วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2393

" ฝ่าบาทเสด็จ! "

ทันทีที่เสียงขันทีเฒ่าดังขึ้น เหล่าขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ต่างก็ยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบ

บรรดาผู้ที่เข้าร่วมการแข่งขันชิงตำแหน่งราชบุตรเขยต่างก็ลุกขึ้นยืนจากที่นั่งอย่างรวดเร็ว รอคอยอย่างเงียบๆ

จนถึงตอนนี้ เยี่ยชิวก็เพิ่งจะสำรวจตำหนักแห่งนี้

เห็นเพียงภายในตำหนักนั้นงดงามวิจิตรตระการตา ระยิบระยับจับใจ

เสามังกรขนาดมหึมาตั้งตระหง่านแต่ละเสาแกะสลักลวดลายมังกรอย่างประณีตราวกับมีชีวิตจริง

ส่วนบนสุดตรงกลางตำหนัก มีบัลลังก์มังกรขนาดใหญ่ตั้งอยู่ นั่นคือสัญลักษณ์ของอำนาจสูงสุดของจักรพรรดิประดับประดาด้วยอัญมณีล้ำค่ามากมาย ส่องประกายเจิดจ้า

รอบๆตำหนักมีภาพจิตรกรรมฝาผนังอันงดงามแขวนอยู่ ตัวละครในภาพมีชีวิตชีวา ราวกับจะเดินออกมาจากภาพได้ทุกเมื่อ

พื้นตำหนักปูด้วยกระเบื้องสีทองอร่ามแต่ละแผ่นขัดเงาเป็นประกายราวกับกระจก สะท้อนแสงที่สุกใส

กล่าวโดยรวมแล้วก็คือตำหนักทั้งหมดเต็มไปด้วยบรรยากาศที่สง่างาม เคร่งขรึม และหรูหรา ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง

ไม่นานหลังจากนั้น

จักรพรรดิต้าโจวก็ปรากฏขึ้น

เขาทรงสวมมงกุฎจักรพรรดิ ฉลองพระองค์ด้วยชุดมังกร เสด็จพระราชดำเนินอย่างสง่างามราวกับมังกรและเสือ เต็มไปด้วยพลังอำนาจ

จักรพรรดิต้าโจวประทับลงบนบัลลังก์มังกร

ทันใดนั้น เหล่าขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ และผู้เข้าร่วมการแข่งขันชิงตำแหน่งราชบุตรเขยต่างก็ก้มตัวคารวะ

" ถวายพระพรฝ่าบาท! "

" ขอเข้าเฝ้าจักรพรรดิต้าโจว! "

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวกับฟ้าร้อง

" ทุกคนไม่ต้องมากพิธี " จักรพรรดิต้าโจวกวาดสายตาดูผู้เข้าแข่งขันแล้วกล่าวว่า " เชิญนั่งเถิด! "

หลังจากที่ทุกคนนั่งลงแล้ว จักรพรรดิต้าโจวก็กล่าวว่า "วันนี้เป็นวันอะไร ข้าเชื่อว่าทุกคนทราบดีอยู่แล้ว ข้าก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำมากความ "

" ถ้าอย่างนั้น เริ่มตอนนี้เลยไหม? "

เว่ยอู่ซิน ลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวว่า " ฝ่าบาท กระหม่อมมีเรื่องจะกราบทูล "

จักรพรรดิต้าโจวกล่าวว่า " เชิญองค์ชายเว่ยกล่าวมา! "

เว่ยอู่ซินกล่าวว่า " เป็นที่ทราบกันดีว่าพวกกระหม่อมมาที่นี่ก็เพื่อการชิงราชบุตรเขยของต้าโจว ในเมื่อพวกกระหม่อมมาถึงแล้ว ไม่ควรจะเชิญองค์หญิงหนิงอันออกมาพบหน้ากันหน่อยหรือพ่ะย่ะค่ะ? "

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ก็มีคนจำนวนมากเห็นด้วย

" ใช่แล้ว ข้าก็อยากเห็นองค์หญิงหนิงอัน "

" ข้ายังไม่รู้เลยว่าองค์หญิงหนิงอันหน้าตาเป็นอย่างไร? "

" องค์หญิงหนิงอัน เป็นตัวเอกของวันนี้ จะไม่ออกมาปรากฏตัวได้อย่างไร? "

จักรพรรดิต้าโจวยิ้มเล็กน้อย

" อนุญาต! "

กล่าวจบ ก็ส่งสายตาให้ขันทีเฒ่า

ขันทีเฒ่าเข้าใจความหมาย ยืนอยู่บนบัลลังก์ทองคำแล้วเปล่งเสียงแหบห้าวราวกับเป็ด ตะโกนลั่นว่า " ประกาศเชิญ องค์หญิงหนิงอันเข้าเฝ้า! "

ทันใดนั้น ทุกคนก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

เยี่ยชิวถึงกับพบว่า มีผู้เข้าร่วมการแข่งขันชิงตำแหน่งราชบุตรเขยหลายคนกำลังแอบจัดเสื้อผ้าอย่าง เงียบๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการสร้างความประทับใจที่ดีให้กับ องค์หญิงหนิงอัน

" อย่าเพ้อเจ้อไปเลย ไม่มีประโยชน์หรอก หนิงอันเป็นของข้า "

เยี่ยชิวรำพึงในใจ

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากนอกตำหนัก

ทันใดนั้นทุกคนก็พร้อมใจกันหันไปมองที่ประตู

สามวินาทีต่อมา

หนิงอันเดินเข้ามาจากด้านนอก ทันใดนั้นทั่วทั้งห้องก็เงียบสงัด

บางคนเบิกตากว้าง บางคนกลั้นหายใจ และบางคนก็น้ำลายไหล…

หนิงอันในวันนี้ งดงามเกินกว่าเหตุ

นางสวมชุดกระโปรงยาวผ้าไหมหรูหรา สีสันสดใสราวกับสายรุ้ง ปลายกระโปรงกว้าง พลิ้วไหวเป็นชั้นๆ ราวกับดอกไม้บานสะพรั่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน