ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 939

กุ้ยไท่เฟยย่นจมูกด้วยความเดือดดาล

หากยังมารบกวนนางเช่นนี้ ก็ไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว มานั่งคุยเรื่องมโนสาเร่ทั้งวันเช่นนี้ ทำให้นางเสียเวลามาก

นางไม่อาจเสียเวลาไปกับเฉินไท่จวินเช่นนี้ได้ เมื่อไหร่จะไปให้พ้นเสียที?

ถูกนางรบกวนเกือบทั้งวัน ในที่สุดนางก็จากไปในยามโหย่ว นี่เป็นวันแรกที่กลับไปเร็วถึงเพียงนี้

นางรีบส่งคนไปเรียกซุนฟางเอ๋อร์มาที่ตำหนัก แล้วให้คนไปถามว่าอ๋องหนานหวายจะกลับมาเมื่อใด

ทว่าเมื่อซุนฟางเอ๋อร์ได้รับเชิญ นางก็บอกว่าจะเข้าไปในตำหนักเมื่อถึงยามซวี แต่อ๋องหนานหวายไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง เขาไปที่ชานเมือง โดยไม่รู้ว่าไปทำอะไร

นางอดสงสัยไม่ได้ว่ายายแก่คนนั้นรู้หรือไม่ว่าเจ้าแปดจะออกมาคืนนี้ จึงจงใจไม่อยู่ที่นี่นาน

แต่ไม่เป็นอะไร หากฟางเอ๋อร์เข้ามาในตำหนักแล้ว นางก็สามารถคุยธุระ และปรึกษาเรื่องวิธีไล่เฉินไท่จวินออกไปได้

ความปรารถนานั้นงดงามเสมอ ทว่าความจริงนั้นแสนโหดร้าย

ซุนฟางเอ๋อร์เพิ่งมาถึงประตูตำหนัก แต่ก่อนที่นางจะคุกเข่าลงเพื่อแสดงความเคารพ นางก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น “กุ้ยไท่เฟย ข้ามาอีกแล้ว คราวนี้ข้าเอาของว่างมาให้เจ้า ทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือของแม่สาวหลิวหลิ่วคนนั้นนั่นเอง”

กุ้ยไท่เฟยตัวสั่นด้วยความโกรธ เพลิงโทสะพลุ่งพล่านในใจนางทันที ท่าทางสง่างามและสูงศักดิ์ของนางหายไปทันที นางรีบก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะชี้หน้าเฉินไท่จวินแล้วพูดอย่างเคร่งขรึม “เจ้าคิดบ้างหรือไม่ว่าตัวเองน่ารำคาญ? เจ้ารบกวนข้าทั้งวัน เจ้าต้องการสิ่งใดกันแน่? อย่าคิดว่าข้าไม่กล้า...”

“กุ้ยไท่เฟยจะทำอะไรนาง?” ร่างหนึ่งค่อย ๆ ออกมาจากด้านหลังเหล่าไท่จวินด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

กุ้ยไท่เฟยสะดุ้ง “ป้าอาเฉอหรือ?”

นางเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว เพื่อดูว่าคนผู้นั้นมาด้วยหรือไม่

“อืม รูปโฉมงดงามใช้ได้” ป้าอาเฉอจ้องมองนางด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “เพียงแต่จิตใจไม่ค่อยสะอาดนัก มีความมืดมน”

ใบหน้าซุนฟางเอ๋อร์เรียบเฉย “ป้าอาเฉอล้อเล่นสินะเจ้าคะ”

“มันเป็นความจริง ข้ามองออกหมดแล้ว ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เพียงแต่เจ้ามืดมนเพียงแค่ครึ่งเดียว ส่วนเซี่ยจื่ออันมืดสนิทไปหมด”

ซุนฟางเอ๋อร์ตกใจมาก ไม่รู้ว่านางหมายถึงอะไร

กุ้ยไท่เฟยกล่าวว่า “ดีที่ป้าอาเฉอรู้ คนบางคนใจดำมีพิษร้าย จึงต้องชำระล้างให้สะอาด”

“ไร้ประโยชน์ พิษสีดำในใจนั้นชำระล้างได้ด้วยตัวเองเท่านั้น ดูสิ หวงไท่โฮ่วได้ช่วยชำระล้างให้เจ้ามาตั้งหลายปีแล้ว แต่ก็ยังดำสนิทอยู่ไม่ใช่หรือ? นี่ไม่ใช่แค่หัวใจเท่านั้นที่เป็นสีดำ หว่างคิ้วก็ยังดำทะมึนไปหมด” ป้าอาเฉอพูดอย่างไร้ความปรานี