ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1086

เวลาต่อมา ทุกคนมารวมตัวกันเพื่อจัดเตรียมสัมภาระในการเดินทางไปยังโม่เป่ย

อ๋องเยี่ยไม่ได้ติดตามไปด้วย เพราะเหตุผลประการแรกคือเขายังคงเป็นไท่เวย ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สำคัญอย่างยิ่ง

ประการที่สอง เมื่อพูดถึงโม่เป่ย เขาก็ถอนหายใจยาวพลางกล่าว “ข้าติดหนี้ทั่วโม่เป่ย และไม่สามารถจ่ายคืนพวกเขาได้ จริงสิ ข้าสามารถแนะนำใครบางคนให้ท่านได้ หลังจากเดินทางไปถึงโม่เป่ยแล้ว พี่เจ็ด... หากต้องการสิ่งใด ท่านสามารถไปหานางได้ นางจะช่วยท่านแน่นอน แต่อย่าบอกตัวตนที่แท้จริงกับนางล่ะ”

“หืม?” มู่รงเจี๋ยขมวดคิ้ว “หมายความว่าอย่างไร?”

จ้วงจ้วงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “หนี้รักน่ะ มันจะเป็นอะไรได้อีกเล่า ท่านหลงกลเขาเสียแล้ว”

“ไร้สาระ!” มู่หรงเจี๋ยอุทาน

“นางคือองค์หญิงเป่ยอัน น้องสาวขององค์จักรพรรดิ นางคือผู้ที่มีความสามารถคนหนึ่งในเป่ยโม่ ท่านควรไปพบนางนะ นอกจากนี้ยังมีอีกคนหนึ่งที่ท่านควรไปเจอ คนผู้นั้นมีนามว่าเกาเฟิ่งเทียน พี่ชายร่วมสาบานของข้า เขาเป็นคนมีคุณธรรม และถือได้ว่าเป็นบุคคลที่ทรงพลังของลู่หลินแห่งเป่ยโม่ หากท่านไม่รู้จะพึ่งพาผู้ใด ก็ให้ตามหาเขา ข้าจะส่งคนไปอารักขาพี่สะใภ้เจ็ดเอง”

“ลู่หลิน? ดียิ่งนัก!” มู่หรงเจี๋ยพึงพอใจอย่างมากเมื่อได้ยินคำว่าลู่หลิน คนผู้นี้ฉลาดไม่น้อย

เซียวท่ากล่าว “ตอนนี้ทหารรักษาพระราชวังอยู่ในการควบคุมแล้ว และข้าก็กลายเป็นคนพเนจรว่างงานไปโดยปริยาย ดังนั้นจึงสามารถติดตามท่านไปได้”

ซูชิงกล่าวเสริม “ข้าก็เช่นกัน!”

มู่หรงเจี๋ยหันมองเซียวท่าแล้วตอบ “เจ้าไม่ต้องไปหรอก”

“ไม่เป็นไรหรอกขอรับ หลิวหลิ่วจะดูแลพวกเราเอง” เซียวท่ากล่าว

หลิวหลิ่วจะดูแลเอง แต่ปัญหาคือการโน้มน้าวให้นางเดินทางไปด้วยน่ะสิ

สุดท้ายแล้วหลิวหลิ่วจำต้องออกเดินทางไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่นเดียวกับโหรวเหยา

จื่ออันหัวเราะจนน้ำตาเล็ด นี่คงเป็นคณะเดินทางขนาดใหญ่ขบวนหนึ่งสินะ

มู่หรงเจี๋ยยังคงปลอมตัวเป็นทหารองครักษ์ และตามขบวนเดินทางออกจากเมือง

เหล่าขุนนางและประชาชนต่างมาส่งพวกนางที่ประตูเมือง ผู้คนต่างกล่าวคำอำลาเสียงดังเซ็งแซ่ ในขณะที่คนกลุ่มหนึ่งตะโกนเรียกพระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์อย่างบ้าคลั่ง ทำให้มู่หรงเจี๋ยหึงหวงไม่น้อย และชำเลืองมองคนเหล่านั้นไม่วางตา

ในการเดินทางครั้งนี้ จื่ออันพาเสี่ยวซุนและแม่นมมาด้วย นับว่าเป็นการกระทำที่เฉลียวฉลาดยิ่งนัก

นางรู้ว่าราชสำนักเป่ยโม่จะต้องส่งนางกำนัลมารับใช้ตน นางเป็นถึงพระชายาของแคว้นคู่สงคราม และเป่ยโม่ก็ไม่ประมาทเลินเล่อ ดังนั้นนางจึงนำคนมาเพิ่มอีกสองสามคนเพื่อความมั่นใจในการใช้งาน

ก่อนออกเดินทาง จื่ออันได้กำชับอ๋องเยี่ยเรื่องความปลอดภัยของเซี่ยหลินและมารดาเพื่อความมั่นใจ เดิมทีตาวเหล่าต้าต้องการติดตามนางไปด้วย ทว่าจื่ออันขอให้เขาอยู่ที่นี่เพื่อรักษาความปลอดภัยให้กับเสี้ยนจู่และนายน้อย ดังนั้นเขาจึงรั้งอยู่ที่ต้าโจวอย่างเชื่อฟัง

อ๋องฉีกังวลใจอย่างมาก หากเขาเร่งความเร็วในการเดินทาง ก็จะสามารถเดินทางถึงเป่ยโม่ภายในสามวัน

แต่เมื่อคิดทบทวนดูแล้วพระชายาเป็นสตรี การเดินทางไกลจึงเป็นเรื่องเหน็ดเหนื่อยสำหรับนาง หากให้นั่งบนหลังม้านาน ๆ นางคงทนความยากลำบากไม่ไหว เขาพยายามอดกลั้นต่อความอ่อนแอของอีกฝ่ายอย่างมาก ถึงกระนั้นก็ยังไม่ลืมที่จะเตือนให้คนขับรำม้าเร่งความเร็วตลอดทาง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์