมร่ล พวกเธอเป็นผู้พิทักษ์ หนีไปโดยไม่มีการต่อสู้เลย ยังเอาหน้าอีกไหม?”

“ศักดิ์ศรีปรมาจารย์ขั้นราชาล่ะ?”

“มิตรภาพของพวกเธอระหว่างตระกูลโรเดลล่ะ?”

“ไปไกลๆ!”

ไมเคิลโกรธจนเกือบคายเลือดออกมาเเล้วเสียชีวิต

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงเจตนาการฆ่าที่เย็นชาตกใส่เขา รีบเงยหน้าขึ้น เห็นแต่ว่าเยี่ยชิวจ้องเขาไว้ ในสายตามีเจตนาการฆ่า

“จบแล้ว ไอ้หนุ่มนี้จะลงมือกับฉันแล้ว”

แม้ว่าไมเคิลจะรู้ว่าตนเองจะตายแล้ว แต่เขาก็ยังอยากต่อต้านครั้งสุดท้าย และตะโกนว่า“ทีมกล้าตาย!”

เพิ่งพูดจบ มีทีมนักรบกลุ่มหนึ่งออกมาจากปราสาท

มีหนึ่งร้อยกว่าคนเต็มๆ

พวกเขาสวมชุดเกราะต่อสู้ และถือปืนขนาดเล็ก ร่างกายปลดปล่อยเจตนาฆ่า

คนเหล่านี้ คือทหารหน่วยกล้าตายของตระกูลโรเดล

“ท่าท่าท่า”

คนเหล่านี้ก้าวเท้าเดินอย่างพร้อมเพรียงกัน แล้วหยุดพร้อมกัน แล้วใช้ปืนเล็งไปที่เยี่ยชิว

“โฮ่ง!”

เยี่ยชิวไม่พูดอะไรสักคํา นําหม้อเฉียนคุนออกมา และทันใดนั้น หม้อเฉียนคุนก็เหมือนภูเขาขนาดใหญ่ที่ตกลงมาจากปากภูเขา

“ปั้ง!”

นักรบกว่าร้อยกว่าคนกลายเป็นเนื้อแปะในทันที

“นี่......”

ใบหน้าของไมค์ตกใจมาก

แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ทีมกล้าตายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยี่ยชิว แต่ในความคิดของเขา ภายใต้การยิงของผู้คนจํานวนมากมาย ไม่ว่าเยี่ยชิวจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็จะได้รับบาดเจ็บเเน่

ใครจะไปรู้ เยี่ยชิวใช้เพียงหม้อใบเดียว ก็ทำให้ีมกล้าตายล่มเลย

“ทําไงดี?”

หัวใจของไมเคิลจมลงสู่ก้นบึ้ง

“หัวหน้าวงศ์ตระกูล!”ทาสที่ตามเขาอ้าปากพูด “หัวหน้าวงศ์ตระกูล หลานสาวของฉันกําลังจะเลิกเรียน ฉันต้องไปรับเธอ”

ไมเคิลเข้าใจทันทีว่า ทาสนี้อยากหนี เก็บความโกรธไว้แล้วถามว่า “หลานสาวของนายเรียนจบเมื่อสัปดาห์ที่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

“เหรอ? ฉันจำได้แล้ว ช่วงนี้เธอเรียนภาษาจีนอยู่ หัวหน้าวงศ์ตระกูล ดูแลลตนเองดีๆ”หลังจากชายชราพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและหนีไป

ที่นี่อยู่ต่อไม่ได้อีกแล้ว ถ้าอยู่ต่อจะตายเเน่

“ไอ้เวร!”ไมเคิลทนไม่ได้อีกเเล้ว ด่าอย่างระอุ

ในขณะนี้ ฉีดาบของ “ซิ่ว”สายหนึ่ง ทะลุท้องฟ้า และแทงโดนหัวใจส่วนหลังของชายชรา

“พู่!”

