วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 245

“เธอ เธอจะทำอะไร? จะหาเรื่องเหรอ?”

หวงลี่จวานมองดูฉินซูที่เดินตรงมาหาตนเอง ไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำอะไร จึงร้องเรียกออกมาโดยไม่รู้ตัว

“สุนัขที่ดีจะไม่ขวางทาง เธอกำลังขวางทางฉัน” เสียงของฉินซูเยือกเย็น

ใบหน้าของจางอี้เฟยก็เฉยเมยเช่นกัน เขาพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ “หลีก!”

ด้วยจิตสำนึกหวงลี่จวานคิดจะถอยออกไป แต่เมื่อคิดว่ามีคนมากมายกำลังมุงดูอยู่ ถ้าเธอเกรงกลัวจริง ๆ เช่นนั้นคนที่เสียหน้าก็จะเป็นเธอ?

ถึงอย่างไรตอนนี้ฉินซูก็คือสุนัขที่ตกน้ำ ยังต้องกลัวอีกเหรอ?

“ถ้าฉันไม่หลีกล่ะ? อย่าลืมสิ นี่คือมหาวิทยาลัยของเรา ฉินซู เธอคงจะไม่อาศัยว่ามีคนนอกหนุนหลังเธอ แล้วจะก่อเรื่องใช่ไหม?” หวงลี่จวานเท้าสะเอวด้วยมือทั้งสองข้างด้วยท่าทางที่ยั่วยุเต็มที่

“คิดจะใช้กฎของมหาวิทยาลัยกดฉันเหรอ?” ฉินซูพ่นลมหายใจออกทางจมูกอย่างเยือกเย็น เดิมทีอารมณ์ของเธอในเวลานี้ก็ไม่ดีมากอยู่แล้ว หวงลี่จวานจงใจหาเรื่องอีก ยิ่งทำให้เธอไม่สบายใจ

ตนเองถูกไล่ออกจากสถานะการเป็นนักศึกษาแล้ว ยังมีอะไรต้องกังวลอีก?

ฉินซูดึงแขนเสื้อและพูดอย่างแผ่วเบา “หวงลี่จวาน ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะตบเธอสองครั้ง มหาวิทยาลัยก็ไม่สามารถทำอะไรฉันได้ เธอเชื่อไหม?”

หวงลี่จวานขมวดคิ้ว ความเยือกเย็นที่ทะลุออกมาจากนัยน์ตาของฉินซูโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ในใจเธอสั่นสะท้านอย่างอธิบายไม่ได้

แต่เธอไม่เชื่อว่าว่าฉินซูกล้าลงมือ เธอยื่นหน้าไปใกล้ ๆ อย่างยั่วยุ “เอาสิ เธอตบสิ! ฉันจะดูว่าเธอกล้าไม่กล้า!”

ฉินซูหรี่ตาและกำลังจะยกมือขึ้น

เพียะ!

เสียงตบหน้าดังกังวาลลงบนใบหน้าของหวงลี่จวาน

หวงลี่จวานที่ถูกตบก็มึนงง เมื่อเห็นจางอี้เฟยที่จู่ ๆ ก็ลงมือกระทำ เธอปิดใบหน้าทันทีอย่างรู้สึกไม่ได้รับความเป็นทำ “คุณ คุณเป็นผู้ชาย กล้าตบผู้หญิงได้ยังไง?”

“ใครตั้งกฎว่าผู้ชายตบผู้หญิงไม่ได้? ถ้าพบคนที่กวนประสาทก็ควรตบสั่งสอน!” จางอี้เฟยพูดยั่วเย้าและเหน็บแนม

พูดจบก็หันไปหาฉินซู เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางที่ตกตะลึงของเธอ เขาก็ยิ้มและพูดว่า “เรื่องตบคนนี่ คุณเก็บแรงไว้เถอะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง”

ฉินซูหัวเราะออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ และดึงแขนเสื้อลง

นี่ หรือว่าคือ...

“คุณชายฉู่!” ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนประโยคนี้ออกมา ฝูงชนรอบข้างต่างก็ตื่นเต้นขึ้นมา

ไม่มีใครคาดคิดว่ามหาเศรษฐีชั้นยอดที่ฐานะสูงศักดิ์ขนาดนี้ จะมาที่มหาวิทยาลัยของพวกเขา

ส่วนหวงลี่จวานก็จ้องใบหน้าที่หล่อเหลานั้นไม่ไหวติง ไม่รู้ว่าวิญญาณถูกชักจูงไปที่ไหนแล้ว

ไม่แปลกที่ฉินซูกล้าสวมรอยแต่งงานกับคุณชายฉู่ ผู้ชายแบบนี้ ต่อให้เธอได้พลีกายให้เขาแค่คืนเดียว เธอก็ยอม!

ในใจของหวงลี่จวานอิจฉาฉินซูมากขึ้นทันที

เธอปิดหน้าของเธอ วิ่งตรงไปยังด้านหน้าของฉู่หลินเฉิน และพูดอย่างรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม “คุณชายฉู่ ฉินซูเธอยุให้คนนอกมารังแกฉัน”

พูดจบก็ปรากฏให้เห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าตนเอง

ใคร ๆ ต่างก็ทราบถึงความรักและความแค้นระหว่างฉินซูกับฉู่หลินเฉินก่อนหน้านี้ ก็ยิ่งทำให้ตั้งหน้าตั้งตารอคอยการแสดงในลำดับต่อไป