หลังจากเงียบไปนาน เธอเงยหน้าขึ้นและพูดอย่างร่าเริง “ตกลงค่ะ หนูจะไปพบกับประธานเสี่ยวเฉิน”
พูดจบเธอก็เดินออกไป หันหลังกลับและก้มหน้าลงทันที
หลิวเหวยลู่มองดูด้านหลังของเธออย่างครุ่นคิด และบอกคนรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ เธออย่างไม่วางใจ "ตามไปดูซิ”
คนรับใช้ตามลังฉู่หยุนซีไปติด ๆ
รถของตระกูลเฉินมาถึงนอกประตู ฉู่หยุนซีโค้งทักทายและต้อนรับพวกเขา
"สวัสดีค่ะคุณลุงเฉิน คุณนายเฉิน"
"หยุนซี" เมื่อเห็นเธอ สองสามีภรรยาก็พยักหน้าพอใจ
ฉู่หยุนซีเหลือบไปข้างหลังพวกเขา แต่ไม่เห็นใครเลย
คุณนายเฉินเห็นสีหน้าของเธอ จึงยิ้มพลางพูดขึ้น "เสี่ยวซีไม่ได้มากับฉัน เดี๋ยวอีกสักครู่เขาน่าจะมาถึง"
"แบบนี้นี่เอง" ฉู่หยุนซีพูดในใจ เยี่ยมเลยประธานเสี่ยวเฉิน ต่อไปนี้จะมีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับคุณ!
เธอพูดออกมาว่า "ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณลุงเข้าไปก่อนเลยนะคะ เดี๋ยวฉันรอเขาอยู่ตรงนี้"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของทั้งคู่ก็มีความสุขอย่างคาดไม่ถึง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง
หยุนซีสนในตัวของลูกชายพวกเขามาก
ทั้งสองคนพูดอย่างให้ความร่วมมือ "งั้นก็ได้ ฝากเสี่ยวซีกับเธอด้วยนะ"
ฉู่หยุนซีรออยู่ที่ประตูครู่หนึ่ง และรถโรลส์รอยซ์สีดำก็ค่อย ๆ ขับเข้าไปในสายตาของเธอ
ประตูเปิดออกฉู่หลินเฉินผู้มีรังสีสูงส่งเย็นชาลงมาจากรถก่อน
ฉู่หยุนซีตกใจ รีบไปต้อนรับเขาทันที "พี่"
"เธอออกมาข้างนอกทำไม?" ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
"ก็มารอประธานเสี่ยวเฉินไง คิดไม่ถึงเลยว่าจะกลายเป็นมารอพี่ไปได้!"
สีหน้าของฉู่หลินเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย "อย่างนั้นหรอ เขามาถึงแล้ว เธอพาเขาเข้าไปสิ ฉันเข้าไปก่อนนะ"
เสื้อเชิ้ตลายสก๊อตและกางเกงลำลองสีเข้ม แม้ว่ารูปร่างและส่วนสูงจะไม่ดีเท่าพี่ชายของเธอเล็กน้อย แต่ก็ถือว่าใช้ได้
เพียงแต่ใบหน้ายิ้มแย้มของอีกฝ่ายนั้น ทำให้เห็นถึงความเหลวไหลไม่เรียบร้อยของเขา!
สายตาของฉู่หยุนซีค่อย ๆ เย็นชาลง แต่มุมฝีปากของเธอยิ้ม "ได้ยินว่าคุณเป็นน้องชายของคุณเฉินหยุนจื้อ ฉันสงสัยมากเลยค่ะ เขาเป็นลูกของแม่เลี้ยง แต่ทำไมถึงได้เป็นพี่ชายคุณล่ะ?"
ว่ากันว่าหลังจากที่ภรรยาตระกูลเฉินเสียชีวิต เขาก็แต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ในเวลาอันรวดเร็ว และยังมีลูกนอกสมรสติดมาด้วย อายุเยอะกว่าลูกของเขาเองสามเดือน
คนข้างนอกต่างพูดกันเรื่องนี้
ฉู่หยุนซีตั้งใจพูดแบบนี้ เพราะจะรอดูท่าทางที่ดิ้นรนของเฉินยู่ซี
แต่ใครจะรู้ว่าเขากลับหัวเราะอยากไม่ใส่ใจ "คุณหนูฉู่ถามเรื่องของผมเป็นพิเศษ ดูท่าทางจะสนใจผมมากเลยใช่ไหมครับ? ทำไมเราไม่จัดการเรื่องแต่งงานกันตั้งแต่ตอนนี้เลยล่ะครับ?"
เมื่อฉู่หยุนซีเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เธอก็อยากจะทุบเขามาก
เธอไม่อยากเสียภาพลักษณ์ของตนเองไป ในขณะนั้น คนรับใช้ที่หลิวเหวยลู่ให้ตามมาดู ก็คอยมองดูเธออยู่
เธอพูดเสียงเบา "ล้อฉันเล่นเหรอ? ฉันเป็นคุณหนูตระกูลฉู่นะ เป็นผู้จัดการซิงโหยวเอ็นเตอร์เทนเมนต์ คุณ? คุณก็แค่ลูกที่ไม่มีสิทธิ์ได้รับมรดกจะเอาอะไรมาเทียบกับฉัน? คุณมีคุณสมบัติมากพอที่จะแต่งงานกับฉันเหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
เมื่อไรคะรอนานคะ...
รอๆๆๆอ่านต่อ...
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...