วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 32

ฉู่หลินเฉินเหลือบมองเธอ แววตาของเขายากที่จะอธิบาย

เพียงแค่ฟังจากนั้นเขาหันไปพูดกับทุกคน “ฉันไม่เหมาะที่จะดื่มช่วงนี้ พี่สะใภ้ของพวกนายเป็นคนดื่มเก่ง แก้วนี้ของฉัน ให้เธอดื่มแทนแล้วกัน”

ฉินซูตกตะลึง

ผู้ชายคนนี้กำลังพูดอะไร

เธอก็พูดไปชัดแล้วว่าเธอดื่มไม่เป็น นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะปั้นน้ำเป็นตัว!

ตั้งใจใช่ไหม?!

ภายในใจของฉินซูจมดิ่ง เธอเตรียมตัวที่จะปะทะกลับไป แต่กลับพบเจอสายตาตักเตือนของฉูหลินเฉิน

คุณย่ายังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลของตระกูลเขา จะเป็นศัตรูกับเขาตอนนี้ไม่ได้

เมื่อคิดได้แบบนี้เธอก็กัดฟัน

แค่เหล้าสองแก้วเองไม่ใช่เหรอ? มาสิ!

“ตกลง งั้นฉันดื่มเอง”

กัดฟันดื่มจนหมด ฉินซูไอออกมาถี่ ๆ ดวงตาเป็นสีแดง

นึกถึงครั้งสุดท้ายที่ดื่ม ความอยากรู้อยากเห็นในตอนเด็กจึงแอบชิมเหล้ายาที่คุณย่าหมักไว้

รสชาติแย่มาก

มันยากที่จะทำให้ตนเองหยุดไอ ฉินซูมองไปที่ฉู่หลินเฉินอย่างไม่พอใจ

แต่อีกฝ่ายกลับไม่ใส่ใจ

เสียงดังเอะอะภายในห้องส่วนตัวดังขึ้นอีกครั้ง ฉินซูไม่ค่อยคุ้ยเคยกับพวกเขา หลังจากดื่มหมดก็นั่งพักอยู่บนโซฟา ตอบกลับเรื่องเรื่อยเปื่อยของพวกเขาบ้างเป็นครั้งคราว

หลังจากนั้นไม่นานก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะขึ้นมา

“ดูเหมือนพี่สะใภ้จะเมาแล้ว” สีเหลยพูดขึ้นอย่างสงสัย

ได้ยินดังนั้นฉู่หลินเฉินก็หันไปมองผู็หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขา และเห็นว่าเธอส่ายหัว กำลังจะลุกขึ้นจากโซฟา

ทันใดนั้น ขาที่ไร้เรี่ยวแรงก็ตกลงไปในอ้อมแขนของเขาโดยไม่ทันรู้ตัว

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วและพยุงเธอขึ้นจากตัก “ฉันพาเธอกลับก่อน”

สีเหลยกล่าวว่า “พี่เฉิน ต้องการให้ผมไปส่งพี่ไหม”

จากนั้นพันลงไปบนขาของเขาด้วยท่าทางเงอะงะที่ตั้งใจเป็นพิเศษ

ฉู่หลินเฉินทนไม่ไหวจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้ปกติเป็นคนฉลาด ดื่มเหล้าไปแล้วทำไมยังทำตัวเป็นคนมีคุณธรรมอยู่?

เมื่อคิดว่าเหล้านั้นเขาเป็นคนเรียกร้องให้เธอดื่ม จึงเกิดความรู้สึกว่า คิดจะทำร้ายเธอแต่ผลร้ายกลับย้อนมาหาตัวเขาเอง

“พอแล้ว!”

เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา แล้วไปคว้าผ้าพันแผลที่อยู่ในมือเธอ

จังหวะที่ไปคว้ามา ทั้งสองทรงตัวไม่อยู่ทำให้ล้มลงไปบนพื้น

ริมฝีปากสัมผัสกันโดยไม่ได้ตั้งใจ

รสชาติแอลกอฮอล์ผสมกับกลิ่นหอมละมุน

สัมผัสเพียงชั่วพริบตานี้ทำให้ร่างกายของฉู่หลินเฉินแข็งทื่อไปทั้งตัว

ความรู้สึกที่คุ้นเคยนี้…

เขามองไปยังผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่างเขาด้วยความงงงัน จากนั้นก็รีบผลักเธอออกด้วยใบหน้าเขียวคล้ำ