วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 308

เธอเคยชินกับการตามหาผลลัพธ์มากกว่า

ทั้งสองหาร้านเครื่องดื่มตามใจชอบ ซินยวี่หยิบหนังสือสัญญาออกมา ใช้มือสองข้างส่งให้ฉินซู "คุณไม่อยากให้เช่าระยะยาว ดังนั้นผมเลยทำตามที่คุณบอก ด้วยการแก้เป็นสัญญาสามปี ค่าเช่าสำหรับสามปีคือสามแสน ค่ามัดจำหนึ่งแสน"

พูดไปเขาก็หยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วยื่นให้ฉินซู "ทั้งหมดสี่แสน อยู่ในนี้หมดแล้วครับ"

ฉินซูที่กำลังอ่านสัญญาก็ได้เงยหน้าขึ้น และมองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจ "ที่เราคุยกันสามหมื่นหยวนไม่ใช่เหรอ มันกลายเป็นสามแสนหยวนได้ยังไง?"

ซินยวี่ยิ้มด้วยความเรียบเฉย “ผมรู้ว่าบ้านหลังนี้มีความหมายต่อคุณมาก ความเต็มใจของคุณที่จะปล่อยให้ผมเช่านั้น ผมถือว่าเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก เงินเพียงสามแสนหยวนเทียบไม่ได้หรอกใช่ไหม?”

ฉินซูส่ายหน้า "ไม่ได้นะคะ เราต้องทำตามราคาตลาด ไม่อย่างนั้น ฉันก็ไม่สามารถให้คุณเช่าบ้านหลังได้อย่างสบายใจ"

เมื่อเห็นการแสดงออกที่ชัดเจนของเธอ ซินยวี่ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หัวเราะและพูดว่า "คุณฉิน ดูเหมือนว่าผมจะต้องมองคุณใหม่อีกครั้งแล้ว"

สุดท้ายก็ทำตามคำขอของฉินซู ซินยวี่เก็บบัตรลงไป และใช้โทรศัพท์มือถือโอนเงินสี่หมื่นให้กับฉินซู

หลังจากเซ็นสัญญาซินยวี่มองไปที่ฉินซู และพูดอย่างครุ่นคิด "คุณฉิน คุณเคยไปทางเหนือมาก่อนหรือเปล่าครับ?"

“ไม่ค่ะ ฉันอยู่ที่ไห่เฉิงมาตลอด” ฉินซูพูดเมื่อเห็นเขาขมวดคิ้ว ราวกับว่ามีปัญหาบางอย่าง จึงถามขึ้น “ทำไมหรือคะ?”

ซินยวี่ปิดปากและไอเบา ๆ "ไม่มีอะไรครับ แต่ผมคิดว่าคุณเป็นคนใจดี และสวยไม่เหมือนสาวใต้ แต่เหมือนสาวเหนือ"

"คุณซินดูออกจากหน้าตาได้ด้วยหรือคะ?"

ซินยวี่หัวเราะเพื่อปกปิดความเก้อเขินเอาไว้

แต่ในใจก็แอบสงสัย ว่าทำไมฉินซูถึงทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยเหลือเกิน ตั้งแต่ตอนที่เจอครั้งแรกก็รู้สึกแบบนั้น...

ซินยวี่เหลือบมองหญิงสาวในอ้อมแขนของสีเหลย เหมือนว่าจะยังไม่เคยเจอมาก่อน ดูท่าทางจะมีแฟนใหม่อีกแล้ว

เขาพูดเรียบ ๆ "ถ้าอย่างนั้นพวกนายเที่ยวกันไปเถอะ ฉันจะไปส่งคุณฉิน"

"ไม่เอาน่า เราเพิ่งออกมา ไปกันเถอะ ไปกินข้าวกัน” สีเหลยดึงแขนของซินยวี่ เอียงศีรษะแล้วมองที่ฉินซูด้วยรอยยิ้ม “คุณฉินก็ไปด้วยกันนะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ พอดีฉันมีธุระอื่นอีก" ฉินซูบอกปฎิเสธ ด้วยสถานะปัจจุบันของเธอ เธอไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับสีเหลยแม้แต่น้อย

สีเหลยไม่อยากปล่อยเธอไปง่าย ๆ คราวก่อนที่พี่เฉินถามคำถามที่ซ่อนเงื่อนพวกนั้นขึ้นมา แถมยังช่วยฉินซูไล่ผู้ชายไร้มารยาทคนนั้นอีก เขาดูออกแบบทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว!

พี่เฉินยังจะหลอกเขาอีก มันไม่ง่ายแบบนั้นหรอกนะ

สีเหลยหัวเรา "ยังไงเมื่อก่อนผมก็เคยเรียกคุณว่าพี่สะใภ้ จะไปกินข้าวกับคุณสักมื้อก็ไม่ได้เลยเหรอ? ถือว่าผมขอนะครับ"