วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 244

ฉินซูหยุดเขา “อย่าถามเลย ตระกูลฉู่เป็นผู้ถือหุ้นของมหาวิทยาลัยเรา ฉันคิดว่านี่น่าจะเป็นความคิดเห็นของตระกูลฉู่”

“พวกเขาบอกว่าจะไม่ทำให้คุณลำบากไม่ใช่เหรอ? ทำไมยังออกอุบายแบบนี้อีก?” จางอี้เฟยพูดไม่ออก

ฉินซูไม่ได้ตอบ เธอส่ายศีรษะ “ไปกันเถอะ ฉันต้องไปดำเนินการตามขั้นตอนก่อน”

ไม่นานเธอก็ดำเนินการตามขั้นตอนทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย และนำไปส่งให้ผู้อำนวยการหลิว

ผู้อำนวยการหลิวพลิกดูอย่างพึงพอใจ “อืม ดี เธอก็รอประกาศอย่างเป็นทางการของมหาวิทยาลัย”

“ยังต้องประกาศ?” สวี่เหวินซูไม่พอใจ “ผู้อำนวยการหลิว นี่... ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย”

“นี่เป็นขั้นตอนปกติ หรือว่าอาจารย์สวี่ไม่ทราบ?” ผู้อำนวยการหลิวถามกลับด้วยใบหน้าหยิ่งยโส

สวี่เหวินซูเงียบสนิท เพียงแต่เหลือบมองฉินซูอย่างเจ็บปวดใจ

เด็กคนนี้เผชิญกับคำดูถูกเสียดสีบนอินเทอร์เน็ตทุกวันมันก็มากพอแล้ว การประกาศแบบนี้ออกมา ก็ไม่ต่างจากการเพิ่มน้ำค้างแข็งใส่หิมะ

“ไม่เป็นไรค่ะอาจารย์สวี่” ฉินซูพูดอย่างไม่ใส่ใจ

เธอไม่ใส่ใจจริง ๆ

เดิมทีเธอก็ไม่ได้ให้ความสนใจคำติฉินนินทาบนอินเทอร์เน็ตอยู่แล้ว มหาวิทยาลัยจะประกาศหรือไม่ประกาศมัน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่า เธอถูกไล่ออกจากสถานะการเป็นนักศึกษา

จางอี้เฟยและฉินซูเดินออกไปยังด้านนอกของมหาวิทยาลัย

เขามีเจตนาอยากจะพูดปลอบใจสักเล็กน้อย แต่ทว่าไม่รู้จะเริ่มพูดอย่างไร

แม้ว่าฉินซูจะมีท่าทางที่ไม่ถือสาอะไร แต่เขาก็รู้ว่าเรื่องที่เธอถูกไล่ออกจากสถานะการเป็นนักศึกษานั้น น่าจะส่งผลกระทบอย่างมากต่อเธอ

ถึงอย่างไรเธอก็ใช้ความตั้งใจเต็มร้อยในการเรียนแพทย์

ทั้งสองยังเดินไม่ถึงหน้าประตู

น้ำเสียงของเธอมีความอิจฉาเล็กน้อย “นี่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยเรานะ ฉินซู ไม่ใช่ว่าเธอคบแฟนหนุ่มคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้นะ?”

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา สายตาจากรอบ ๆ ก็ยิ่งดูไม่เป็นมิตรกับฉินซู

“เร็วขนาดนี้ก็หาคนใหม่ได้แล้วเหรอ? ดูไม่ออกจริง ๆ ว่าฉินซูจะเป็นผู้หญิงใจง่ายขนาดนี้?”

“เสียดายที่เมื่อก่อนฉันมองเธอเป็นนางฟ้าของฉัน ฉันจะอ้วก ไม่ได้การแล้ว ดูท่าว่าฉันจะต้องไปพบจักษุแพทย์เพื่อล้างตาแล้ว”

“ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีนะ เขาไม่ได้เป็นคนที่มารับของเหลือของฉินซูใช่ไหม? น่าสงสารจริง ๆ”

น้ำเสียงของคนที่วิพากษ์วิจารย์ข้าง ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ หวงลี่จวานและเพื่อน ๆ อีกสองสามคนของเธอที่อยู่ข้าง ๆ ก็หัวเราะกันอย่างบ้าคลั่งยิ่งขึ้น

ฉินซูก้าวขายาว ๆ เดินเข้าไปด้วยรัศมีที่เยือกเย็น

จางอี้เฟยก้าวสั้น ๆ ปกป้องเธออยู่ข้าง ๆ ไม่ไกล