วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 151

ทุกคนต่างก็ถือแก้วไวน์นิ่ง และหันไปมองฉู่หลินเฉิน

“เรื่องแรก ผมจะเข้าไปดูแลฉู่ซื่อการแพทย์ด้วยตัวเอง พัฒนาขยายความลึกและความกว้างของขอบเขตทางการแพทย์ออกไป! โดยจะตระหนักถึงความก้าวไกลที่ไม่มีที่สิ้นสุดของวิชาการแพทย์”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกเปล่งออกมา เจ้าหน้าที่ในงาน คล้ายกับว่าได้กลิ่นข่าวสารสำคัญบางอย่าง ทำให้แววตาเปลี่ยนไป

ฉู่โจวที่เพิ่งจะกลับเข้ามาในงานเลี้ยง มองไปยังร่างที่อยู่บนเวทีด้วยสีหน้าปกติ กระตุกมุมปากเบา ๆ ที่ทำให้คนไม่สามารถคาดเดาความคิดภายในใจของเขาได้

ฉู่หลินเฉินพูดต่อ “เรื่องที่สอง นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ผมจะนำพาฉู่ซื่อทำลายกฎเกณฑ์ในอดีต และบรรลุนโยบายการพัฒนาแผนใหม่ ตามคำกล่าวที่ว่า...ปราศจากการทำลายล้าง ย่อมไร้การประกอบสร้าง!”

พูดแล้วเขาก็ชูแก้วไวน์ในมือขึ้น จากนั้นโยนลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

เสียงของกระทบกันดังขึ้น แก้วคริสตัลแหลกละเอียดเป็นเม็ดเล็ก ๆ

ทุกคนด้านล่างเวทีต่างตกตะลึง หลังจากนั้นเห็นฉู่หลินเฉินยกมือขึ้นเป็นการบอกเจตนา พวกเขาก็พากันเลียนแบบทุบแก้วไวน์ให้แตกบนโต๊ะเพื่อแสดงการสนับสนุน

การเคลื่อนไหวเช่นนี้เต็มไปด้วยความกล้าหาญ บรรยากาศที่อบอุ่นในงานเลี้ยงราวกับถูกจุดไฟขึ้น เสียงปรบมือและเสียงเชียร์ที่สนั่นหวั่นไหวก็ดังขึ้น

หวังอี้หลินเงยหน้ามองฉู่หลินเฉินบนเวทีที่ได้รับการจับจ้องจากมวลชน ดวงตาเต็มไปด้วยความหลงใหล

นี่คือผู้ชายของเธอ เธอคิด

หานโม่หยางที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนกลับมีสีหน้าไม่ค่อยดี

การกระทำแบบนี้ของฉู่หลินเฉิน... เขาสังเกตเห็นอะไรแล้วใช่ไหม?

เขารีบเดินออกไปจากฝูงชน อยากที่จะไปยืนยันให้แน่ชัดอีกครั้ง

แต่ยังไม่ได้เดินออกไปพ้นจากงานเลี้ยงก็ถูกเว่ยเหอมาขวางไว้

เว่ยเหอกล่าวด้วยรอยยิ้มที่สุภาพ “ประธานหาน งานเลี้ยงยังไม่จบ คุณจะรีบไปไหนเหรอครับ?”

“แค่เดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย” หานโม่หยางพูดด้วยรอยยิ้มจอมปลอม

“อ๋อ ถ้าอย่างนั้นขอแนะนำคุณว่าอย่าเดินสุ่มสี่สุ่มห้าจะดีกว่านะครับ ตอนนี้คนของเรากำลังตรวจสอบกันอยู่ตามที่กล่าวว่ามีคนปลอมแปลงเป็นพนักงานปะปนเข้ามา และผสมยาลงไปในเครื่องดื่ม อีกไม่นานก็น่าจะจับตัวได้แล้วครับ” เว่ยเหอพูดขึ้น

หานโม่หยางย่นคิ้ว สีหน้าที่ไม่สบายใจถูกกลืนกลับไป

ฉู่หลินเฉินหันไปหาฉินซู “วันนี้เธอทำได้ดีมาก เธอรู้ได้ยังไงว่าเครื่องดื่มมีปัญหา?”

“ได้กลิ่น” ฉินซูกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ

ฉู่หลินเฉินเลิกคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คาดคิดในคำตอบนี้

แต่ฉินซูจะไม่พูดเล่นกับเขา แสดงให้เห็นว่าเธออาศัยการได้กลิ่นออกมาจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้...ความรู้สึกในการได้กลิ่นช่างยอดเยี่ยม

เขากระตุกริมฝีปากและพูดเบา ๆ “ขอบใจ”

อย่างที่เว่ยเหอบอก เป็นเพราะเธอพบเจอปัญหานี้เข้าก่อน วันนี้ถึงได้หลีกเลี่ยงความยุ่งยากครั้งยิ่งใหญ่ไปได้

เมื่อได้ยินคำขอบคุณของเขา ฉินซูก็ส่ายศีรษะเบา ๆ แล้วพูดขึ้น “ทั้งฉันและคุณต่างก็หวังให้พิธีจบลงอย่างราบรื่นเหมือนกัน ดังนั้นไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ตอนที่ชุดราตรีของฉันพัง คุณก็ให้ชุดราตรีนี้กับฉันไม่ใช่เหรอ?”

“ฉันก็ไม่คิดว่าขนาดของชุดนี้เธอจะใส่มันได้พอดี” ฉู่หลินเฉินพูดขึ้นและมองไปยังฉินซูด้วยแววตาชื่นชม

เมื่อวานตอนที่คุณนายจางส่งชุดนี้มาให้ เธอบอกเพียงแค่ว่าเป็นสินค้าใหม่ร่วมกับฉู่ซื่อ ไม่ได้บอกว่าส่งให้กับฉินซู เว่ยเหอคิดว่าเขาจะนำชุดนี้มอบให้กับหวังอี้หลิน แต่ในความเป็นจริง ฉู่หลินเฉินไม่ได้คิดไว้ว่าจะมอบให้ใคร