วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 361

คนเหล่านั้นที่ชื่นชมหวังอี้หลินว่าเป็นคนหน้าตาดีจิตใจงามเมื่อสักครู่ ตอนนี้พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

พวกข้อมูลเหล่านี้มันบ้าระห่ำเกินไป และยากที่จะเชื่อจริง ๆ

หวังอี้หลินเป็นคนแบบนี้ได้อย่างไร?

หวังอี้หลินเผชิญกับสายตาแห่งการซักถามเกี่ยวกับข้อสงสัยทั้งจากด้านล่างเวทีและด้านบนเวที เธอตกตะลึงจนเหงื่อออก มือเท้าเย็นไปทั้งตัวอย่างห้ามไม่ได้

ทำไมเจ้าเซียวหย่งคนนี้ถึงได้โทรมา? ไม่รู้เหรอว่าวันนี้ตนเองจะเข้าร่วมกิจกรรม?

โง่จริง ๆ เลย!

หวังอี้หลินรีบเดินไปหาเจ้าหน้าที่ แล้วแย่งโทรศัพท์มือถือของตนเองกลับมาตัดสาย รวมถึงเธอได้ตัดความหวังของทุกคนที่จะได้รับข้อมูลเพิ่มเติมอีกด้วย

“คนคนนี้ก็พูดจาเหลวไหลไปเรื่อย ฉันไม่เคยให้เขาไปทำเรื่องพวกนั้นเลย” เธอพูดอธิบายด้วยลมหายใจที่ร้อนใจเล็กน้อย

“คนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่ใช่เหรอ? จะพูดจาเหลวไหลได้ไงกัน?” หยูหร่านมองเธอด้วยความโกรธ และซักถาม “แล้วเธอยังให้เขาทำอะไรฉินซูอีก?”

หยูหร่านนึกถึงสิ่งที่เซียวหย่งพูดเมื่อสักครู่ “จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว” ภายในใจเธอจึงเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับฉินซู

ทุกคนที่ไม่รู้ความจริงก็ประหลาดใจยิ่ง เมื่อได้ยินสิ่งที่หยูหร่านพูด

ทำไมถึงดึงฉินซูมาเกี่ยวข้องอีกแล้ว?

“อี้หลิน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“หวังอี้หลิน จริง ๆ รูปพวกนั้นของหยูหร่าน คุณเป็นคนให้คนไปถ่ายใช่ไหม? พวกเราต้องการคำอธิบาย!”

“ใช่! พวกเราต้องการรู้ความจริง!”

ฝูงชนเกิดอาการกระสับกระส่ายมากกว่าเดิม งานตกอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ใกล้จะถึงจุดที่สูญเสียการควบคุมได้ทุกเมื่อ

หลังจากที่นักข่าวคนแรกแบกกล้องพุ่งเข้าไปบนเวที ผู้ชมคนอื่น ๆ ที่ต้องการได้รับคำตอบก็ไม่ยอมลดละ ทยอยพากันพรั่งพรูเข้ามา

“เรื่องนี้ตระกูลฉู่จะดำเนินการชี้แจงอย่างเป็นทางการในภายหลัง” ฉู่หลินเฉินปิดริมฝีปากบางสนิท น้ำเสียงที่เรียบเฉยดังชัดเจนเข้าไปในหูของทุกคนในงาน

เว่ยเหอประคองหวังอี้หลินที่หน้าซีดลงมาจากเวทีและเดินไปหาเขา

หวังอี้หลินไม่กล้ามองสายตาที่คมกริบของฉู่หลินเฉิน เธอก้มศีรษะและวางมือบนหน้าท้องด้วยท่าทางที่เป็นทุกข์

ฉู่หลินเฉินเม้มปาก มองสำรวจเธอ ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็พูดเบา ๆ “ไปโรงพยาบาลก่อน”

ตอนที่พวกเขากำลังจะออกไปก็มีเสียงสดใส แต่รีบเร่งดังมาจากทางด้านหลัง “เดี๋ยวก่อนค่ะ!”

หยูหร่านรีบวิ่งเข้ามาอย่างกะโผลกกะเผลกด้วยท่าทางที่ร้อนใจ

เธอก็ได้รับผลกระทบจากความโกลาหลเมื่อสักครูเช่นเดียวกัน ตอนที่คลื่นมนุษย์เบียดเสียดกัน ส้นของรองเท้าส้นสูงของเธอก็หักไปหนึ่งข้าง

ในขณะนี้เธอหอบหายใจขวางอยู่ตรงหน้าของฉู่หลินเฉิน และพูดอย่างกล้าหาญ “คุณชายฉู่ ได้โปรดช่วยฉินซูด้วย!”