ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 966

“เหล่าไท่จวิน เมื่อคืนมีมือสังหารทั้งหมดกี่คน? ท่านเห็นชัดเจนหรือไม่?” จื่ออันถาม

“เจ็ดคน ข้ามองเห็นอย่างชัดเจน พวกเขาทั้งเจ็ดต่อสู้ติดพันอยู่กับข้า วรยุทธ์วิชาตัวเบาของพวกเขาน่าทึ่งอย่างแท้จริง”

“ทั้งเจ็ดคนไม่ได้สวมหน้ากากใช่หรือไม่?”

“ไม่”

“เช่นนั้นท่านจำได้หรือไม่ว่าคนเหล่านั้นมีหน้าตาเป็นอย่างไร?”

หญิงชราหัวเราะ “ข้าจะจำได้อย่างไร ขณะที่เราต่อสู้โรมรัน ข้าเอาแต่จับตามองการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้เท่านั้น ไหนเลยจะรู้ได้ว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร นอกจากนี้ มีคนแปลกหน้ามากถึงเจ็ดคนในคราวเดียว ข้าพอจำได้ลาง ๆ เพียงสองสามคน”

จ้วงจ้วงถาม “เจ้าสงสัยอะไรรึ?”

จื่ออันไม่ตอบ ถามเหล่าไท่จวินต่อไปว่า “ท่านเผชิญหน้ากับมือสังหารพวกนั้นเป็นเวลานานแค่ไหน? หลังจากที่ท่านได้รับบาดเจ็บ คนเหล่านั้นก็ไม่รบกวนท่านจนถึงตาย แต่กลับบุกเข้าไปในตำหนักแทนหรอกหรือ?”

“การต่อสู้แบบเผชิญหน้ากินเวลาเพียงชั่วก้านธูปเท่านั้น หลังจากข้าได้รับบาดเจ็บ พวกเขาทั้งหมดก็กรูหายเข้าไปในนั้น”

“ท่านไม่ตามเข้าไปหรือ?”

“ไม่ เพราะตอนนั้นมีเสียงลูกธนูถูกแผลงศรออกมาจากที่ไหนสักแห่ง ข้าคิดว่าอาจยังมีคนซุ่มอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ดังนั้นจึงเฝ้าอยู่ที่ประตูตำหนัก รอคอยมือสังหารชุดที่สอง”

“กระนั้นกลับไม่มีมือสังหารชุดที่สองตามมาใช่หรือไม่? ท่านบอกว่าท่านได้ยินเสียงยิงธนู หลังจากนั้นท่านเห็นลูกธนูที่ว่าหรือไม่?”

“ท่านใช้เวลานานแค่ไหนก่อนจะเข้าไปในตำหนักหลังจากที่มือสังหารบุกเข้าไป?” จื่ออันถามต่อ

“ไม่นานมาก ชั่วอึดใจเดียวเท่านั้น ก้านธูปเผาไหม้ไปไม่ถึงครึ่ง”

จื่ออันกล่าวเสียงทุ้ม “นี่คือปัญหา ท่านและทหารยามต้องป้องกันมือสังหารถึงเจ็ดราย ใช้เวลาไปประมาณหนึ่งก้านธูป แต่สุดท้ายกลับไม่สามารถทำร้ายมือสังหารได้ อีกทั้งท่านยังได้รับบาดเจ็บจากพวกเขา ทว่ามือสังหารบุกเข้าไปในตำหนักเพียงครู่เดียว ทั้งหมดกลับได้รับบาดเจ็บจนต้องกัดยาพิษฆ่าตัวตายในที่สุด หมายความว่าอาฝูและทหารยามที่รับใช้กุ้ยไท่เฟยต้องเก่งกาจด้านวรยุทธ์มาก นอกจากนี้ ซุนฟางเอ๋อร์เกี่ยวข้องอะไรด้วย? นางได้รับบาดเจ็บเพราะกริช ไม่ใช่ดาบยาว”

เหล่าไท่จวินกล่าวว่า “ใช่ นี่คือปมของปัญหา ข้าเพิ่งค้นพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ ด้วยเหตุนี้ถึงได้เรียกหาเจ้า ซุนฟางเอ๋อร์ไม่มีทางถูกลอบสังหารโดยนักฆ่าพวกนั้น ถึงแม้บางครั้งมือสังหารจะพกอาวุธคู่กายถึงสองอย่าง แต่หากมีเจตนาสังหาร อาวุธเพียงอย่างเดียวก็ใช้งานได้แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขาจะจัดการกับสตรีที่ไม่มีอาวุธป้องกันตัว เขาไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนอาวุธเลย”

“ข้าก็คิดเช่นเดียวกัน อาการบาดเจ็บของซุนฟางเอ๋อร์คือกุญแจสำคัญ เนื่องจากนางไม่ได้ถูกสังหารโดยนักฆ่า จึงมีเพียงคนเดียวที่สามารถฆ่านางได้ นางอาจพยายามจะปกป้องกุ้ยไท่เฟย แปลว่าในตำหนักมีแค่นางกับกุ้ยไท่เฟยสองคนเท่านั้น ก่อนหน้านี้ข้าคาดเดาทำนองนี้อยู่แล้วเชียว แต่กลับคิดไม่ตก หากแม่กู่อยู่ในตัวนาง ย่อมไม่มีทางรักษาได้จนกว่าลูกกู่จะตายก่อน ในเมื่อยังแก้พิษกู่ร่วมชะตาไม่ได้ ทำไมนางต้องฆ่าซุนฟางเอ๋อร์ด้วย?”