แทบไม่มีเวลาให้เธอได้ตั้งตัว เธอก็โดนขวางทางที่จะไป!
จงจื้อหย่วนรีบใช้โอกาสนี้แอบหนีไปทางประตูหลัง
ฉินซูมองดูด้านหลังของเขาที่กำลังรีบวิ่งหลบหนี ก็เข้าใจทันทีว่าเธอโดนเขาหลอก!
ฉินซูตอบสนองอย่างเร็ว เธอตะโกนออกไปด้วยเสียงอันดัง “พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้รู้จักเขาเลย! เขาแค่ต้องการฉวยโอกาสนี้หนีออกไป พวกคุณรีบไล่ตาม...”
ยังไม่ทันพูดจบ แว่นกันแดดบนใบหน้าก็ถูกคนถ่ายรูปไว้
“ฉันจำคุณได้ คุณคือลูกสาวบุญธรรมของจงจื้อหย่วน ไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ!” ชายวัยกลางคนคนหนึ่งพูดขึ้น
“ใช่ คือเธอ! ฉันเห็นข่าวที่เธอแต่งงานกับตระกูลฉู่ ตอนนี้เธอมีเงิน พ่อเป็นหนี้ลูกสาวก็ต้องชดใช้! หนี้ที่จงจื้อหย่วนติดค้าง คุณต้องใช้คืนแทนเขา!”
“คืนเงิน!”
ฉินซูกวาดสายตามองเห็นคนจำนวนมากถือโทรศัพท์มือถือบันทึกวิดีโอ ภายในใจจึงอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวล
ต้องสงบสติอารมณ์ ค่อย ๆ คิดหาวิธีแก้ไข
เธอสูดหายใจเข้า “ฉันแต่งงานกับคุณชายฉู่ แต่ฉันและจงจื้อหย่วนได้ตัดสัมพันธ์กันไปแล้ว ถ้าพวกคุณต้องการเงินคืนก็ควรจะไปหาเขา รีบไล่ตามเขากลับมาตอนนี้ยังทัน!”
“ใครจะเชื่อ รีบคืนเงิน...”
อารมณ์ของคนที่กำลังทวงหนี้ถูกกระตุ้นได้ง่าย และตอนนี้พวกเขาก็เริ่มลงไม้ลงมือ ผลักฉินซูอย่างแรง
สถานการณ์ตรงหน้า น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ การแจ้งตำรวจเป็นวิธีที่ดีที่สุด
เพียงเธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก็โดนแย่งชิงไป “ยังคิดจะแจ้งตำรวจอีก! ขอพูดอีกครั้ง คืนเงินฉันมาก่อน!”
ผู้ชายหน้าตาโหดเหี้ยมคนหนึ่งยกมือขึ้นมาหวังจะกระชากผมเธอ
“ใครกล้ามาแตะต้องผู้หญิงของฉัน?!”
เสียงเตือนดังออกมาจากด้านนอกฝูงชน
จากนั้น ตำรวจในเครื่องแบบกลุ่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามาระงับกลุ่มชนที่ควบคุมไม่ได้
ฉินซูที่สามารถหลบหนีออกมาได้ก็หอบหายใจออกมาอย่างแรง ก้มลงเก็บโทรศัพท์มือถือที่ตกอยู่บนพื้น
รองเท้าหนังสีดำขลับคู่หนึ่งปรากฏขึ้นในสายตา
ฉินซูเงยหน้าขึ้น เส้นผมยุ่งเหยิงเล็กน้อย ใบหน้าที่เรียบนิ่งยังเผยให้เห็นอาการตกใจกลัว
ปรากฏว่าเธอประเมินชายคนนี้ต่ำไป
เขาขับรถกลับมาได้อย่างมั่นคง
เมื่อกลับถึงบ้านพักตากอากาศ ฉู่หลินเฉินจ้องไปที่แก้มของฉินซูชั่วขณะ
ฉินซูตระหนักได้ว่ายังมีรอยฝ่ามือปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ แต่เธอไม่อยากดึงหวังอี้หลินเข้ามาเกี่ยว จึงพูดออกมาทันทีโดยไม่คิด “บางทีเมื่อกี้น่าจะโดนโดยไม่ทันระวังตัว”
ฉู่หลินเฉินถอนสายตาออกมาอย่างครุ่นคิด “ระวังหน่อย ถ้าให้โดนคนถ่ายได้ มันจะส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์”
ฉินซู “...”
เกิดความเงียบขึ้นเล็กน้อย ฉินซูจึงเอ่ยขึ้น “คุณชายฉู่ เมื่อกี้ขอบคุณมาก”
ชายหนุ่มสูดลมหายใจ
ฉินซูหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอีกครั้งแล้วโทรหาจงจื้อหย่วน ผลปรากฏว่าโทรศัพท์ถูกปิดเครื่อง
หลังจากที่หลอกเธอแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะบล็อกเธอด้วย!
ฉินซูวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะด้วยใบหน้านิ่งเฉย บางทีอาจจะไม่มีสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเธอตั้งแต่แรก เพียงแต่จงจื้อหย่วนสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อหลอกให้เธอไปช่วยเขา เขาจงใจสร้างเรื่อง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
เมื่อไรคะรอนานคะ...
รอๆๆๆอ่านต่อ...
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...