บทที่ 188 ส่งเธอไปลงนรก
โจวเฮ่าเข้าใจทันทีว่าเฝิงโย่วหลิงหมายถึงอะไรและถามว่า "คุณอยากแแตะแม่ของเยี่ยชิวเหรอ"
“ถูกต้อง”เฝิงโย่วหลิงพูด:“ตราบใดที่แม่เขาอยู่ในมือพวกเราก็ไม่กลัวว่าเยี่ยชิวจะไม่เชื่อฟังเรา”
“แล้วคุณต้องการทำอะไร?”
“จับแม่เขามาก่อนค่อยว่ากัน”
บอกทำก็ทำเลย
ในขณะนั้นทั้งสามก็ได้ออกจากสุ่ยจิงกง
เฝิงโย่วหลิงขับรถโจวเฮ่าและหลี่เฉียนเฉิงนั่งอยู่เบาะหลัง
“โหย่วหลิงช่วงนี้เธอได้โทรหานายน้อยเซียวไหม?”โจวเฮ่าถาม
“อย่าพูดถึงมันเลยฉันยังไม่กล้าโทรหานายน้อยเซียวเลย”เฝิงโย่วหลิงพูด
“ทำไมอะ?”
“หลังจากที่ขาทั้งคู่ของนายน้อยเซียวพิการนิสัยของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากทุกครั้งที่ฉันโทรไปคุยกันอยู่ดีๆเขาก็ด่าฉันขึ้นมาด่าทีเป็นครึ่งชั่วโมง”
เฝิงโย่วหลิงขับรถไม่ทันสังเกตสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังแอบจับมือกันแบบเงียบๆ
หลี่เฉียนเฉิงเหลือบมองโจวเฮ่าอย่างนุ่มนวลเปรียบเสมอสาวน้อยอันเป็นที่รักที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข
โจวเฮ่านึกขึ้นได้หนึ่งอย่างและตักเตือนว่า:“ยังไงก็ตามโหย่วหลิงถึงแม้เยี่ยชิวกับหลินจิงจื้อไม่ได้อยู่เจียงโจวแต่ความสัมพันธ์ของราชามังกรกับเขาดีมากพวกเราก็ต้องระวังหน่อยนะหากราชามังกรยืนหยัดเพื่อเยี่ยชิว……”
“ไม่ต้องกังวลหรอกพี่เฮ่าผู้เฒ่าอย่างราชามังกรไม่น่ากลัวขนาดนั้น”เฝิงโย่วหลิงยิ้มแล้วพูดว่า:“ตอนนี้ลูกพี่ใหญ่เจียงโจวเป็นลูกชายบุญธรรมฮั่นหลงอายุเก้าพันปีเมื่อวันผมได้ไปเยี่ยมฮั่นหลงมาแล้วเขาได้ยอมรับผมเป็นพี่น้องเขาละ”
“โอ้?”โจวเฮ่าประหลาดใจเล็กน้อย
เฝิงโย่วหลิงพูด:“ตอนนี้ฮั่นหลงอยู่ฝั่งเราจะราชามังกรแล้วไง!”
สายตาโจวเฮ่าเปลี่ยนเป็นเย็นชาและพูดว่า:“ดังนั้นเดี๋ยวจัดการเยี่ยชิวแล้วเสร็จก็ฆ่าอีกแก่ราชามังกรด้วยเลยแม่งเอ๋ยแต่ก่อนทำพวกเราเสียหายหลายเรื่อง”
“วีรบุรุษเห็นสิ่งเดียวกันฉันก็คิดเช่นนั้นฆ่าเยี่ยชิวแล้วก็ฆ่าราชามังกรฮ่าฮ่าฮ่า……”
รถเคลื่อนตัวไปข้างหน้า
ยี่สิบนาทีต่อมาก็มาถึงถนนเก่าๆสายหนึ่ง
เห็นไกลๆมีตึกอยู่อาศัยปรากฏอยู่ตรงกลาง
“พี่ห่าวใช่ที่นี้ไหม?”เฝิงโย่วหลิงชี้ตึกแล้วถาม。
“อืม”โจวเฮ่าตอบ:“ฉันได้ไปเช็คมาแล้วเยี่ยชิวกับแม่เขาพักอยู่ที่นี่แหละ”
เฝิงโย่วหลิงขับรถต่อไปข้างหน้าแต่ว่ารถเพิ่งขับถึงใต้ตึกก็มีเสียงดังขึ้น“ปัง”
กาจือ!
เบรคกะทันหัน
สองคนที่นั่งอยู่เบาะหลังไม่ทันระวังตัวก็พุ่งไปข้างหน้า
ด้วยสายตาที่รวดเร็วโจวเฮ่าได้เอาตัวเข้าไปปกป้องหัวของหลี่เฉียบเฉิงแต่หัวของเขาเองนั้นก็ได้ไปกระแทกกับกระจกอย่างแรง
พ้ง!
