ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 975

จื่ออันไม่อาจยอมให้อ๋องเจ็ดต้องเสี่ยงชีวิตจริง ๆ กลัวเหลือเกินว่าครั้งนี้อาจถูกหลอก

“อ่องเยี่ย ท่านให้องครักษ์เงาไปส่งข่าวไม่ได้หรือ?” จื่ออันถาม

อ๋องเยี่ยคำนวณระยะทาง จากนั้นก็ส่ายหัวเบา ๆ “เกรงว่ามันอาจจะสายเกินไป คืนนี้อ๋องหนานหวายยังอยู่ในเมืองเฉียว และจะออกเดินทางไปยังจวนซูเจียงในเช้าวันพรุ่งนี้ คนของข้าอาจจะลงมือกันในคืนพรุ่งนี้เลย แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ต่อให้ข้าส่งคนออกไปเดี๋ยวนี้ ต่อให้รีบเร่งเพียงใดก็ต้องใช้เวลาหนึ่งวันเศษกว่าจะถึงที่นั่น เรียกได้ว่าตามไม่ทันแน่ จึงรับประกันไม่ได้ ไม่แน่ใจว่าองครักษ์เงาจะบุกโจมตีตอนกลางคืนหรือระหว่างวันนั้น”

จื่ออันคำนวณด้วยตัวเอง อ๋องหนานหวายเพิ่งออกจากเมืองหลวงเพียงสามวัน เพิ่งจะไปถึงเมืองเฉียว ฝีเท้าของเขาค่อนข้างล่าช้า จึงกินเวลายาวนานถึงสามวันเต็ม แม้องครักษ์เงาจะลงมือในคืนพรุ่งนี้ก็ยังสายเกินไป

นางครุ่นคิดอย่างบ้าคลั่ง สังหรณ์ใจอยู่เสมอว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้น

“เจ้ากังวลมากเกินไปกระมัง?” อ๋องเยี่ยเห็นว่าสีหน้าของนางเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา คิดว่านางคงมีบางอย่างอยู่ในใจ

จื่ออันจึงแสดงข้อสงสัยของตัวเองเพื่อวิเคราะห์ร่วมกับอ๋องเยี่ยและอ๋องเหลียง หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ทั้งคู่ก็ดูจริงจังขึ้นมาทันใด

ตามที่จื่ออันกล่าว เรื่องต่าง ๆ ดูแปลกไปทั้งหมด

ยิ่งไปกว่านั้น หากอ๋องหนานหวายต้องการสังหารกุ้ยไท่เฟยจริง แล้วกุ้ยไท่เฟยตลบแผนต่อสู้กลับ ใครกันจะเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด?

ย่อมหนีไม่พ้นมู่หรงเจี๋ยและพระชายาของเขๅาแน่แล้ว

ตอนนี้มือสังหารยังยืนยันอีกเสียงว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือจื่ออัน นี่สามารถอธิบายปัญหาได้อย่างดี

“ข้ายอมปล่อยเขาไป ดีกว่าทำให้พี่เจ็ดตกอยู่ในความเสี่ยง!” อ๋องเยี่ยตัดสินใจ จึงเดินออกไปทันที

ทันทีที่อ๋องเยี่ยจากไป ซุนกงกงก็เข้ามา “พระชายา เปากงกงมาที่ตำหนักฮุ่ยชิงเพื่อตามหาท่าน แจ้งว่าฝ่าบาททรงเรียกท่านเข้าวัง”

จื่ออันรู้สึกว่าคำพูดของซุนกงกงเต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง “กงกง หากท่านมีสิ่งใดต้องการพูด ก็พูดออกมาเถิด”

ซุนกงกงกล่าวเบา ๆ “ดูเหมือนฝ่าบาทจะทรงไว้ใจองค์ชายและพระชายาอย่างสุดซึ้ง อีกทั้งพระองค์ยังทรงมอบอำนาจทั้งหมดให้องค์ชายเป็นผู้ดูแล ทว่าความไว้วางใจนี้กลับกลายเป็นอาวุธที่บีบบังคับเขา การตัดสินใจของฝ่าบาทอาจยิ่งทำให้องค์ชายเดินหน้าต่อได้ยาก พระชายา โปรดคิดให้ดีกับสิ่งที่ข้าน้อยกล่าว คราวนี้ท่านต้องไม่ทำให้พระองค์เกิดความหวาดระแวงเขา เมื่อระแวงแล้วจะทำให้เกิดหายนะตามมา เขาเคยวางใจองค์ชายมาก แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ เราจะปล่อยให้ราชสำนักและฝ่าบาทหวาดระแวงในตัวเขาไม่ได้ เพราะผลที่ตามมาอาจนำไปสู่ความตายได้เลยเชียว”

จื่ออันรู้เรื่องนี้ดีเช่นกัน “เข้าใจแล้ว”

ครั้นมาถึงวังซีเหวย นางมองไปที่ประตูสีแดงชาดซึ่งปิดสนิท แหวนสองวงที่ติดอยู่หน้าประตูสะท้อนแสงจันทร์เย็นเยียบ จื่ออันเข้าออกวังซีเหวยมาหลายต่อหลายครั้ง ไม่เคยมีครั้งไหนที่ความรู้สึกหนักอึ้งเท่าครั้งนี้

การจับกุมมือสังหารในตำหนักสีอัน ทำให้ใครหลายคนข่มตานอนหลับไม่ลงในค่ำคืนนี้

เมื่อเข้าไปในตัวพระราชวังแล้ว ลู่กงกงก็มานำทาง เมื่อมาถึงหน้าประตูห้องบรรทม ลู่กงกงกล่าวว่า “พระชายา โปรดรออยู่ที่นี่ก่อน พระสนมอี้และองค์ชายเจ็ดอยู่ด้านในพ่ะย่ะค่ะ”