ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 848

หนี่หรงก้าวเข้ามาก่อนใคร โค้งคำนับจื่ออัน “พระชายา ทางนี้ขอรับ!”

จื่ออันมองไปที่มู่หรงเจี๋ยแล้วส่ายหน้า กล่าวด้วยความผิดหวัง “ข้าหวังว่าท่านแค่สับสนไปเพียงชั่วขณะ มิฉะนั้น ท่านคงทำให้ข้าผิดหวังจริง ๆ”

หลังจากที่จื่ออันกล่าวจบ นางก็หันหลังและเดินออกไป

เซียวท่าเอ่ยด้วยความงุนงง “เป็นจื่ออันจริง ๆ หรือ?”

มู่หรงเจี๋ยระงับความโกรธในดวงตาลง ใบหน้าค่อย ๆ ปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็ง “แน่นอนว่าไม่ใช่นาง”

“ท่านรู้ทั้งรู้แต่ก็ยังสั่งลงโทษนางเนี่ยนะ?” ซูชิงยิ่งสับสน

มู่หรงเจี๋ยเหลือบมองเขา “เหตุใดพระอาการของฝ่าบาทถึงไม่รั่วไหลไปสู่ภายนอกเป็นเวลานาน ทว่าเรื่องเพิ่งมาแดงหลังจากที่นางลักลอบเข้าไป? อีกทั้งข่าวลือส่วนใหญ่ยังพุ่งเป้าตรงมาที่นาง โดยบอกว่านางเป็นผู้ปล่อยข่าว?”

“มีคนจงใจใส่ร้ายนางน่ะสิ”

“เหตุผลที่ใส่ร้ายนางเล่า?” มู่หรงเจี๋ยถามอีกครั้ง

“นี่…” ซูชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “หากระบุตัวตนว่าพระชายาเป็นผู้แพร่งพรายข่าวลือออกไป ท่านอ๋องจะต้องโกรธมากอย่างแน่นอน จากนั้นสามีภรรยาก็จะทะเลาะกัน”

“การกบฏเป็นหนึ่งในเหตุผล” มู่หรงเจี๋ยเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้ม “นอกจากนี้ โรคแผลหน้าผีเป็นโรคต้องสาป จักรพรรดิแห่งราชวงศ์โจวต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคเดียวกันนี้เช่นกัน ในขณะที่ประชาชนตื่นตระหนก ขุนนางจะฉวยโอกาสขอเข้าเฝ้าเพื่อยืนยันเรื่องนี้ หากเป็นเช่นนั้นจริง ฝ่าบาทและหวงไท่เฮาจะต้องตื่นตระหนกและสิ้นหวังยิ่ง จนยอมเสี่ยงพาจื่ออันเข้าวังเพื่อรักษาพระอาการ ทว่านี่เป็นเพียงขั้นต้นเท่านั้น การรักษาไม่มีทางราบรื่น ตราบใดที่เกิดปัญหาระหว่างการรักษา จื่ออันจะกลายเป็นอาชญากรแผ่นดินทันที พระอาการประชวรของฝ่าบาทจะถูกเปิดเผยให้โลกรู้อย่างเป็นทางการ เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าฝ่าบาทจะยังไม่สวรรคต แต่พระองค์ก็จะถูกบังคับให้สละราชสมบัติ!”

“อย่างไรก็ตาม ทั้งหวงไท่โฮ่วและฝ่าบาทไม่มีทางยอมปล่อยผ่านโดยง่ายแน่ เวลานี้ลือกันให้ควักว่าพระชายาเป็นผู้ทำความลับรั่วไหล ข้ากลัวเหลือเกินว่าหวงไท่โฮ่วจะทรงไม่เชื่อจื่ออัน องค์จักรพรรดิก็เช่นกัน” ซูชิงกล่าวอย่างเป็นกังวล

“ใช่ พวกเขาไม่เชื่อคำนางแน่ ถึงกระนั้นก็ขอให้ผ่านพ้นสองวันนี้ไปก่อน จากนั้นค่อยวางแผนรับมือภายหลัง” สีหน้าของมู่หรงเจี๋ยกลับสู่ความสงบ

“ท่านอ๋องไม่เป็นห่วงนางหรือ?” เซียวท่าถาม

“ไม่!” มู่หรงเจี๋ยตอบรวบรัด

“...”

อย่างไรก็ตาม วังซีเหวยไม่เคยอนุญาตให้คนนอกเฉียดกรายเข้าใกล้มาก่อน ระเบียบรักษาการณ์เข้มงวดยิ่งกว่า แล้วใครเป็นผู้เผยความลับภายในวังซีเหวยกัน?

“ซูชิง เซียวท่า พวกเจ้าทั้งสองสืบหาภูมิหลังของทุกคนที่ถวายการรับใช้อยู่ภายในวังซีเหวย รวมถึงคอยจับตามองว่ามีผู้ใดบ้างที่ออกไปจากวังเมื่อไม่นานมานี้” มู่หรงเจี๋ยออกคำสั่ง

“ท่านสงสัยว่าคนภายในวังซีเหวยเป็นผู้ทำให้ความลับรั่วไหลเสียเองอย่างนั้นหรือ?”

“นอกจากคนในวังซีเหวยที่ล่วงรู้เกี่ยวกับพระอาการประชวรของฝ่าบาทแล้ว ยังมีซุนกงกงที่รับใช้อยู่ในวังของหวงไท่เฮาด้วย เจ้าคิดว่าหวงไท่เฮา หรือซุนกงกงจะเป็นผู้ทำเช่นนั้นหรือไม่?”

ซูชิงส่ายศีรษะ “เป็นไปไม่ได้ หวงไท่เฮาทรงไม่มีทางแพร่งพรายแน่ ซุนกงกงก็เป็นคนสนิทของนาง ดังนั้นเขาไม่ปากพล่อยแน่นอน”

“เช่นนั้น…” มู่หรงเจี๋ยลากเสียง ทันใดนั้นท่าทีก็แปรเปลี่ยนเป็นดุร้าย “ยังไม่รีบไปจัดการอีก?”

ทั้งสองคนรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งออกไปโดยทันที พวกเขาอยากทำตัวเกียจคร้านเหลือเกิน ใครจะรู้ว่าไม่มีโอกาสดี ๆ เช่นนั้นแม้แต่หนึ่งหรือสองวัน