วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 222

ทันทีที่ฉินซูเก็บสัมภาระ จงจื้อหย่วนก็โทรมา

“ฉินซู รถของเราออกเดินทางก่อน เธอพาคุณย่ากลับมาเร็ว ๆ หน่อย อย่ามาช้านะ”

"อืม"

เธอกำลังจะนั่งแท็กซี่ไปที่สถานีเพื่อพบกับเวินหลี จากนั้นก็มีรถเบนซ์คันหนึ่งจอดลงตรงหน้าเธอ

เมื่อกระจกรถลดต่ำลง เวินหลีก็โบกมือให้เธอ “พี่เสี่ยวซู”

ฉินซูขึ้นรถและมองไปที่คนในที่นั่งคนขับ “จางอี้เฟย ทำไมคุณ…”

“เวินหลีบอกว่าบ้านเกิดของคุณอยู่ในหมู่บ้านถงหยวน ซึ่งค่อนข้างห่างไกล ใช้เวลาขับรถตั้งห้าหรือหกชั่วโมง ต้องใช้เวลาเกือบหนึ่งวัน ให้คุณชายคนนี้เป็นคนขับรถของคุณวันนี้เถอะนะครับ!”

จางอี้เฟยหันหน้าไป เขายิ้มให้ฉินซู เมื่อเขาเห็นโกศอัฐิในอ้อมแขนของเธอ เขาก็กลั้นรอยยิ้มไว้เล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ

ฉินซูไม่ได้บีบบังคับเขา และพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นคุณขับไปครึ่งทาง แล้วก็เปลี่ยนให้ฉันขับเถอะ ไม่อย่างนั้นจะเหนื่อยมาก"

“พี่เสี่ยวซู พี่ดูแลคุณย่าฉินเถอะค่ะ ฉันสลับกับพี่อี้เฟยได้” เวินหลีพูดขึ้น

ฉินซูมองเธออย่างไม่คาดฝัน “เธอสอบใบขับขี่แล้วเหรอ?”

“ใช่ค่ะ เมื่อปีที่แล้วฉันแอบสอบโดยไม่บอกพ่อแม่” เวินหลีแลบลิ้น

เวินหลีน่ารักและมีมารยาทดี ส่วนจางอี้เฟยเป็นคนร่าเริงและช่างพูด

ระหว่างทางมีพวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน บรรยากาศก็กลมกลืนกัน มันทำให้ฉินซูไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

ถงหยวนเป็นหมู่บ้านแถบชายแดนระหว่างเมืองไห่เฉิงกับเมืองอื่น ๆ มียอดเขาเชื่อมต่อกันต่อเนื่องตลอดแนว และล้อมรอบด้วยแม่น้ำ

หมู่บ้านมีขนาดเล็ก มีเพียงสิบกว่าครัวเรือนเท่านั้น ทั้งหมดกระจัดกระจายตั้งแต่หัวหมู่บ้านไปจนถึงท้ายหมู่บ้าน

บ้านเก่าของคุณย่าฉินซูตั้งอยู่ที่เชิงเขาที่ปลายหมู่บ้าน

รถแล่นไปจนสุดทางเข้าไปในหมู่บ้าน แม้ว่าคนในชนบทจะไม่รู้รายละเอียดของรถว่าเป็นรถรุ่นไหน รู้แค่ว่าเป็นรถเบนซ์ก็พอแล้ว

รถเบนซ์คือรถที่ "คนมีเงิน" เท่านั้นที่จะขับได้

เมื่อเธอยังเด็ก สิ่งที่เธอโปรดปรานคือการนั่งกินข้าวบนธรณีประตูนี้ คุณย่าของเธอมักจะสอนเธอเสมอ บ้างก็บอกว่าเธอกินข้าวดูไม่เรียบร้อย

เมื่อเดินเข้ามาที่ลานบ้าน กระเบื้องปูพื้นก็เต็มไปด้วยตะไคร่น้ำ ท้องฟ้าส่องแสงลงมา ทำให้เห็นสิ่งของต่าง ๆ ในบ้าน

ทุกสิ่งทุกอย่างเต็มไปด้วยความทรงจำ

ฉินซูถอนหายใจเบา ๆ เดินเข้าไปในห้องโถง เช็ดฝุ่นบนโต๊ะและวางคุณย่าลง

จากนั้นเธอได้ยินเสียงพูดคุยดังมาจากด้านนอก

"คุณแม่ของผมไม่อยู่แล้ว คุณซื้อบ้านหลังนี้ได้อย่างสบายใจเลยครับ ทำเลดี ใกล้ภูเขาและแม่น้ำ รื้อแล้วสร้างบ้านพักตากอากาศได้เลย! ส่วนราคา... เอาตามที่คุณพูดคราวก่อน ตกลงไหมครับ?”

เมื่อได้ยินเสียงของจงจื้อหย่วน สีหน้าของฉินซูก็ขรึมลง เธอเดินออกจากลานบ้านทันที

เธอเห็นจงจื้อหย่วนยืนอยู่ข้างชายอ้วนคนหนึ่งด้วยท่าทางพอใจ และมีคนตามข้างหลังเขาหลายคน ดูเหมือนพวกเขาไม่ใช่คนจากหมูบ้านนี้

"วันนี้คือวันอะไร คุณมาส่งคุณย่าหรือมาขายบ้านกันแน่?" ฉินซูถามอย่างเย็นชา