วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 56

ราชามังกรเยือกเย็นไปทั้งตัว

จนถึงตอนนี้ เขาพึ่งเข้าใจ มิน่าล่ะเซียวชิงตี้ถึงไม่สนใจเขา ที่แท้เบื้องหลังของเซียวชิงตี้ไม่ได้มีแค่ผู้ชนะเลิศโหว

ความคิดของราชามังกรตกต่ำถึงขีดสุด

“ผู้อาวุโสเฉิน ยังรออะไรอีก ฆ่าหมอนั่นซะ!” เซียวชิงตี้กำชับชายอาวุโสผู้ใส่เสื้อคลุมยาวสีเทา

“ครับ!” ผู้อาวุโสเฉินเข้าไปใกล้เยี่ยชิว พอยกมือขึ้น ข้างหูก็มีเสียงของราชามังกรดังมา

“คุณชายเซียว ถ้าฉันยอมสวามิภักดิ์ นายไว้ชีวิตเยี่ยชิวได้หรือไม่?”

“ไม่ได้” เซียวชิงตี้ชี้ไปทางเยี่ยชิว แล้วพูด：“เขา คือคนที่ฉันต้องฆ่า!”

สีหน้าของราชามังกรเยือกเย็น ทันใดนั้น บนร่างก็ปลดปล่อยไอสงครามออกมาอย่างมหาศาล

เซียวชิงตี้ไม่สนใจ ชายอาวุโสในชุดคลุมยาวสีเทากลับหันกลับมามองทันที สายตาอันแหลมคมจ้องไปที่ราชามังกร

ถึงแม้ว่าร่างกายของราชามังกรจะโดนพิษอยู่ มีชีวิตได้อีกไม่นาน แต่ก็เคยโชคดีที่ได้เป็นผู้มีฝีมือในสำนักเสือ ยังคงมีความเกรงขามอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม ไอสงครามบนตัวราชามังกรนั้นอยู่ได้ไม่เกินห้าวินาที ก็หายไปราวกับกระแสน้ำ แล้วถอนหายใจยาว：“คุณชายเซียว นี่นายกำลังบีบบังคับฉันอยู่นะ”

เซียวชิงตี้หัวเราะเยาะราชามังกร：“ทำไม นายยังคิดจะปกป้องเขา? อย่าลืมสิ ตอนนี้แม้แต่ตัวนายเองก็ยังเอาชีวิตไม่รอด ถ้าฝืนไปมากกว่านี้ ก็คงมีแต่จะตายเร็วขึ้น”

“ฉันรู้” ราชามังกรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย：“แต่เยี่ยชิวเคยช่วยชีวิตฉัน ตอนนี้เวลาเขาก็เหลือไม่มากแล้ว ให้ฉันทนเห็นเขาตายไปต่อหน้าต่อตาได้ยังไง?”

“ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ ว่านายจะช่วยเขายังไง?”

ริมฝีปากของเซียวชิงตี้เผยรอยยิ้มที่กำลังครุ่นคิดออกมา แล้วถาม

“คุณชายเซียว ถ้าเอาชีวิตฉัน ไปแลกกับชีวิตเยี่ยชิว ได้หรือไม่?”

พอได้ยินคำพูดของราชามังกร ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกใจ

ไม่มีใครคาดคิด ว่าราชามังกรจะยอมแลกชีวิตกับบุคคลที่ต่ำต้อยเช่นนี้

เยี่ยชิวซาบซึ้ง เขากับราชามังกรไม่ได้สนิทสนมกันมาก แต่ราชามังกรกลับยอมใช้ชีวิตตนเองมาแลกกับความปลอดภัยของเขา

เรื่องแบบนี้ มันมากเกินไป!

เซียวชิงตี้หัวเราะ“ฮ่าๆ”ออกมายกใหญ่ ราวกับได้ยินเรื่องตลกที่สุดในโลกใบนี้ แล้วพูด：“นายคิดว่า ตัวเองคู่ควรที่จะมาพูดคุยแลกเงื่อนไขกับฉันหรือไง?”

“แต่ถ้านายอยากจะตายด้วยกัน เช่นนั้นฉันก็จะทำตามความปรารถนาของนายให้”

“ส่วนเรื่องแลกชีวิต เพ้อฝันไปเถอะ!”

“เช่นนั้นก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว?” บนร่างของราชามังกร มีไอสงครามอย่างมหาศาลแผ่ซ่านขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉันจะฆ่าใคร ไม่มีใครขวางฉันได้” เซียวชิงตี้เผยความคิดของตนเอง

ราชามังกรเผยความคิดของตนเองเช่นกัน：“จ้าวอวิ๋น ลงมือ!”

“ครับ!”

จ้าวอวิ๋นที่รอคำสั่งอยู่ตลอด พอได้ยินราชามังกรออกคำสั่ง ก็ก้าวออกมาทันที ท่าทางเขาราวกับหอก ความฮึกเหิมบนตัวเขาได้ปลดปล่อยออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน

สายตาของเซียวชิงตี้เผยให้เห็นโทสะ เขากำมือแน่น กำลังจะพุ่งไปข้างหน้า กลับได้ยินคำพูดของชายชราชุดคลุมยาวสีเทาซะก่อน：

“คุณชาย เรื่องเล็กๆแค่นี้ ให้คนแก่จัดการแทนเถอะ!”