ที่หัวถลอกเลือดก็ไหลออกมา
“เฉียนเฉิงเป็นอะไรไหม?”โจวเฮ่าไม่ทันได้สนใจตัวเองด้วยความเป็นห่วงและกังวลถามหลี่เฉียนเฉิง
“พี่ห่าวฉันไม่เป็นไรแต่หัวของเธอมีเลือดออกวูวูวู……”
หลี่เฉียนเฉิงด้วยความตื่นตระหนกทั้งร้องไห้ทั้งหยิบผ้าเช็คหน้าออกมาเช็คเลือดที่ออกจากหัวเบาๆ
“ไม่มีใครตายสักหน่อยร้องไห้นิดหน่อยพอถ้าคุณยังร้องไห้อีกฉันจะโยนคุณลง”เฝิงโย่วหลิงรำคาญแล้วตะโกนใส่
“ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เขาสมควรตาย”เฝิงโย่วหลิงพูดจบก็หันหลังไปขึ้นรถแล้วก็สตาร์ทรถ
“โย่วหลิงนายจะทำอะไร?”
“เขายังไม่ตายไม่ใช่เหรอผมจะส่งเขาไปลงนรก”ในดวงตาของเฝิงโย่วหลิงมีแสงเย็นเฉียบ
โจวเฮ่ารีบห้าม:“นายบอกแค่จับเขาไม่ใช่เหรอ?ถ้าเขาตายแล้วเราจะเอาอะไรไปบังคับเยี่ยชิว?”
“อันนี้นายไม่ต้องกังวลฉันชนเขาตายตอนนี้ก็ยังสามารถเอาศพเขาไปบังคับให้เยี่ยชิวเชื่อฟังได้”
“แต่ว่า……”
“พี่เฮ่าพวกเราเป็นคนคิดทำการใหญ่ใจไม่โหดแล้วจะสำเร็จได้อย่างไร?นอกจากนี้รอบๆก็ไม่มีคนไม่กล้องวงจรปิดแม้ว่าผมจะชนเขาตายแล้วจะมีใครรู้?”
โจวเฮ่ายังคงลังเล
เฝิงโย่วหลิงพูดอีกครั้ง:“พี่เฮ่าพี่อย่าลืมหลังจากนายน้อยเซียวขาทั้งคู่พิการผู้ชนะเลิศโหวก็ยังไม่ได้แสดงจุดยืนจนถึงตอนนี้ถ้าเรายังไม่ช่วยนายน้อยเซียวแก้แค้นรอผู้ชนะเลิศโหวแสดงจุดยืนวันนั้นก็จะเป็นวันสิ้นสุดของพวกเรา”
ร่างกายของโจวเฮ่าสั่นสะเทือน
คำว่าผู้ชนะเลิศโหวก็เปรียบเสมือนก้อนหินใหญ่ที่ทับเขาไว้จนขยับตัวไม่ได้
แม้ว่าเขาจะไม่เคยเจอเซียวจิ่วแต่ชื่อเสียงของเซียวจิ่วโด่งดังไม่ว่าจะเป็นเทพสงครามทิศเหนือยังคงเป็นอันดับหนึ่งในรายการสวรรค์หรือผู้ชนะเลิศโหวแต่ละชื่อล้วนสง่างามราวกับภูเขาสูงคนธรรมดาทำได้แค่มอง
ตั้งแต่เซียวชิงตี้เกิดเรื่องที่เจียงโจวโจวเฮ่าก็กังวลไม่สิ้นกลัวจะทำให้เซียวจิ่วโกรธพวกเขาแต่ไม่คาดคิดเรื่องผ่านไปตั้งนานแล้วจนตอนนี้เซียวจิ่วก็ยังไม่ออกมาแสดงจุดยืนสิ่งนี้ยิ่งทำให้เขาหวาดกลัวและไม่สบายใจมากยิ่งขึ้น
เพราะคนใหญ่คนโตอย่างเซียวจิ่วไม่ออกตัวก็ยังดีพอออกตัวแค่นั้นแหละมันคงจะเป็นเสียงฟ้าร้องที่ดังสนั่น
เมื่อถึงเวลาแค่คำเดียวของเซียวจิ่วก็สามารถกวาดล้างพวกเขาได้
เมื่อเปรียบเทียบคนเล็กๆอย่างเยี่ยชิวแล้วไม่มีอะไรต้องกลัวเลย
“เอาล่ะโย่วหลิงเอาตามที่นายพูด”ในที่สุดโจวเฮ่าก็ตัดสินใจได้
บนใบหน้าเฝิงโย่วหลิงมีความดุร้ายแล้วเหยียบคันเร่งสุดทันใดนั้นรถก็ได้พุ่งชนเฉียนจิ้งหลาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...