ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1159

“ดียิ่งนัก!” ฉินโจวรู้สึกโล่งใจ หลังจากตามหามานาน แต่ก็ไม่มีหมอคนไหนเต็มใจขึ้นไปบนภูเขาเลย และตอนนี้นางก็เจอหมอแล้ว แม้รู้ว่าไม่มีประโยชน์มากเท่าไร แต่มันก็ทำให้นางสบายใจไม่น้อย

หมอคนนั้นมองดูนางด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนที่ฉินโจวจำยกมือขึ้น แล้วทหารที่อยู่ข้างหลังก็จับตัวเขาแล้วโยนขึ้นหลังม้า

“พวกเจ้าจะทำอะไร? ปล่อยข้านะ ปล่อยข้า!” หมอพยายามดิ้นรนขอความช่วยเหลือ

ฉินโจวกล่าว “อย่าตะโกนสิ ข้าชื่อฉินโจว ข้าไม่ได้จะทำร้ายเจ้า ข้าแค่อยากพาเจ้าไปที่หมู่บ้านมู่ไจ้ที่อยู่ในพื้นที่โรคระบาด เจ้าไม่ต้องกังวลหรอกนะ ข้าจะจ่ายเงินให้เจ้าสิบเท่าจากจำนวนค่ารักษา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หมอเท้าเปล่าก็หยุดนิ่งพลางกล่าว “พื้นที่โรคระบาด?”

“ใช่ ไปที่หมู่บ้านมู่ไจ้!” ฉินโจวกล่าว

หมอตอบ “ปล่อยข้าไปเถิด ข้าเต็มใจไป และข้าก็ไม่ต้องการค่ารักษาตอบแทน”

“หืม?” ฉินโจวหรี่ตาลงอย่างไม่เชื่อ นางเดินตามหาหมอมาทั้งวัน แต่คนก่อนหน้านี้กลับไม่มีใครเต็มใจไป แม้จะเสนอเงินให้สิบเท่าก็ตาม แต่คนผู้นี้กลับเต็มใจไปโดยไม่รับเงิน

“ขอรับ” หมอเท้าเปล่าพยายามนั่งตัวตรงด้วยสีหน้าสิ้นหวัง “ข้าไม่ต้องการเงิน ข้าเพียงอยากเข้าไปในเขตโรคระบาด”

“เพราะเหตุใด?” ฉินโจวถาม

หมอเท้าเปล่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนส่ายหน้า “ข้าเพียงอยากเข้าไปในเขตโรคระบาด”

“เจ้ารู้วิธีรักษารึ?”

“ไม่รู้ขอรับ!”

ฉินโจวจ้องมองอีกฝ่าย ดูเหมือนเขาจะมีประสบการณ์ไม่น้อย “เจ้ามาจากที่ใด?”

“เฉือโท่วโขวในเมืองชี่เฉิงขอรับ”

ฉินโจวตกตะลึงอย่างมาก เมืองชี่เฉิงได้รับผลกระทบมากที่สุด บ้านทุกหลังในฉือโท่วโขวล้วนพังทลาย ชาวบ้านครึ่งหนึ่งเสียชีวิตจากแผ่นดินไหว และต่อมาก็ติดเชื้อโรคระบาด

ทว่าเขายังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของจื่ออัน ดังนั้นหลินตานจึงประหลาดใจเล็กน้อย ที่เห็นสาวงามกำลังรักษาผู้ป่วยอยู่ในพื้นที่โรคระบาด

จื่ออันพาเขาไปยังเขตใต้พลางแนะนำ “สถานที่แห่งนี้แบ่งออกเป็นเขตเหนือ เขตตะวันออก เขตตะวันตก และเขตใต้ ซึ่งเขตตะวันออกเป็นที่พักพิงของผู้ที่ยังไม่ติดเชื้อ เขตใต้มีไว้สำหรับกักตัวผู้ที่ต้องสงสัยว่าติดเชื้อ เขตตะวันตกมีไว้สำหรับผู้ที่ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อ ส่วนเขตเหนือจะเป็นพื้นที่ที่เอาไว้เผาศพ”

หลินตานถาม “ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าท่านเป็นใคร?”

“ข้าชื่อว่าเซี่ยจื่ออัน หรือเรียกว่าหมอเซี่ยก็ได้” จื่ออันตอบ

“เซี่ยจื่ออัน?” หลินตานครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย “ท่านคือพระชายาของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งต้าโจวหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“เรียกข้าว่าหมอเซี่ยหรือเซี่ยจื่ออันเถิด”

ที่นี่ไม่มีพระชายาหรือแม่ทัพ มีเพียงหมอและผู้ป่วยเท่านั้น