วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 150

จางอี้เฟยไม่อยากที่จะสนใจเธอ จึงหันไปพูดกับคุณนายจาง “แม่ครับ ดูเหมือนว่าคราวหลังถ้าหากมีคนอยากจะซื้อเสื้อผ้าที่แม่ออกแบบอีก จะต้องเพิ่มเงื่อนไขที่จำเป็นต้องมีก่อนนะครับ ไม่อย่างนั้นคนบางคนจะอาศัยว่า มีเงินแล้วก็มาซื้อเสื้อผ้าของแม่ไปใส่ตามอำเภอใจ นี่จะเป็นการทำลายชื่อเสียงของแม่นะครับ”

คุณนายจางพยักหน้า

หวังอี้หลินตกตะลึงถึงขีดสุด

ผู้ ผู้หญิงคนนี้คืออาจารย์ TM เหรอเนี่ย?!

...

ฉินซูตั้งใจจะไปสูดอากาศที่สวนเล็ก ๆ ด้านหลังของสถานที่จัดงาน ทันทีที่เดินมาถึงประตูก็เจอกับพนักงานเสิร์ฟสองคนที่ถือถาดเครื่องดื่มตรงเข้ามา

“คุณผู้หญิง” พนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งหยุดอยู่ตรงหน้าของฉินซู และยื่นเครื่องดื่มที่ถืออยู่ในมือส่งให้เธอ

ฉินซูพยักหน้าเล็กน้อยและหยิบน้ำผลไม้ไป

เธอยังไม่ได้เดินเข้าไปภายในสวนเล็ก ๆ ก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน

เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองก็เห็นหานโม่หยางกับฉู่โจวยืนอยู่ด้านหลังต้นปาล์ม

หานโม่หยางพูด “คุณท่านรอง ครั้งก่อนที่ผมเชิญคุณรับตำแหน่งเป็นผู้ตัดสินการแข่งขัน คุณก็น่ารู้ถึงความบริสุทธิ์ใจของผม ผมคิดว่าระหว่างเรา ยังสามารถให้ความร่วมมือที่ลึกซึ้งขึ้นอีกได้”

ฉู่โจวเหลือบสายตาชำเลืองมองร่างของเขา และถามขึ้นอย่างราบเรียบ “คุณหานคิดจะร่วมมือยังไง”

“คุณท่านรอง ฉู่ซื่อการแพทย์อยู่ในการดูแลของคุณมาโดยตลอด และบริษัทของผมก็เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์เรื่อยมา ในด้านนี้เราสามารถเอื้อประโยชน์ร่วมกันได้” หานโม่หยางมองเขาอย่างคาดหวัง

ฉู่โจวก้มหน้าหัวเราะเล็กน้อย “ผมเกรงว่าจะทำให้คุณหานผิดหวังแล้วสิ ตอนนี้ฉู่ซื่อถูกส่งมอบให้ไปอยู่ในมือหลินเฉินหลานชายของผมแล้ว เขาสนใจในด้านการแพทย์มาตลอด และผมเชื่อว่าอีกไม่นาน เขาก็จะกลับมารับฉู่ซื่อการแพทย์กลับไปดูแลเอง ถ้าหากว่าคุณหานต้องการความร่วมมือก็ควรจะไปพบหลินเฉินนะ”

พูดจบก็ไม่ให้โอกาสหานโม่หยางได้พูดอะไรอีก ฉู่โจวก็เดินออกมาจากด้านหลังต้นปาล์ม และเดินไปทางฉินซูพร้อมกับเอ่ยทักทายขึ้น “หลานสาว”

หานโม่หยางเพิ่งจะสังเกตเห็นว่าฉินซูอยู่ที่นี่

“ผู้ช่วยเว่ย เครื่องดื่มในงานเลี้ยงมีปัญหา” ฉินซูพูดตรงประเด็น

เมื่อเห็นสีหน้าที่จริงจังของเธอ เว่ยเหอรู้ชัดเจนว่าเธอเป็นคนที่ถ้าไม่มั่นใจก็จะไม่พูดมั่วออกมา เขาเคร่งขรึมขึ้นมาทันทีและรีบเดินตรงเข้าไปหาฉู่หลินเฉิน จากนั้นกระซิบข้างหู “คุณชายฉู่ คุณนายบอกว่าเครื่องดื่มที่เพิ่งได้รับมีปัญหา”

สีหน้าของฉู่หลินเฉินมืดลง “ตรวจสอบ”

คำสั่งสั้น ๆ ง่าย ๆ เพียงหนึ่งคำ เว่ยเหอก็ดำเนินการทันที แอบสั่งให้คนไปด้านหลังห้องครัวเพื่อยืนยัน และสั่งให้การ์ดค้นหาคนที่น่าสงสัยในงานทั้งหมด โดยไม่ทำให้คนอื่นตกใจ

หลังจากนั้นเขาเหลือบมองภายในงาน แทบจะทุกคนถือแก้วไวน์ไว้ในมือ เพียงแต่ว่าคนส่วนใหญ่เพิ่งจะได้รับและยังไม่ทันได้ดื่มมัน

ฉู่หลินเฉินเม้มริมฝีปากอย่างเด็ดขาดและเดินขึ้นไปบนเวทีตรงด้านหน้าของไมโครโฟน

“ทุกท่าน ผมขอใช้โอกาสนี้ประกาศข่าวสองข่าวกับทุกท่านอย่างเป็นทางการ”