วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 384

“ผมไม่ชอบดูอะไรเหล่านั้น” ชายคนนั้นพูดโดยไม่คิด

ฉินซูกระตุกมุมปาก รู้สึกหมดปัญญาเล็กน้อย “แต่ถ้าคุณยังเอาแต่มองฉันอยู่ตลอดแบบนี้ ฉันจะ... เอ่อ กลุ้มใจนิดหน่อย”

พูดจบ เธอเน้นเป็นพิเศษว่า “ฉันจะไม่สบายใจ”

ชายคนนั้นครุ่นคิดเล็กน้อย เขาพูดอย่างไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น: “คุณยุ่งเรื่องของคุณ ไม่ต้องสนใจผม”

“...”

ฉินซูหันไปเผชิญหน้าเขาตรง ๆ “โอเค ในเมื่อตอนนี้คุณรู้สึกเบื่อ ฉันก็กำลังลงทะเบียนข้อมูลพื้นฐานของคุณอยู่พอดี”

“ชื่อของคุณ อายุ อาชีพ สาเหตุที่ได้รับบาดเจ็บ... คุณต้องบอกสิ่งเหล่านี้ให้ชัดเจน การตรวจสอบที่นี่เข้มงวดมาก ถ้าหากรู้ว่าเรารับผู้ป่วยชายคนหนึ่งที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกยิงโดยไม่ทราบสาเหตุ เกรงว่าจะอธิบายยาก”

ฉินซูใช้น้ำเสียงที่เหมาะสมกับหน้าที่ของเธอ พูดออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ถึงคราวที่ชายคนนี้ปรากฏสีหน้าที่ลำบากใจออกมา

ราวกับคาดไม่ถึงว่าฉินซูจะเอาจริงเอาจังขึ้นมากะทันหัน

ชายคนนั้นปวดศีรษะเล็กน้อย เขามองฉินซูด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจ จากนั้นจึงเอ่ยขึ้น “ขอโทษด้วย ผมไม่ได้อยากจะเพิ่มความลำบากให้พวกคุณ เพียงแต่ตัวตนของผม... ไม่สะดวกที่จะเปิดเผยออกไปจริง ๆ ผมทำได้เพียงแค่รับรองกับคุณว่าผมไม่ใช่คนเลว หรือกองกำลังชั่วร้ายใด ๆ”

ในแววตาของฉินซูเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน

เธอสังเกตชายคนนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง

เค้าโครงใบหน้าที่อ่อนเยาว์และหนักแน่น สัมผัสทั้งห้าที่ลึกซึ้งราวกับลงสีด้วยหมึกเข้ม โดยเฉพาะคิ้วหนาสีดำทั้งสองข้าง ราวกับจิตรกรวาดมันด้วยปากกาด้ามที่เข้มที่สุด ตัดกับลูกตาดำที่เปล่งประกายสว่างสดใส

ชุดผู้ป่วยตัวโคร่งถูกสวมใส่จนแน่นขนัด

ผู้ชายคนนี้มีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงล่ำสัน เป็นผลจากการที่เขาฝึกฝนมาตลอดทั้งปี ยิ่งไปกว่านั้นบนร่างกายเขายังมีรอยแผลจำนวนไม่น้อย รวมถึงบาดแผลจากกระสุนปืน แสดงให้เห็นว่าชายคนนี้มักจะเดินอยู่ในเส้นทางที่อันตรายอยู่เสมอ

ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะปรากฏให้เห็นถึงความว่องไวและเฉียบแหลม ความระมัดระวังและละเอียดรอบคอบ การได้รับการฝึกฝนอย่างเข้มงวดอยู่เสมอ

ฉินซูสัมผัสได้ถึงออร่าของผู้ชายคนนี้ที่แตกต่างจากคนทั่วไป และคล้ายจะคาดเดาอาชีพของเขาได้

วันนี้ฉินซูเริ่มมีเค้าลางปวดศีรษะและตัวร้อน

เธอเก็บตัวอย่างเลือดทันที และติดต่อพยาบาลเพื่อให้นำไปตรวจสอบ

“ฉันอาจจะติดเชื้อไวรัส ระวังตัวอย่างเลือดนี้ด้วย อย่าสัมผัสมันโดยตรง” ฉินซูกำชับ

พยาบาลรับมาอย่างระมัดระวัง และพูดด้วยความเป็นกังวลอย่างมาก “คุณหมอฉิน ให้เราจัดเตรียมห้องผู้ป่วยแยกให้คุณดีไหมคะ?”

ฉินซูเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย

เพียงแต่มันไม่คุ้มเลยถ้าจะให้คนสองคนต้องเข้ามาดูแลเธอและ 183

“ตอนนี้ยังไม่ต้อง รอจนผลตรวจออกมาแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้ฉันมีอาการเพียงเล็กน้อย ยังรับมือไหว” ฉินซูพูด

พยาบาลเหลือบมองเธออย่างตราตรึง จากนั้นพยักหน้าและจากไปด้วยขอบตาสีแดงจาง ๆ

ฉินซูหมุนตัวกลับ ชายหนุ่มรูปร่างสูง 183 วางมืออยู่บนอก มองมาที่เธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม