วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 429

ย้อนกลับสามวินาที

ภายในฐาน

ทหารรับจ้างยี่สิบนายต่างเล็งปืนไปที่เยี่ยชิว เพื่อรอคำสั่งของนายพลให้เหนี่ยวไกปืนและสังหารเขา

แต่ในขณะนี้ พวกเขาเห็นเยี่ยชิวเงยหน้าขึ้น และมีรอยยิ้มที่สดใสปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

กำลังจะตายอยู่แล้ว เขาจะยังยิ้มได้อย่างไร?

ผู้ชายคนนี้บ้าหรืออะไร?

ในหมู่พวกเขา ทหารรับจ้างสองสามคนเริ่มอยากรู้อยากเห็นและอยากรู้ว่าเยี่ยชิวมองอะไร และทำไมเขาถึงยิ้มสดใสขนาดนี้

ขณะที่พวกเขาเงยหน้าขึ้นมอง

บูม!

สายฟ้าฟาดลงมาในอากาศ และโจมตีทหารรับจ้างหลายคนบนหัว

เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหัน ทำให้ทหารรับจ้างคนอื่นๆ ตกใจ และพวกเขาก็หันศีรษะไปมองเพื่อนที่ถูกฟ้าผ่า

พวกเขาเห็นสหายสองสามคนไหม้เกรียมไปทั่ว มีเลือดไหลออกมาจากหน้าผาก เป็นภาพที่น่าสยดสยอง

ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้

เยี่ยชิวคว้ามือขวาของเสี่ยวตง และถอยกลับอย่างรวดเร็ว

“เด็กคนนั้นพยายามจะหนี!”

“ฆ่าเขา!”

ทหารรับจ้างเหล่านี้ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขาเห็นเยี่ยชิวจับเสี่ยวตงแล้วถอย พวกเขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นและเปิดฉากยิงอย่างเด็ดขาด

ปังปังปัง!

ลูกกระสุนมุ่งยิงใส่เยี่ยชิว

แต่มันก็สายเกินไป

เยี่ยชิวหลบกระสุนอย่างรวดเร็วและกลับมารวมตัวกับทหารกองกำลังพิเศษอีกครั้ง โดยนำเสี่ยงตงไปด้วย

เมื่อทหารกองกำลังพิเศษเห็นสภาพของเสี่ยวตง พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาทีละคน

“ร้องไห้ทำไมเนี่ย! เขายังไม่ตาย อย่าทำตัวเป็นสาวน้อยสิ!” หลงเยี่ยดุทหารและถามว่า “เยี่ยชิว อาการบาดเจ็บของเสี่ยวตง...…”

“รักษาได้!” ก่อนที่หลงเยี่ยจะพูดจบ เยี่ยชิวก็หยิบเข็มทองคำออกมาพร้อมที่จะรักษาเสี่ยวตง

“หมอเยี่ย ขอบคุณที่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยฉัน ฉันจะตอบแทนความเมตตาของคุณได้……คงในชีวิตหน้าเท่านั้น”

เสี่ยวตงอดทนต่อความเจ็บปวดอันยิ่งใหญ่ หันศีรษะมองดูทหารกองกำลังพิเศษและพูดว่า “ฉันบาดเจ็บสาหัสและขยับตัวไม่ได้...…ฉันไม่อยากเป็นภาระ”

“ทิ้งระเบิดมือให้ฉัน...…ฉันจะลงไปพร้อมกับศัตรู”

“พวกคุณรีบหนีไป”

ในขณะนี้ จู่ๆศีรษะของเสี่ยวตงก็เอียงไปด้านข้าง จากนั้นร่างกายของเขาก็หยุดเคลื่อนไหว

หลงเยี่ยตบหน้าเซี่ยวตงแล้วตะโกนว่า “ฟั่นเซี่ยวตง อย่าหลับ!”

“คุณลืมตา นี้เป็นคำสั่ง!”

“เร็วเข้า!”

อย่างไรก็ตาม เสี่ยวตงยังคงนิ่ง

ดวงตาของหลงเยี่ยเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโศกเศร้า เขาไม่เพียงแต่สูญเสียผู้ใต้บังคับบัญชาเท่านั้น แต่ยังสูญเสียสหายด้วย

ทหารกองกำลังพิเศษไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป และพวกเขาก็หลั่งน้ำตา

“พวกคุณทุกคนเป็นอะไร?” เยี่ยชิวมองทุกคนด้วยความสับสนและพูดว่า “เขายังไม่ตาย แล้วทำไมพวกคุณถึงเศร้าขนาดนี้ล่ะ?”

