ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1066

หลังจากเรียกจื่ออันกลับไปแล้ว องค์จักรพรรดิก็เรียกพบอ๋องเป่ยโม่ฉี

แน่นอนว่าเกี่ยวกับเรื่องข้อสัญญา

องค์จักรพรรดิยังไม่กล้ากล่าวยืนยันในตอนนี้ หากจื่ออันเดินทางไปยังเป่ยโม่ นางอาจไม่สามารถยับยั้งโรคระบาดและคิดค้นวิธีรักษาได้

เขาเพียงต้องการให้อ๋องเป่ยโม่ฉีสัญญาว่าเขาจะรักษาความปลอดภัยของจื่ออัน หากนางเดินทางไปยังเป่ยโม่

ไม่ใช่ว่าเขาใส่ใจความเป็นตายของจื่ออันนักหรอก เพียงแต่จื่ออันเดินทางไปที่นั่นในครั้งนี้ตามคำสั่งของเขา ดังนั้นหากเกิดปัญหาอื่นใดในแผ่นดินเป่ยโม่ ก็อาจเป็นการทำลายศักดิ์ศรีของเขาในฐานะองค์จักรพรรดิ และนับว่าเป็นการยั่วยุแผ่นดินต้าโจวอีกด้วย

เขาตั้งใจจะส่งทหารติดตามจื่ออันไป เพราะหากนางคิดค้นวิธีการรักษาได้สำเร็จ มันก็อาจเป็นสิ่งที่เขาสามารถใช้ต่อรองและเจรจากับเป่ยโม่ได้

อ๋องเป่ยโม่ฉีเข้าใจความกังวลขององค์จักรพรรดิเป็นอย่างดี เขาจึงกล่าวว่า “ในวันที่พระชายาหนานหวายออกเดินทาง ข้าในฐานะองค์ชายรัชทายาทแห่งเป่ยโม่จะออกเดินทางไปยังเมืองหลวงของแผ่นดินต้าโจวด้วย ข้าจะอยู่ที่นี่ในฐานะตัวประกัน ดังนั้นข้าจึงขอให้องค์จักรพรรดิแห่งต้าโจวรักษาความปลอดภัยให้ข้าด้วยเช่นกัน”

การแลกเปลี่ยนตัวระหว่างพระชายาและองค์รัชทายาทนับว่าคุ้มค่าอย่างยิ่ง

เนื่องจากเป็นเรื่องเร่งด่วน จื่ออันจึงไม่สามารถรอช้าได้ นางจำต้องออกเดินทางโดยเร็วที่สุด

องค์จักรพรรดิและอ๋องเป่ยโม่ฉียังคงหารือกันต่อไป ทั้งสองมีความเห็นตรงกันว่านางจำเป็นต้องออกเดินทางในวันพรุ่งนี้

จื่ออันไม่สามารถโต้แย้งได้ แต่บรรพชนสั่งให้นางคอยสังเกตการณ์ไปก่อน นางจะสามารถควบคุมสถานการณ์ได้อย่างไร? เวลากระชั้นชิดยิ่งนัก

นางจึงกลับไปหารือกับมู่หรงเจี๋ย เขาครุ่นคิดชั่วครู่ก่อนกล่าว “คืนนี้พวกเขาจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับอ๋องเป่ยโม่ฉีและอำลาเจ้ากับอ๋องฉีใช่หรือไม่?”

“ใช่เพคะ” จื่ออันจำได้ว่าลู่กงกงกล่าวเช่นนั้น

“อืม พวกเราจะวางกับดักอ๋องหนานหวายในงานเลี้ยงคืนนี้” มู่หรงเจี๋ยกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

แต่คำว่าหน้าเนื้อใจเสือดูจะเหมาะสมกับคนพวกนั้นไม่น้อย!

มู่หรงเจี๋ยหันมองนาง “ในตอนนี้อ๋องเยี่ยถูกแต่งตั้งให้เป็นไท่เวยแล้ว แต่ก็เป็นเพียงตำแหน่งชั่วคราวเท่านั้น ข้าได้พูดคุยกับพี่สามและใต้เท้าซุยแล้ว พวกเขาต่างบอกว่าองค์จักรพรรดิตั้งใจจะถอดตำแหน่งอ๋องเยี่ยและแต่งตั้งเหล่าปา เพราะตอนนี้พระองค์คิดว่าเหล่าปาเป็นแม่ทัพที่ไร้กองกำลัง ดังนั้นการเลื่อนตำแหน่งของเขาจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่ อีกทั้งยังสามารถควบคุมข้าได้อีกด้วย แต่ฝ่าบาทหารู้ไม่ว่าเขาไม่ได้เป็นแม่ทัพที่ไร้กองกำลัง แต่กลับมีพันธมิตรและกองกำลังมากมายอยู่ในมือ หากรู้เช่นนั้น องค์จักรพรรดิยังจะเลื่อนตำแหน่งเขาอยู่หรือไม่? พระองค์ยังจะใช้เขาเป็นหมากอยู่อีกหรือไม่?”

“ไม่แน่นอน เหล่าปามีความทะเยอทะยานสูง และฝ่าบาทก็รู้เรื่องนี้ดี”

“ถูกต้อง เมื่อถึงตอนนั้นพระองค์จะตระหนักได้ว่าเหล่าปาเป็นภัยคุกคามมากกว่าข้าเสียอีก”

จื่ออันพยักหน้าพลางกล่าว “อืม แต่ว่าคืนนี้มีงานเลี้ยงอำลา ท่านจะมีเวลาเหลือเพียงพอหรือ? ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าลูกน้องของอ๋องหนานหวายคงไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในเมืองหลวงหรอกกระมัง?”

“เจ้ายังจำพ่อค้าอาวุธที่ถูกหูฮวนสี่หลอกได้หรือไม่?” มู่หรงเจี๋ยยิ้มอย่าสงมีเลศนัย

“โอ้ ชายผู้โชคร้ายคนนั้นน่ะหรือ!” จื่ออันหัวเราะ “เขายังทำงานในเมืองหลวงอยู่อีกรึ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์