ทุกคนต่างมองไปที่เยี่ยชิว และถูกคำพูดที่ทรงพลังและพลังบนร่างกายของเขาทำให้ตกใจกลัว
คนคนเดียวท้าประลองทั้งประเทศ นี่จะต้องมีความกล้าหาญขนาดไหนกัน?
เมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง
จางจิ่วหลิงจึงกล่าวว่า : "เสี่ยวเยี่ย การกระทำเช่นนี้มันเสายงเกินไป หากประมาทเลินเล่อ มันจะเกิดปัญหาใหญ่ได้"
เขาแทบจะพูดว่า เยี่ยชิวถ้าคุณพ่ายแพ้ จะต้องชดใช้ด้วยชีวิต
เยี่ยชิวยิ้ม และกล่าวว่า : "ผู้อาวุโสจางไม่ต้องกังวลใจไปหรอก เรื่องอะไรที่ไม่มั่นใจฉันจะไม่ทำ"
หลี่ชุนเฟิงกล่าวกับเยี่ยชิวว่า : "เรื่องอย่างนี้ จะให้คุณไปเผชิญหน้าเพียงคนเดียวได้ยังไง พวกเราจะไปด้วยกันกับคุณ"
เนี่ยเสวียเลี่ยง : "พวกเราจะอยู่เคียงข้างคุณเอง"
"ขอบคุณผู้อาวุโสทุกท่าน พวกท่านหวังดีฉันรับรู้และขอบคุณด้วยใจจริง เรื่องนี้ ให้ฉันเป็นคนจัดการเองเถอะ!"
เยี่ยชิวกล่าวด้วยท่าทีแน่วแน่
อันที่จริงเขาไม่ได้อยากออกหน้าออกตาหรอก แต่เขาไม่อยากให้บรรดาปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้
ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสี่ท่าน เปรียบเสมือนอนุสรณ์สถานสี่แห่ง ซึ่งแสดงถึงจุดสูงสุดของการแพทย์แผนจีน หากพวกเขาต้องแพ้พ่ายด้วยน้ำมือของลี จองฮี เช่นนั้นแพทย์แผนจีนจะต้องประสบกับหายนะอย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ เยี่ยชิวจึงตัดสินใจรับคำท้าของลี จองฮีเพียงลำพัง และท้าประลองกับแพทย์ชื่อดังในเกาหลีทั้งหมด!
จางจิ่วหลิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงกล่าวว่า : "เสี่ยวเยี่ย ในเมื่อคุณตัดสินใจเช่นนี้แล้ว พวกเราก็จะสนับสนุนคุณอย่างเต็มที่"
"เหล่าจาง....."
หลี่ชุนเฟิงอยากจะโน้มน้าวจางจิ่วหลิง แต่เมื่อจางจิ่งหลิงส่งสายตามองมาทางเขา หลี่ชุนเฟิงจึงหุบปากทันที
จางจิ่วหลิงกล่าวว่า : "ตอนนี้ก่อนจะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ยังมีเวลาอีกหนึ่งเดือน เสี่ยวเยี่ย คุณควรเตรียมตัวให้ดี"
"ส่วนพวกเราสามคนจะไปจัดการเรื่องเกี่ยวกับการท้าประลอง"
"หลังจากสรุปแผนการท้าประลองอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว ฉันจะโทรไปแจ้งให้ทราบ คุณว่าอย่างไรล่ะ?"
เยี่ยชิวไม่ได้ปฏิเสธ และกล่าวว่า : "เช่นนั้นก็ต้องรบกวนผู้อาวุโสทุกท่านด้วย"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ครั้งนี้ที่คุณท้าประลองกับลี จองฮี ท้าประลองหมอเกาหลี ก็เพื่อโอกาสที่ยิ่งใหญ่ของวงการแพทย์แผนจีน คุณเพียงแค่เตรียมความพร้อมในการต่อสู้ก็พอ เรื่องอื่นๆ ที่เหลือพวกเราจะจัดการเอง"
จางจิ่วหลิงพูดจบ ก็กล่าวกับผู้อาวุโสเฉียนว่า : "ผู้อาวุโสเฉียน พวกเราอยู่ที่นี่นานๆ ไม่ได้แล้ว ต้องขอตัวก่อน"
ผู้อาวุโสเฉียนกล่าวอย่างเกรงใจ : "ลำบากปรมาจารย์ทั้งสามท่านเลย รอให้มีเวลาว่าง จะต้องมาเป็นแขกที่บ้านเราอีกนะ"
"ตกลง"
ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสามท่านพยักหน้าตอบรับ
เฉียนเว่ยตงจึงรีบกล่าวว่า : "ผู้อาวุโสจาง ฉันจะเตรียมรถไปส่งพวกคุณเอง"
"ไม่ต้องหรอก" จางจิ่วหลิงกล่าวกับเฉียนเว่ยตงว่า : "มันเป็นช่วงเวลาที่ยุ่งวุ่นวาย คุณอย่าเสียเวลาไปกับพวกเราสามคนเลย ไปจัดการเรื่องในบ้านให้เสร็จสิ้นเถอะ อย่าให้มันกวนใจเยี่ยชิวเลย"
"ครับ" เฉียนเว่ยตงตอบรับ
หลังจากนั้น ปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนทั้งสามท่านก็ได้ออกไปจากตระกูลเฉียน
หลังจากออกไป
หลี่ชุนเฟิงก็อดที่จะถามไม่ได้ : "เหล่าจาง คุณจะขัดขวางฉันทำไม? ฉันอยากจะพูดว่า เยี่ยชิวท้าประลองลี จองฮีเพียงคนเดียว และยังต้องการท้าประลองแพทย์ชื่อดังในเกาหลีทั้งหมดอีกด้วย การกระทำนี้มันเป็นการเสี่ยงเกินไป"
เนี่ยเสวียเลี่ยงกล่าวอย่างกระวนกระวายใจเช่นกัน : "เสี่ยวเยี่ยอายุยังน้อย ทักษะทางการแพทย์ก็เก่งกาจอย่างมาก หากให้เวลาเขาอีกสัก 2-3 ปี เขาจะเป็นปรมาจารย์ได้อย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะสามารถกอบกู้หน้าตาของแพทย์แผนจีนขึ้นมาได้อย่างมาก แต่ถ้าการประลองเกิดความผิดพลาด....."
