ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 446

หูฮวนสี่เองก็ไม่ได้รอช้า พูดว่าจะไปก็ไป

คนงานเมื่อยกน้ำชาเข้ามานั้น พวกนางก็ออกกันไปแล้ว

จื่ออันเดินอยู่ด้านหลัง รู้สึกว่าหูฮวนสี่ผู้นี้ถึงแม้จะเป็นสตรี แต่กลับรู้สึกว่าเปล่งประกายเป็นอย่างมาก การเปล่งประกายประเภทนี้ ราวกับว่าแทรกซึมอยู่ในกิจการค้าขายมานานแล้ว

เป็นดั่งคำที่องค์หญิงได้กล่าวเอาไว้ นางเป็นสตรีมากความสามารถจริงๆ

ทั้งสามคนนั่งรถม้ามาด้วยกันยังโรงเหล้าเดือนค้างฟ้า ในตอนนี้เป็นช่วงที่โรงเหล้าเดือนค้างฟ้ากำลังคึกคัก

ทั้งสามล้วนแต่เป็นสตรี ดังนั้นจึงไม่ได้เดินเข้าทางประตูหลัก แต่เข้าทางประตูด้านข้างเผื่อไปยังตึกหลัก

บ่าวรับใช้นั้นรู้จักหูฮวนสี่ จึงได้เชิญนางเข้ามา

“ไปตามคุณชายใหญ่ของพวกเจ้ามา” หูฮวนสี่เอ่ย

บ่าวรับใช้เอ่ย “ผู้ดูแลใหญ่โปรดรอสักครู่ บ่าวจะไปตามมาเดี๋ยวนี้"

บ่าวรับใช้นั้นแสดงออกถึงความเคารพเป็นอย่างมาก แต่ว่าเมื่อถอยไปจนถึงประตูนั้น จื่ออันกลับได้ยินเขาส่งเสียงไม่พอใจออกมา​ ค่อนข้างจะดูถูก

นางมองไปยังหูฮวนสี่ พบว่านางนั่งอยู่อย่างเรียบสวย ราวกับว่าไม่ได้เก็บมาใส่ใจแม้แต่น้อย

รอครั้งนี้ รอไปถึงครึ่งชั่วยาม ถึงได้พบกับชายผู้สวมชุดสีแดงเดินเข้ามา

เขาก็คือคุณชายใหญ่หูชิ่งของเรือนรองตระกูลหู

หูซิ่งนั้นไม่รู้จักมู่หรงจ้วงจ้วง ถึงกับตกตะลึงไปกับรูปโฉมของมู่หรงจ้วงจ้วงและจื่ออัน จ้องมองไปอย่างละเอียดรอบหนึ่ง จากนั้นจึงได้ยิ้มเอ่ยกับหูฮวนสี่ “หย๋า น้องสาวต้องการมอบสาวงามสองท่านนี้มาให้กับพี่ชายหรือ? ด้วยความงามของพวกนางแล้ว สามารถเป็นอันดับต้น ๆ ของโรงเหล้าเดือนค้างฟ้าของพวกเราได้เลย”

หูฮวนสี่เอ่ยเสียงราบเรียบ “ใช่แล้ว เจ้าก็ลองถามองค์หญิงดูว่าจะยอมเป็นอับดับต้น ๆ ให้แก่โรงเหล้าเดือนค้างฟ้าของพวกเจ้าหรือไม่”

หูฮวนสี่เอ่ย “เจ้าไม่รู้รึ? ก็ไปลองสอบถามดู”

หูซิ่งส่งเสียงโอ้ออกมาคำนึง หันกลับไปร้องเรียกตะโกนหาคน “เข้ามา ไปถามฮัวเหนียง วันนี้ใช่ไม่ใช่ว่ามีสาวใช้เข้ามาใหม่คนหนึ่ง?”

“ขอรับ!” บ่าวรับใช้ออกไป เพียงแค่ครู่เดียวก็กลับเข้ามา “คุณชายใหญ่ สอบถามแล้วขอรับ ฮัวเหนียงบอกว่าวันนี้ไม่ได้ซื้อสาวใช้เข้ามาขอรับ”

หูซิ่งมองยังหูฮวนสี่ด้วยความเสียใจ “น้องสาว เกรงว่าคงจะหาผิดที่เสียแล้ว โรงเหล้าเดือนค้างฟ้าของพวกเราวันนี้ไม่ได้ซื้อสาวใช้เข้ามา ลองไปหาที่อื่นเถอะ?”

หูฮวนสี่ราวกับเชื่อในคำของเขา “อืม ข้าเพียงแค่ถามไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้ซื้อมาก็ช่างมันเถอะ ใช่แล้ว โรงเหล้าเดือนค้างฟ้าการค้านั้นเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ไม่ดีนัก ตลอดมานี้ไม่ค่อยจะดี” หูซิ่งเมื่อได้ฟังนางเอ่ยถามอย่างนี้ จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงสัญญาณบางอย่าง รีบร้อนตอบกลับ

โรงเหล้าเดือนค้างฟ้านี้ก็เป็นหนึ่งในการค้าของตระกูลหู เพราะในตอนต้นนั้นค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ล้วนได้มาจากส่วนกลาง แต่ในส่วนของผลกำไรนั้นเขาไม่ได้ส่งมอบมัน ส่วนใหญ่จะเป็นการขาดทุน ในทุกฤดูที่ทำบัญชีนั้น ล้วนแต่ทำของปลอมขึ้นมา