ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 938

“ให้นางหมอบอยู่ข้างนอกนั่นแหละ วันนี้ไม่ต้องเปิดประตู”

“แล้วท่านอ๋องจะเข้ามาได้อย่างไรขอรับ?” อาฝูถาม

“ให้เขาเข้าทางประตูเล็กด้านข้าง ตรงนั้นมีทหารยามอยู่ นางเข้ามาไม่ได้ง่าย ๆ”

“ขอรับ!” อาฝูกวักมือเรียกคนให้เข้ามาแต่งตัวให้กุ้ยไท่เฟย ก่อนจะออกไปเรียกอ๋องหนานหวายให้เข้ามา แต่แล้วเขาก็เห็นหัวคนยื่นเข้ามาจากนอกกำแพงตำหนัก

“สวรรค์ เหล่าไท่จวินคนนี้บ้าจริง ๆ” ตาของอาฝูแทบจะหลุดออกจากเบ้า เมื่อเห็นคนอายุราวเจ็ดสิบแปดสิบกำลังปีนกำแพงเข้ามา

“อาฝูใช่หรือไม่? มา ยื่นมือมาหน่อย!” เหล่าไท่จวินนอนอยู่บนกำแพง แล้วยื่นมือออกมาด้วยรอยยิ้ม

อาฝูกัดฟันเดินเข้าไปหา “เหล่าไท่จวิน ท่านทำเช่นนี้มันอันตรายเกินไป”

“จะทำอย่างไรได้เล่า? ข้าตะโกนเรียกตั้งหลายครั้ง แต่ไม่มีใครมาเลย จึงคิดว่ากุ้ยไท่เฟยตายแล้วหรือเปล่า? ไม่สิ ข้ากลัวมากจึงรีบปีนกำแพงเข้ามาดู”

อาฝูพูดไม่ออก เจ้าหรือเปล่าที่จะตาย? สาปแช่งผู้อื่นตั้งแต่เช้าตรู่ เหตุใดจิตใจโหดเหี้ยมนัก

เขาเดินไปแล้วยื่นมือออกไปโดยไม่เต็มใจ ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัว หากนางตกลงไปขาหัก ก็ไม่มีทางที่จะกลับมาได้อีก

ทันทีที่เขาคิดเรื่องนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้น “มาเถิด บ่าวจะรับท่านเอง ค่อย ๆ ลงมาอย่างระมัดระวัง”

เหล่าไท่จวินยื่นมือให้เขา “หากเป็นเมื่อก่อนข้ากระโดดลงไปแล้ว พอแก่ตัวขึ้น ก็ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย ข้าจึงมาหากุ้ยไท่เฟยแต่เช้าตรู่ เพื่อจะชวนไปออกกำลังกายด้วยกัน”

เหล่าไท่จวินเดินมาหาเขา แล้วกล่าวขอบคุณเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า “อาฝู ต้องขอบคุณเจ้าจริง ๆ ไม่เช่นนั้นกระดูกข้าคงหักไปแล้ว เจ้าคือผู้ช่วยชีวิตข้า กุ้ยไท่เฟยจัดการผู้คนได้เก่งจริง ๆ ถึงได้สั่งสอนบ่าวเช่นเจ้าให้ดีได้ถึงเพียงนี้”

อาฝูที่พูดไม่ออกแทบจะสำลักตาย เขาสูดหายใจด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าซีดเซียว “เหล่าไท่จวินไม่ควรทำเช่นนี้อีก มันอันตรายเกินไป”

“ไม่ทำแล้ว ไม่ทำแล้ว” เหล่าไท่จวินพูดต่อด้วยรอยยิ้ม “เมื่อครู่นี้ข้าตะโกนอยู่ข้างนอก แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตูให้ ข้าจึงเรียกคนมาตัดสลักออกแล้ว จะได้ลงกลอนไม่ได้อีกต่อไป เมื่อข้ามาอีกจะได้ไม่ต้องปีนขึ้นมาแล้ว เพียงแค่เดินเข้ามาเลย ไม่เช่นนั้นก็ให้ข้าย้ายมาอาศัยอยู่ที่นี่ จะได้อยู่กับกุ้ยไท่เฟยทั้งวันทั้งคืน สองพี่น้องเพลิดเพลิน”

“ท่าน...” อาฝูพ่นลมหายใจ และจ้องมองด้วยความโกรธ คนเช่นนี้ก็มีด้วยหรือ? จะมีคนไร้ยางอายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

หรือเพราะว่าเป็นคนแก่? แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน!