ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1060

หลังจากขึ้นไปถึงยอดเขาหานซาน ในที่สุดพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากชายอ้วนฟันหลอ

ชายอ้วนฟันหลอพูดด้วยรอยยิ้ม “ท่านปู่รู้ว่าพวกท่านจะมา เขาจึงออกไปข้างนอก”

มู่หรงเจี๋ยนิ่งงันกลายเป็นหิน

จื่ออันเองก็รู้สึกผิดหวังเช่นเดียวกัน “เขาไปไหน? แล้วบอกไว้หรือไม่ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่?”

“ยังไม่กลับมาอีกสักพักใหญ่ ๆ ถึงอย่างนั้นเมื่อรู้ว่าพวกท่านจะมา จึงฝากจดหมายไว้ให้ด้วย” ชายอ้วนฟันหลอหยิบจดหมายออกมาจากกระเป๋าแขนเสื้อของเขา แล้วมอบให้มู่หรงเจี๋ย

มู่หรงเจี๋ยเปิดอ่านอย่างรวดเร็ว ในนั้นมีเพียงประโยคเดียวเท่านั้น ‘อย่ารบกวนข้า!’

อ๋องเยี่ยไม่รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ถือเป็นปกติวิสัยของเขา”

จื่ออันผายมือออก “เช่นนั้นเราควรทำอย่างไร?”

นางพยายามทำทุกทางเพื่อให้ได้ออกมาพบอีกฝ่าย แต่เขากลับจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ ความหวังในการฝากตัวเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการเลือนหาย

“กลับเถิด” มู่หรงเจี๋ยส่ายหัว สีหน้าดูเคร่งขรึมเล็กน้อย เหล่าหวังเย่จากไปแล้ว นั่นหมายความว่าเขาไม่ยินดีที่จะต้อนรับจื่ออัน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการให้เรื่องออกมาเป็นเช่นนี้เลย

“พระชายา รอช้าก่อน!” ชายอ้วนฟันหลอรีบพูด

“มีอะไรอีกหรือ?”

ชายอ้วนฟันหลอก้าวไปข้างหน้าแล้วกล่าวว่า “ท่านปู่มีของที่ต้องการมอบให้พระชายา”

“อะไรนะ?” จื่ออันแปลกใจเล็กน้อย มีของจะมอบให้อย่างนั้นหรือ?

“กรุณาตามข้าน้อยเข้ามา” ชายอ้วนฟันหลอเชื้อเชิญอย่างสุภาพ

จื่ออันทวนชื่ออย่างระมัดระวัง เมื่อนางเห็นวิชาฝังเข็มทองเป็นครั้งแรก นางรู้สึกว่าชื่อเวินอี้ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก แต่จำไม่ได้ว่าเคยได้ยินมาจากที่ไหน

ทันใดนั้น จู่ ๆ ก็มีเหตุการณ์หนึ่งปรากฏขึ้นในใจนางเหมือนสายฟ้าฟาด ขณะนั้นนางเพิ่งเรียนจบ และเข้าไปฝึกงานที่โรงพยาบาลแห่งแรกของกว่างโจวเป็นเวลาหลายเดือน เวลานั้นมีหมอคนหนึ่งชื่อเวินอี้ ประจำอยู่ในแผนกโรคหัวใจของโรงพยาบาล ตอนนั้นเวินอี้เป็นพี่เลี้ยงที่คอยดูแลนางด้วย ทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่นางเข้าร่วมหน่วยสืบราชการลับแล้ว ทั้งสองก็ไม่เคยเจอหน้ากันอีก ต่อมาได้ยินว่านางถูกพ่อของผู้ป่วยรายหนึ่งฆ่าตาย

หรือว่าจะเป็นนาง?

พระเจ้าช่วย ถ้าเป็นนางจริง เช่นนั้นก็บังเอิญเกินไปแล้ว

นางรีบเปิดตำราทางการแพทย์ เนื้อหาส่วนใหญ่เขียนด้วยลายมือ นางจำลายมือนั้นไม่ได้ ถึงอย่างนั้นความรู้เกี่ยวกับการแพทย์แผนปัจจุบัน ซึ่งความคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่งก็ถาโถมเข้าสู่กระบวนความคิดของนาง

“เครื่องมือทางการแพทย์ที่กล่าวถึงในจดหมายอยู่ที่ไหน?” จื่ออันถามชายอ้วนฟันหลออย่างรวดเร็ว

ชายอ้วนฟันหลอเกาหัว “เหมือนจะอยู่ในห้องใต้ดินกระมัง”

“พาข้าไปที่นั่นเร็วเข้า!” จื่ออันตัวสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น ไม่รู้ว่าเวินอี้มีอุปกรณ์อะไรบ้าง และนางได้อุปกรณ์เหล่านี้มาอย่างไร เป็นไปได้หรือไม่ว่านางอาจนำข้ามเวลามาจากยุคปัจจุบัน? แต่นางตายเพราะถูกแทงนี่นา หรือว่านางหาช่องว่างระหว่างกาลเวลาพบ จนทำให้กลับไปสู่ยุคปัจจุบันได้?