มีรูเลือดปรากฏขึ้นในหัวใจส่วนหลังของชายชรา ร่างกายของเขาตกตะลึง จากนั้นก็ล้มลงกับพื้น

“ในช่วงเวลาวิกฤติ กล้าเป็นทหารหนี สมควรตาย”ไมเคิลด่าอย่างเกลียดชัง

ตามมา เขารู้สึกว่าตนเองถูกโอบล้อมด้วยเจตนาการฆ่าที่หนาวเย็นอีกครั้ง

ไมเคิลรีบพูดว่า “เยี่ยชิว นายฆ่าฉันไม่ได้ ”

“เฮ่อๆ......”เยี่ยชิวยิ้มอย่างเย็นชา และเจตนาการฆ่ายิ่งกว่าเมื่อกี๊

พูทง!

ทันใดนั้น ไมเคิลก็คุกเข่าลง และรีบขอความเมตตาจาเยี่ยชิว“ได้โปรด อย่าฆ่าฉัน”

“ถ้านายไม่ฆ่าฉัน ฉันสัญญากับนายได้ทุกอย่าง ”

เยี่ยชิวพูดอย่างเย็นชา“ทำไม ไม่ล้างแค้นให้ลูกชายของนายแล้วเหรอ?”

เมื่อพูดถึงไมค์ ไมเคิลก็โกรธเลย ถ้าไม่ใช่ไอ่โมค์โง่ ตระกูลจะประสบภัยพิบัติแบบนี้ได้ไง??

“ต่อไปนี้ ฉันสามารถเป็นหมาของคุณ และช่วยนายหาเงิน ”

“คุณลองคิดดู ถ้าคุณฆ่าฉันแล้วคุณแค่โล่งอกโล่งใจได้ แต่เหลือชีวิตของฉันไว้ ฉันสามารถช่วยให้คุณกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุดในโลก ฉันสามารถช่วยคุณสร้างตระกูลที่ทรงพลัง ฉันยังสามารถ......”

“พอ”เยี่ยชิวขาดจังหวะของไมเคิล“หนึ่ง ฉันไม่ต้องการหมาอย่างนาย ”

“สอง ตอนนี้ฉันแค่อยากได้ชีวิตนาย ”

“สไตล์การกระทําของฉันก็คือถ้าคนไม่ขุ่นเคืองฉัน ฉันก็ทําให้คนอื่นขุ่นเคือง ถ้าใครทำให้ฉันขุ่นเคือง ฉันจะตัดไปทั้งรากแน่ ”

“ดังนั้น ขอร้องฉันก็ไม่มีประโยชน์ วันนี้นายตายแน่ ”

ไมเคิลกลัวจนตัวสั่น“คุณเยี่ย คุณฟังฉันพูด......”

ซิ่ว!

เยี่ยชิวยกมือขึ้นด้วยฉีกระบี่ ทะลุคิ้วของไมเคิล

คําพูดของไมเคิลหยุดลงกะทันหัน และเขาก็ล้มลงกับพื้นพร้อมกับเสียง“ขว้าง”

หัวหน้าวงศ์ตระกูลที่หนึ่งในโลกนี้ ตายไม่ปิดตา

“ไม่รู้ว่านายมาเป็นหัวหน้าวงศ์ตระกูลได้ยังไง ขยะ”ลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ ดวงตาของเขาก็มองไปที่คอของไมเคิล

เห็นแต่ว่าที่คอของไมเคิล มีไม้กางเขนสีทองห้อยด้วยเชือกสีดํา ยาวประมาณสิบเซนติเมตร โบราณมาก ดูเหมือนจะมีมาหลายปีแล้ว

บนไม้กางเขนยังมีฟันเฟืองมากมาย ดูเหมือนกุญแจมาก

“นี่มันมีประโยชน์อะไร?”

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเยี่ยชิว คว้าไม้กางเขนแล้วดึงออก ไม่คิดว่าแรงเกินไป ชือกก็ตัดคอของไมเคิลหักเลยโดยตรง

ทันใดนั้น หัวของไมเคิลก็กลิ้งไปใต้ฝ่าเท้าของเยี่ยชิว มีเลือดกระเด็นใส่บนหลังเท้าของเยี่ยชิวด้วย

“เฮงซวย!”

เยี่ยชิวเหยียบลงไป

“ปั้ง!”

กะโหลกหัวของไมเคิลเเตกสะลาย