วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 646

ต้องคืนทั้งหมดห้าสิบล้าน?

เยี่ยชิวหรี่ตาถามว่า “เฉาชุนเหมยพวกเขาละเมิดสัญญามานานแค่ไหนแล้ว?”

ชายหนุ่มมีเคราตอบว่า “สามวัน”

“สามวัน?”เยี่ยชิวยิ้มหยันว่า“สามวันก็จะเอาดอกเบี้ยสิบห้าล้าน เท่ากับว่าหนึ่งวันก็คือห้าล้าน พวกนายได้เงินเยอะกว่าเปิดธนาคารอีก!”

“ทําไม จ่ายไม่ไหว?” ชายหนุ่มมีเครายิ้ม “ถ้าจ่ายไม่ไหวก็เรียกเฉาชุนเหมยและเฉียนหรงออกออกมา”

เยี่ยชิวพูดอย่างเมินเฉยว่า“ เอาบัญชีให้ฉัน ห้าสิบล้านจะโอนให้นายทันที”

หืม?

ชายหนุ่มมีเคราตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และเหลือบมองเยี่ยชิว

“นายหูหนวกเหรอ? ฉันบอกให้นายเอาบัญชีของนายให้ฉัน”เยี่ยชิวตะโกนพูด

“นายรอก่อน ”

หลังจากชายหนุ่มมีเคราพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและวิ่งไปที่รถบ้านเบนซ์อย่างรวดเร็ว พูดคุยกับคนข้างในสักพัก เเล้วกลับพูดกับเยี่ยชิวว่า“ลูกพี่พวกเราบอกว่า เฉาชุนเหมยและเฉียนหรงยืมเงินไม่คืน และละเมิดสัญญาสามวัน ซึ่งผิดกฎของบริษัทพวกเราอย่างรุนแรง ตอนนี้ค่าปรับได้เพิ่มขึ้นเป็นห้าสิบล้านเเล้ว”

“พูดได้ว่า ตอนนี้พวกนายต้อนคืนเงินทั้งหมดแปดสิบห้าล้าน!”

ในตาของเยี่ยชิวมีแสงเย็นเปรี้ยงไป พูดกับชายหนุ่มมีเคราว่า “เรียกลูกพี่ของนายมาคุยกับฉัน”

“เหะๆ นายเป็นเห้ออะไร ยังคู่ควรคุยกับลูกพี่ฉันเหรอ......”

ปั้ง!

ชายหนุ่มมีเครายังพูดไม่จบ ก็ถูกเยี่ยชิวใช้ขาเตะออกไป

พวกนักเลงหนึ่งร้อยกว่าคนที่ล้อมวงอยู่ในเหตุการณ์ ได้รอเเต่ชายหนุ่มมีเคราถูกเย่ชิวเตะออกไป แล้ววถึงจะตั้งตัวกลับมาได้

“ไอ้บ้า กล้าตีพี่ชายเคราฉัน มึงอยากตายรึไง”

นักเลงหนึ้งร้อยกว่าคน ล้อมเยี่ยชิวไว้

เยี่ยชิวไม่สนใจนักเลงเหล่านี้ และพูดกับชายหนุ่มมีเคราอีกครั้ง“ถ้าไม่อยากตาย ก็เรียกลูกพพี่นายมา”

“ไอ้เด็กเปรต......”

ตอนแรกชายหนุ่มมีเคราอยากพูดคำแข็งงเเกร่งสองสามคำ เพื่อทําให้เยี่ยชิวสะเทือน แต่เขาก็เห็นว่าสายตาของเยี่ยชิวเป็นเหมือนดาบคม แทงเข้าไปในหัวใจ ทําให้เขารู้สึกกลัวอย่างอธิบายไม่ได้

สายตาที่น่ากลัวมาก!

“นายรอฉันไว้!” หลังจากชายหนุ่มมีเคราลุกขึ้นจากพื้นเเล้ว วิ่งไปที่ข้างหน้ารถบ้านเบนซ์อย่างรวดเร็ว

ไม่นาน ประตูของรถบ้านเบนซ์ก็เปิดออก ข้างในมีคนเดินออกมาสามคน

ชายหนุ่มที่ไว้ทรงเกลียนหนึ่งคน

นอกจากนี้ยังมีชายวัยกลางคนหนึ่งที่ใส่เสื้อยืด ในปากคาบซิการ์ไว้ ในอ้อมแขนมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่กระโปงรัดรูปแต่งตัวอย่างเซ็กซี่

สายตาของเยี่ยชิวกวาดไปที่ชายหนุ่มไปทีหนึ่ง ก็มองออกเลยว่า ชายหนุ่มเป็นกังฟู ทักษะน่าจะไม่ต่างจากคนเก่งในลําดับเสือ