ชายชราชุดคลุมยาวสีเทาพูดกับเยี่ยชิว：“พ่อหนุ่ม นายโชคดี ที่มีคนปกป้องนาย นายสามารถมีชีวิตได้นานอีกหน่อย แต่อีกสักพักก็คงต้องตายเหมือนเดิม นายตั้งใจเสพสุขกับช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตให้ดีล่ะ ฮ่าๆ”

ชายชราชุดคลุมยาวสีเทาพุ่งไปทางจ้าวอวิ๋น

ในช่วงที่ระยะห่างห่างกันเพียงแค่สามเมตรนั้น ผู้อาวุโสเฉินหยุดนิ่งไป แล้วสังเกตจ้าวอวิ๋นอย่างละเอียด ยิ้มแล้วพูด：“ไม่เลว เท้าข้างเดียวสามารถก้าวข้ามธรณีประตูของสำนักเสือเข้ามาได้ ถ้าไม่ได้เจอฉัน รายชื่อของสำนักเสือครั้งหน้า จะต้องมีชื่อนายอย่างแน่นอน”

“น่าเสียดาย ที่นายดันมาเจอฉัน”

“เพราะฉะนั้น ทั้งชีวิตนี้นายคงไม่สามารถเข้าสำนักเสือได้อีกแล้ว แน่นอนว่า นายยังมีตัวเลือกอื่นอยู่อีก เช่นติดตามฉัน ถวายความจงรักภักดีกับคุณชายด้วยกัน เป็นไง?”

“พูดมากจริงเชียว” พอจ้าวอวิ๋นพูดจบประโยคนี้ หมัดก็พุ่งไปกระแทกบนใบหน้าของผู้อาวุโสเฉิน

“รนหาที่ตายเองนะ!”

สายตาของผู้อาวุโสเฉินเผยความเยือกเย็นออกมา จู่ๆร่างกายเขาก็ลอยขึ้นไปบนอากาศอย่างรวดเร็ว ถีบไปที่อกของจ้าวอวิ๋นด้วยเท้าข้างเดียว

ผลัวะ!

จ้าวอวิ๋นลอยออกไป

ปัก——

ล้มลงบนพื้นอย่างรุนแรง

ตูม!

แครก แครก!

พอเสียงดังขึ้นสองครั้ง แขนทั้งสองของจ้าวอวิ๋นก็พิการเป็นที่เรียบร้อย

ทันใดนั้น หน้าผากของจ้าวอวิ๋นมีเหงื่อผุดขึ้นมา สีหน้าซีดเผือด ความเจ็บปวดมหาศาลจากแขนทั้งสองข้างลามไปทั่วทั้งร่างกายทันที

เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ผู้อาวุโสเฉินยิ้มเยาะ：“เป็นแค่แสงเทียน คิดจะสู้กับแสงอาทิตย์งั้นหรือ ช่างไร้เดียงสาเสียจริง!”

ผลัวะ!

เขาถีบจ้าวอวิ๋นลอยไปด้วยเท้าข้างเดียว

ความโหดเหี้ยมของผู้อาวุโสเฉิน ต่างก็ทำให้ผู้คนในที่นี้สงบเงียบ

เฝิงโย่วหลิงเห็นฉากนี้ ก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เพทุบาย หลังจากนั้นก็เหลือบมองไปที่ราชามังกร แอบพูดในใจ หลังจากผ่านวันนี้ไป เจียงโจวก็จะไม่มีราชามังกรอีกแล้ว

แต่เวลานี้ เยี่ยชิวที่ควรจะอยู่ด้านหลังไป๋ปิง จู่ๆก็มาอยู่ตรงหน้าจ้าวอวิ๋น

เห็นว่าเขานั้นจับแขนข้างหนึ่งของจ้าวอวิ๋นไว้ แล้วบีบนวดไปมาสองสามครั้งด้วยความรวดเร็ว ต่อมาก็มีเสียง“แกร๊ก”ดังขึ้น

หลังจากนั้นเขาก็เลียนแบบวิธีเดิมอีกครั้ง จับแขนอีกข้างของจ้าวอวิ๋นขึ้นมา ไม่นานก็มีเสียง“แกร๊ก”ขึ้นมาอีกครั้ง

“พี่จ้าว กระดูกต่อเข้ากันแล้ว พี่ลองขยับดู” เยี่ยชิวพูด

จ้าวอวิ๋นลองเคลื่อนไหวแขนทั้งสองข้างดู เขาตกใจ แขนกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว

“เยี่ยชิว ขอบคุณนายมาก” จ้าวอวิ๋นกล่าวขอบคุณ

“ถ้าไม่ใช่เพราะผม พี่ก็คงไม่ต้องบาดเจ็บ ควรจะเป็นผมที่พูดขอบคุณกับพี่” เยี่ยชิวพูด

เห็นว่าแขนของจ้าวอวิ๋นดีขึ้นแล้ว ราชามังกรก็เบาใจลง แล้วเหลือบมองเยี่ยชิว ในใจยิ่งชื่นชมเข้าไปใหญ่ คิดในใจว่า เด็กคนนี้วิชาแพทย์สูงส่ง ภายภาคหน้า จะต้องได้เป็นหมอเทวดาแน่!

อีกฝั่ง

สีหน้าของผู้อาวุโสเฉินเริ่มแย่ หันไปมองเซียวชิงตี้ เซียวชิงตี้สบถเหอะ

“เหอะ!”

ผู้อาวุโสเฉินก็เข้าใจความคิดของคุณชายตนเองได้ทันที ไอพิฆาตที่รุนแรงปรากฏขึ้นในสายตา ก้าวเดินไปข้างหน้า “ฉึบ” เขาพุ่งไปทางเยี่ยชิว รวดเร็วดั่งลูกธนู