วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 149

หวังอี้หลินคิดว่าการใช้เรื่องชุดที่เป็นผลงานของอาจารย์ TM ที่ใส่อยู่ จะสามารถทำให้คนอื่นสนใจเธอได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือเธอเป็นคนริเริ่มการชวนคุย

ผลคือคนดังทั้งหลายที่กำลังพูดคุยอยู่กับฉินซูเหลือบมองเธอ และถอนสายตากลับไป การเยาะเย้ยจาง ๆ ในสายตาเหล่านั้นทิ่มแทงเข้าไปภายในใจของหวังอี้หลินอย่างโหดเหี้ยม

ฉินซูจึงถือโอกาสที่หวังอี้หลินเข้ามาแล้วพูดขึ้น “พวกคุณค่อย ๆ คุยกันนะคะ”

จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป

หลายคนตกตะลึง ได้แต่หันสายตาไปมองหวังอี้หลินอีกครั้ง และต่างก็รู้สึกกลัดกลุ้มใจเล็กน้อย ทำไมพอผู้หญิงคนนี้เข้ามา แล้วคุณนายฉู่ก็ออกไป?

มีคนมองไปที่หวังอี้หลินอย่างพินิจพิจารณาและพูดขึ้น “คุณคือคนที่ยืนนิ่งอยู่ตรงกลางพรมแดงเมื่อกี้ใช่ไหม?”

รอยยิ้มของหวังอี้หลินหยุดลง จากนั้นเธอก็แนะนำตัวเอง “สวัสดีค่ะทุกคน ฉันคือหวังอี้หลินจากบริษัทหวังซื่อ ตอนนี้เป็นนักแสดงอยู่ที่ซิงโหยวเอ็นเตอร์เทนเมนท์ค่ะ”

ดูเธอแต่งตัวได้ไม่แย่แต่ชื่อนี้กลับไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

“หวังซื่อ? ใช่อุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังของตระกูลหวังซื่อไหม?”

หวังอี้หลินชะงักและส่ายศีรษะ “ไม่ใช่ค่ะ ครอบครัวของฉันทำสินค้าอุปโภคบริโภค”

“อ๋อ” ความกระตือรือร้นของอีกฝ่ายจางลงอย่างมากในเวลาอันรวดเร็ว

หวังอี้หลินบีบกำปั้นของเธอเล็กน้อย เป็นไปตามที่คิดเอาไว้ว่าภูมิหลังของครอบครัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

อีกคนหนึ่งถามขึ้น “คุณหวังเป็นนักแสดง? ไม่ทราบว่ามีผลงานชิ้นเอกอะไรบ้างเหรอคะ?”

“ฉันเพิ่งจะเดบิวต์ได้ไม่นาน ได้เข้าร่วมวาไรตี้โชว์มาสองสามรายการ แต่ยังมีละครอีกสองเรื่องที่เพิ่งจะเซ็นสัญญาค่ะ ซึ่งอีกไม่นานก็จะเปิดกล้องแล้ว”

“อย่างนี้นี่เอง” เป็นเพียงแค่นักแสดงคนหนึ่ง

หลายคนสอบถามภูมิหลังของหวังอี้หลิน และหมดความสนใจในตัวเธอทันที แถมยังจะโทษเธอว่าทันทีที่เธอมาฉินซูก็เดินออกไป

คุณนายจางตกตะลึง เธอเตือนด้วยความหวังดี ใครจะรู้ว่าผู้หญิงสกุลหวังคนนี้จะมีนิสัยรุนแรงเกินเหตุเช่นนี้

แต่ว่าเมื่อเห็นผลงานที่ตนเองออกแบบถูกเธอสวมใส่ในลักษณะของสาวสังคม ภายในใจก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

เธอเอ่ยขึ้น “คุณหวัง ถ้าหากคุณต้องการ ฉันสามารถช่วยคุณดัดแปลงชุดนี้ได้”

“อะไรนะ?” หวังอี้หลินอดไม่ได้ที่จะพูดเยาะเย้ยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “นี่คือผลงานของอาจารย์ TM คุณจะมาช่วยฉันดัดแปลง? คุณคิดว่าคุณคืออาจารย์ TM เหรอ!”

คุณนายจาง ...

จางอี้เฟยที่ยืนอยู่ไม่ไกลทนฟังไม่ได้อีกต่อไป เขาอดไม่ได้ที่จะก้าวไปด้านหน้าและมองไปยังหวังอี้หลินด้วยสายตาเย็นยะเยือก “เสื้อผ้าต่อให้จะดูดีแค่ไหน แต่เมื่อใส่ลงไปบนคนที่ไม่มีรสนิยม ก็มีแต่จะไปลดระดับของเสื้อผ้าให้ต่ำลง!”

“คุณ...” หวังอี้หลินจ้องเขาเขม็ง