จางจิ่วหลิงยกมือขึ้น เพื่อตัดบทเนี่ยเสวียเลี่ยง
"พวกคุณคิดว่า ฉันไม่กังวลใจหรือไง?"
"แต่จะกังวลใจให้มันได้อะไรขึ้นมาล่ะ"
หลี่ชุนเฟิงกับเนี่ยเสวียเลี่ยงดวงตาเบิกโพลงด้วยความตกตะลึง
ผ่านไปครู่หนึ่ง
หลี่ชุนเฟิงจึงกล่าวว่า : "เหล่าจาง คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม เสี่ยวเยี่ยใช้วิธีพลิกฟ้าต่อชะตาชีวิตจริงๆ เหรอ?"
"ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตนเอง ฉันก็คงไม่เชื่อเช่นกัน เรื่องนี้พวกคุณต้องเก็บเป็นความลับ ห้ามพูดออกไปเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นมันจะนำปัญหามาสู่เสี่ยวเยี่ยได้"
จางจิ่วหลิงกล่าวว่า : "ฉันเคยเห็นเสี่ยวเยี่ยรักษาผู้ป่วยมาหลายครั้งแล้ว เขารู้เทคนิคการฝังเข็มที่หายสาบสูญไปมากมาย ตามที่เหล่าหลี่พูดมา เยี่ยชิวเป็นผู้มีความสามารถกอบกู้ชะตากรรมของโลก และยังมีวิธีพลิกฟ้าต่อชะตาชีวิตอีกด้วย ฉันคิดว่า การที่เสี่ยวเยี่ยต่อสู้กับลี จองฮี มีโอกาสที่จะชนะสูงมาก"
"รอให้เสี่ยวเยี่ยชนะ พวกเราจะได้ถือโอกาสส่งเขาไปนั่งบัลลังก์ของนักปราชญ์ทางการแพทย์ด้วยเลย"
จางจิ่วหลิงถอนหายใจ : "แพทย์แผนจีนไม่มีนักปราชญ์ทางการแพทย์มาหลายร้อยปีแล้ว ถ้าเสี่ยวเยี่ยกลายเป็นนักปราชญ์ทางการแพทย์ ด้วยอายุของเขา บุคลิก รูปร่างหน้าตา จะจ้องดึงดูดให้หลายๆ มาสนใจแพทย์แผนจีนได้อย่างแน่นอน"
"โดยเฉพาะวัยรุ่น จะต้องมีคนมากมายที่เอาเขาเป็นแบบอย่างที่ดี และสมัครเข้ามหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีน และเรียนรู้แพทย์แผนจีนอย่างแน่นอน"
"เมื่อถึงเวลานั้น การพัฒนาแพทย์แผนจีนจะไม่ใช่คำพูดเลื่อนลอยอีกต่อไป"
หลี่ชุนเฟิงคิดไม่ถึงว่าจางจิ่วหลิงจะมีความคิดเช่นนี้ จึงกล่าวจากใจจริงว่า : "นึกไม่ถึงเลยว่าเหล่าจางจะมองการณ์ไกลขนาดนี้ ฉันมีความคิดที่ตื้นเขินจริงๆ"
เนี่ยเสวียเลี่ยง : "หลายปีมานี้ พวกเราได้พูดคุยถึงการพัฒนาแพทย์แผนจีนมาโดยตลอด และทำสิ่งต่างๆ มากมาย แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนสถานการณ์ปัจจุบันของแพทย์แผนจีนไปได้เลย บางที การท้าประลองในครั้งนี้อาจจะเป็นโอกาสอย่างแท้จริง"
จางจิ่วหลิงกล่าว : "ตอนนี้เราเตรียมกลับไปที่ปักกิ่ง และติดต่อกับสมาคมการแพทย์แผนจีน และจัดการเรื่องการท้าประลองดีกว่า"
"เหล่าหลี่ เหล่าเนี่ย ฉันอยากให้พวกคุณไปที่ภูเขาเหลาซาน เพื่อเชิญสวีลิ่วออกจากเขา"
"ถึงเวลานั้น เราสี่คนจะได้ช่วยเพิ่มกำลังใจให้กับเยี่ยชิวได้ ว่าอย่างไรล่ะ?"
หลี่ชุนเฟิงกับเนี่ยเสวียเลี่ยงพยักหน้าพร้อมกัน : "ตกลง!"
"เช่นนั้นก็แยกย้ายกันไปดำเนินการเถอะ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...