ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 854

“อาเจี๋ยเลอะเลือน เลอะเลือนยิ่งนัก!”

เมื่อหวงไท่โฮ่วโศกเศร้าและขุ่นเคือง นางก็ไปเข้าเฝ้าจักรพรรดิเป็นการส่วนตัวที่วังซีเหวย

จักรพรรดิได้สติมากขึ้น ซึ่งเป็นผลฤทธิ์ยาที่ช่วยประคองอาการเขาไว้ชั่วคราว

“รู้สึกอย่างไรบ้าง?” หวงไท่โฮ่วกลั้นน้ำตา ขณะนั่งข้างเตียงถามด้วยความทุกข์ใจ

“ดีขึ้นมากแล้ว” จักรพรรดิเบือนหน้าหนี แต่ไม่อาจปิดบังความอ่อนล้าได้

“พวกเขาบอกว่าเจ้าต้องตัดแขนออก แต่แม่ไม่เห็นด้วย” หวงไท่โฮ่วพูดทั้งน้ำตา

จักรพรรดิพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “เสด็จแม่ ถึงตอนนี้แล้ว ก็จำเป็นต้องทำเช่นนั้น บอกให้อาเจี๋ยเข้ามาในวัง แล้วสั่งประหารคนปล่อยข่าวลืออย่างเซี่ยจื่ออันด้วยการโบย หากไม่สามารถควบคุมเจ้าหน้าที่ได้ ก็ให้พวกเขาเข้ามา แล้วบอกว่าแขนของข้าขาดไปแล้ว ตอนนี้ข้าได้ปรึกษากับหมอหลวงแล้ว หากใช้ดินปืนกับแผลที่เกิดจากการตัดแขนออก ก็จะสามารถปิดบาดแผลได้ แล้วบอกไปว่าข้าถูกเสือกัดตอนที่ฝึกอยู่ในอุทยานล่าสัตว์หลวง”

“อะไรนะ” หวงไท่โฮ่วตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “เจ้าต้องการฆ่าจื่ออันหรือ?”

“นางปากพล่อยเอง สมควรตาย!” จักรพรรดิพูดอย่างเย็นชา

“แต่นางน่าจะไม่ได้ตั้งใจ ลงโทษเล็กน้อย ป้องกันความผิดครั้งใหญ่...”

จักรพรรดิมองหวงไท่โฮ่วด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเห็นนางอ้อนวอนให้เซี่ยจื่ออัน น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา “เสด็จแม่ ถ้าไม่ใช่เพราะนาง สถานการณ์ก็คงไม่เป็นอย่างในทุกวันนี้ หากนางไม่ตาย ก็ยากที่จะปิดปากคนได้ ดังนั้นนางจึงต้องตายด้วยข้อหาแพร่ข่าวลือ”

หวงไท่โฮ่วถอนหายใจ “แม่ไม่ได้หมายความว่านางต้องได้รับการอภัยโทษ การลงโทษเป็นสิ่งจำเป็น แต่การประหารด้วยการโบยนั้นรุนแรงเกินไป เพราะอย่างไรเสีย นางก็เป็นภรรยาของน้องชายเจ้า เพิ่งจะแต่งงานกันได้ไม่นาน และทั้งสองก็ได้ประสบกับความยากลำบากมากมาย”

เมื่อจักรพรรดิได้ยินดังนั้น ก็พูดอย่างเฉียบขาดทันที “ไท่โฮ่ว ยากนักที่จะเชื่อว่าท่านจะตรัสเช่นนี้ ท่านยังจำสิ่งที่ท่านสอนข้าก่อนที่ข้าจะขึ้นครองราชย์ได้หรือไม่? ท่านบอกว่าความรักหนุ่มสาวรังแต่จะรบกวนจิตใจให้สับสน และตัดสินใจผิดพลาด ดังนั้น แม้ว่าข้าจะชอบหยวนฉุ่ยยวี่ แต่ข้าก็ไม่ได้เข้าใกล้นาง เพราะข้าเกรงว่าจะไม่อาจควบคุมอารมณ์ได้ สุดท้ายข้าก็ได้แต่เฝ้าดูนางแต่งงานกับเซี่ยหวายจุน ส่วนเรื่องท่านน้าของข้า ท่านคิดว่าข้าอยากเห็นนางทนทุกข์ทรมานจริงหรือ? แต่ยอมให้นางทนทุกข์ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ตระกูลเซียวมีอำนาจต่อไป ทั้งหมดนี้ก็เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินต้าโจว”

เมื่อหวงไท่โฮ่วเห็นสีหน้าโกรธแค้นของเขา หัวใจนางก็สั่นสะท้าน ใช่แล้ว นางเคยสอนจักรพรรดิเช่นนั้นมาก่อน แต่ในตอนนั้น เขาคือรัชทายาทของจักรพรรดิองค์ก่อนและหวงไท่โฮ่ว ทำให้มีแนวโน้มที่จะได้สืบทอดตำแหน่งมากที่สุด ทุกคนจึงยกย่องสรรเสริญเขา นางจึงกลัวว่าหากมีคนชื่นชมเขามากเกินไป เขาอาจจะหยิ่งผยอง สูญเสียความเป็นตัวเอง และทำให้คนอื่นผิดหวังในที่สุด

ดังนั้นในฐานะครูที่ดี นางจึงคอยเตือนเขาเสมอ เพื่อไม่ให้เขาหลงผิด แต่นางคาดไม่ถึงว่าเขาจะยึดมั่นคำสอนมากเกินไป ถึงตอนนี้ ในใจเขาไม่มีเรื่องอื่นอีก นอกจากเรื่องแผ่นดินต้าโจว

ความจริงนางรู้ว่าจักรพรรดิชอบหยวนฉุ่ยยวี่ ด้วยเหตุนี้นางจึงไม่ชอบหยวนฉุ่ยยวี่