อะไรนะ?

หลงเยี่ยจ้องไปที่เยี่ยชิวแล้วพูดว่า “หมอเยี่ย คุณพูดจริงเหรอ? เสี่ยวตง เขายังไม่ตายเหรอ?”

“ฉันดูเหมือนโกหกเหรอ?” เยี่ยชิวพูดอย่างไม่อดทน “คุณเป็นผู้บัญชาการ แต่คุณไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างคนเป็นกับผีดิบได้”

หลงเยี่ยเอานิ้วไปแตะที่จมูกของเสี่ยวตงแล้วอุทานว่า “เสี่ยวตงยังคงหายใจ เขายังไม่ตาย เขายังไม่ตาย”

พวกทหารก็ตื่นเต้นเช่นกัน

เยี่ยชิวกล่าวว่า “เสี่ยวตงได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันต้องถอดกระสุนออกและพันบาดแผลของเขาทันที”

“เราต้องทำให้สถานที่นี้ มีการระบายอากาศ”

“พวกคุณกระจายออกไปและระวังตัวไว้ หากศัตรูโจมตี พยายามขัดขวางพวกเขาและให้เวลาฉันห้านาที”

“รับทราบ” หลงเยี่ยเห็นด้วยโดยไม่ลังเล

“ถังเฟย ช่วยฉันด้วย” เยี่ยชิวกล่าว

ถังเฟยกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ตอนนี้เราต้องหาทางออกไปจากที่นี่ ไม่เหมาะที่จะอยู่ที่นี่นานๆ”

ทหารกองกำลังพิเศษหลายคนได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังคงต่อสู้อยู่ ถึงแม้จะทนได้ไม่นาน

ยิ่งไปกว่านั้น อำนาจการยิงของศัตรูยังดุร้าย และเป็นทหารรับจ้างที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ซึ่งไม่ยอมให้เวลาพวกเขามากนัก

“ฉันจะจัดการกับพวกเขา”

หลังจากพูดอย่างนั้น เยี่ยชิวก็ยืนขึ้นและตะโกนว่า “สหาย หยุดยิง!”

เมื่อได้ยินเสียงของเขา ทหารก็หยุดยิง

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ศัตรูก็หยุดยิงเช่นกัน

เหตุการณ์กลับเข้าสู่ความเงียบงัน

“อยู่ที่นี่และอย่าขยับ ฉันจะจัดการกับพวกเขา”

เยี่ยชิวสั่ง ก่อนที่จะเดินออกไปอย่างมั่นใจอีกครั้งและพูดว่า “ท่านนายพล คุณอยากพบฉันใช่ไหม? ฉันอยู่นี่”

“ฮึ่ม คุณกล้าออกมา ดูเหมือนว่าคุณจะเหนื่อยกับการมีชีวิตอยู่แล้ว” นายพลโต้กลับด้วยความโกรธ

เยี่ยชิวยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ท่านนายพล ฉันต้องการทำข้อตกลงกับคุณ และคราวนี้ฉันจริงจัง”

“ฉันจะไม่เชื่อเรื่องไร้สาระของคุณ……”

ก่อนที่นายพลจะพูดจบประโยค เยี่ยชิวก็ขัดจังหวะ “บอกชื่อเจ้านายของคุณมาหน่อยสิ ชื่อเต็มของพวกเขา ฉันจะทิ้งคุณไว้กับศพที่สมบูรณ์”

“จะตายอยู่แล้วยังไร้ยางอาย ฉันจะส่งคุณไปพบราชาแห่งนรกเดี๋ยวนี้”

ในสำนักงาน ชายหัวโล้นพูดจบประโยคและกำลังจะสั่งให้คนของเขาเปิดฉากยิง แต่จู่ๆม่านตาของเขาก็หดตัวลง

เขาเห็นร่างของเยี่ยชิวหายไปอย่างลึกลับจากจุดที่เขายืนอยู่

คนละ? หายไปไหน?

เขาหายไปในทันทีได้อย่างไร?

ชายหัวโล้นสับสนและรีบสั่งทหารรับจ้างของเขาว่า “ตามหาเขาและกำจัดเขา”

“รับทราบ”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ทหารรับจ้างจะลงมือ ชายหัวโล้นก็มองเห็นสิ่งที่ไม่คาดคิดในกล้องวงจรปิด ร่างที่เร็วปานสายฟ้าปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้