วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 358

เงินเหรอ?

มีเงินก็สามารถใช้ผีโม่แป้งได้ และในตอนนี้หวังอี้หลินก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือ

ฉินซูหรี่ตาและถามชักจูงต่อไป “ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้ที่นายวางยาหยูหร่าน และถ่ายภาพเปลือยของเธอ หวังอี้หลินก็ให้เงินนายเยอะมากใช่ไหม?”

“เธอถามเรื่องนี้ทำไม?” เซียวหย่งถามอย่างสงสัย

ฉินซูยิ้มอย่างไม่คิดว่าเป็นเช่นั้น “ก็แค่ถามไปเรื่อย”

ถึงแม้ว่าเซียวหย่งคนนี้จะดูบุ่มบ่ามไร้สมอง แต่ทว่าเขาก็ยังมีความระมัดระวังเล็กน้อย หากคิดจะวางกับดักเขาแบบนี้มันก็ไม่ได้ง่าย

ฉินซูเม้มริมฝีปากเล็กน้อยไม่ได้พูดอะไรอีก

รถแล่นไปได้อีกสักพัก ในระหว่างนั้น สายตาของเซียวหย่งก็มักจะมองฉินซูผ่านกระจกมองหลังอยู่บ่อย ๆ

ฉินซูรู้ว่าเขากำลังรออะไรอยู่ แน่นอนว่าเธอจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง

“หยุดรถสักครู่ได้ไหม ฉันเวียนหัวนิดหน่อย” เธอประคองหน้าผากและพูดด้วยใบหน้าที่เป็นทุกข์

“เดี๋ยวก็จะออกจากเมืองแล้ว ทนไว้” เซียวหย่งพูดและเร่งความเร็วรถให้เร็วขึ้น

ตึง!

ในที่สุดฉินซูก็ล้มสลบไปบนที่นั่ง

เมื่อแน่ใจแล้วว่าเธอไม่รู้สึกตัว เซียวหย่งก็ขับรถมุ่งหน้าออกจากเมือง ออกจากถนนสายหลัก ขับเข้าไปในถนนที่เป็นโคลนเส้นหนึ่ง ที่ไม่ค่อยมีรถสัญจรไปมา และหยุดรถในป่าบริเวณหญ้ารก

เขาลงจากรถและเปิดประตูหลัง

เห็นฉินซูนอนเอนอยู่บนที่นั่งโดยไม่รู้สึกตัวแม้แต่นิด เขาถูฝ่ามือไปมา สายตาสำรวจเรือนร่างของเธอและในที่สุดก็หยุดอยู่ตรงบริเวณหน้าท้องของเธอ รอยยิ้มที่อัปลักษณ์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“หึหึ แค่ทำให้เธอแท้งก็ถือว่างานสำเร็จแล้ว”

เซียวหย่งพูด จากนั้นก็มุดเข้าไปในกระโปรงท้ายรถ เขาก้มตัวลงเข้าไปใกล้ฉินซูอย่างช้า ๆ

ความเย็นยะเยือกวาบขึ้นมาในแววตาของฉินซู เธอแย่งชิงเข็มในมือของเขามาอย่างมือไวตาไว และตัดสินใจแทงเข้าไปตรงจุดฝังเข็มที่ทำให้เกิดอาการชา

เมื่อเห็นร่างกายที่อ้วนท้วมและแข็งแรงของเขาจู่ ๆ ก็ไร้เรี่ยวแรง เธอจึงถอยหลังไปเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกทับ

เซียวหย่งล้มลงบนเบาะรถอย่างแรง ตัวแข็งและขยับเขยื้อนไม่ได้ ทำได้เพียงพยายามกรอกตาและมองเธออย่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เขา ทำไมถึงขยับไม่ได้?

ฉินซูชำเลืองมองเขาอย่างเหยียดหยาม ระหว่างนิ้วของเธอมีเข็มเงินอีกเล่มหนึ่ง

เธอพ่นลมหายใจเบา ๆ และพูด “ตอนนี้ฉันจะถามคำถามนายหนึ่งข้อ นายจะต้องตอบตามความจริง ไม่งั้นเข็มเงินเล่มนี้... ฉันกำลังคิดว่าจะแทงลงไปจุดไหนดี”

ส่วนปลายแหลมคมของเข็มค่อย ๆ ทิ่มลงไปบนศีรษะของเขา ลากผ่านดวงตาที่สั่นเทา และจุดอยู่ตรงบริเวณระหว่างคิ้วของเขา

นี่คือตำแหน่งจุดศูนย์กลางที่ไวต่อความรู้สึกมากที่สุด