ตัวละครแบบนี้ ยังไม่สามารถเข้าตาเยี่ยชิวได้

เยี่ยชิวเหลือบมองไปต่อที่ชายวัยกลางคน พูดลับว่า ไอ้นี่น่าจะเป็นหัวหน้าของแก๊งชิงหลัง ซุนหวู่

อายุของซุนอยู่ประมาณสี่สิบกว่าปี ไม่ถึงห้าปี ตัวไม่สูง มีคิ้วเลขแปดคว่ำ และมีจมูกงุ้มแบบเหยี่ยว ดูเหมือนว่าเป็นคนแบบโหดเหี้ยมอำมหิต

ผู้หญิงกระโปรงรัดรูปที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แม้ว่าจะแต่งหน้าจัด แต่งตัวแบบเซ็กซี่สุกงอมมาก เเต่อายุไม่เกินสิบแปดปี สามารถเป็นลูกสาวของซุนหวู่ได้เเล้ว

สัตว์เดรัจฉาน!

เยี่ยชิวด่าไปคําหนึ่ง

เมื่อเห็นซุนหวู่เดินมาฝั่งนี้ พวกนักเลงของแก๊งชิงหลังก็รีบถอยทางผ่านไว้ทันที ด้วยสีหน้าเคารพ

เมื่อยังอยู่ห่างจากเยี่ยชิวสามเมตร ซุนหวู่ก็หยุดก้าวเท้า มองเยี่ยชิวอย่างละเอียดด้วยสายตาเอียงและพูดว่า“ ฉันก็คือหัวหน้าแก๊งชิงหลังซุนหวู่ ได้ยินว่านายหาฉันอยู่?”

เยี่ยชิวกล่าวว่า“เงินที่เฉาขุนเหมยและเฉียนหรงยืมฉันช่วยพวกเขาคืน ทั้งเงินทุนเเละเบี้ย บวกกับค่าปรับ ทั้งหมดแปดสิบห้าล้าน พอไหม?”

ซุนหวู่ยิ้มและพูดว่า “ถ้าฉันบอกว่าไม่พอล่ะ?”

“ถ้าไม่พอ ตั้งแต่ตอนนี้ไป นายจะไม่ได้รับเงินสักหยวน ”

ซุนหวู่ยิ้มอย่างเย็นชา“ไอ้เด็กเปรตที่ไม่รู้ออกมาจากไหน กล้าหยิ่งต่อหน้าฉัน แสวงหาตายจริงๆ”

“ปู่ห้าเก่งจังเลย ”

ผู้หญิงในอ้อมแขนของเขายิ้มอย่างสนิทสนม หลังจากพูดจบ ก็หอมเเก้มของซุนหวู่ไปทีหนึ่ง

ซุนหวู่ดีใจจนลืมตัว จับที่บางที่ของผู้หญิงคนนั้นไปอย่างแรงทีหนึ่ง พูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่า“ ฉันเก่งไม่เก่ง เมื่อคืนเธอได้ลองไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ปู่ห้าเลวจัง”ผู้หญิงทำเสียงเหมือนตำหนิ

“เลวเหรอ? เมื่อคืนฉันทําอย่างปริยายเเล้ว คืนนี้ให้เธอลองที่เลวกว่านี้อีก”ซุนหวู่กล่าวว่า

ผู้หญิงคนนั้นตาหวานจับใจ พูดว่า “ฉันอยากลองตอนนี้เลย”

“ดูไม่ออกเลย เธอร่านแบบนี้ เเต่ว่าฉันชอบ”คำพูดของซุนหวู่เปลี่ยนไป “ไม่ต้องรีบ รอจัดการเรื่องที่นี่ให้เสร็จเเล้ว พวกเราค่อยไปทำาอะไรที่มีความสุขกัน......”

“ปู่ห้า!” ชายหนุ่มที่เงียบอยู่ข้างๆพูดอย่างเฉียบพลัน พูดว่า “สถานการณ์ไม่ค่อยปกติ”

“เป็นอะไร?” ซุนหวู่ถาม

“ทักษะของไอ้เด็กนั้นเก่งมาก พวกพี่ภน้องเอาเขาไม่อยู่ ”

ตอนที่ชายหนุ่มพูด สีหน้าของเขาเคร่งขรึม และมีความตระหนกในสายตาของเขา

ซุนหวู่เงยหน้ามองไปข้างหน้าทันที

หนึ่งวินาทีถัดมา เบิกตาค้างไว้สองข้าง

เห็นเเต่ว่าลูกน้องหนึ่งร้อยกว่าคนที่เขาพามา ในตอนนี้ มีอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง ได้ล้มลงกับพื้นเเล้วร้องคร่ําครวญ

ส่วนที่เหลือ ก็ถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่กล้าเข้าหาเยี่ยชิวเลย

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

ซุนหวู่ตกตะลึงจนตาค้าง และเกิดความเย็นในใจโดยควบคุมไม่ได้