ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1067

“ท่านอ๋องอี้ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว กระหม่อมเองก็ปิดบังท่านมิได้แล้ว!”

ราชองครักษ์ผางกระซิบ “คนที่กระหม่อมจะขอให้ท่านช่วยมิใช่ใครอื่น แต่เป็นพระสนมฮุ่ยกับองค์ชายเย่พ่ะย่ะค่ะ!”

องค์ชายเย่?

คิ้วหนาของเซียวหลินเทียนเลิกขึ้นทันที เขามิลืมเรื่องที่องค์ชายเย่นิ่งดูดายมิช่วยเหลือหลิงอวี๋!

ทันทีที่เขาได้ยินว่าเกี่ยวข้องกับองค์ชายเย่ สัญชาตญาณของเซียวหลินเทียนก็อยากปฏิเสธทันทีเลย

แต่ยังมิทันที่เขาจะเอ่ยปาก ราชองครักษ์ผางก็ดูเหมือนจะอ่านความคิดของเขาออก จึงรีบเอ่ยออกไป

“กระหม่อมได้ยินเรื่องที่ท่านไปขอโสมโลหิตจากองค์ชายเย่แล้ว! โสมโลหิตนั้นอยู่ในมือขององค์ชายเย่จริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ แต่ท่านอ๋องอี้เข้าใจองค์ชายเย่ผิดไป... โสมโลหิตนั้นถูกใช้ไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

“โสมโลหิตนั้นถูกใช้กับพระสนมฮุ่ยไปแล้ว ดังนั้นองค์ชายเย่จึงมิสามารถมอบให้ท่านได้!!”

เซียวหลินเทียนตะลึงไปทันที เขามิเคยคาดคิดว่าองค์ชายเย่ซื้อโสมโลหิตให้กับพระสนมฮุ่ย!

แต่นี่ก็ผิดปกติอยู่ดี!

หากลูกชายซื้อโสมโลหิตให้มารดา ก็สามารถทำได้อย่างเปิดเผย เหตุใดองค์ชายเย่จึงต้องเก็บเป็นความลับด้วยเล่า?

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังฆ่าปิดปากผู้ค้าคนกลางอีกด้วย!

ในหัวของเซียวหลินเทียนครุ่นคิดวุ่นวายอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองไปทางราชองครักษ์ผางอย่างสับสน

ราชองครักษ์ผางเอ่ยอย่างจนใจ “เรื่องนี้องค์ชายเย่มิกล้าตรัสออกไป เพราะเรื่องราวมันแปลกมาก!”

“ท่านอ๋องอี้ หากมิใช่เพราะเป็นเรื่องฉุกเฉิน กระหม่อมคงมิกล้าบอกท่านเช่นกัน...”

“เรื่องราวมันเป็นเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ เมื่อเดือนที่แล้ว พระสนมฮุ่ยพบว่าประจำเดือนของตนมิมา จึงเรียกหมอหลวงมาตรวจพระนาง ผลลัพธ์ก็คือพระนางตั้งครรภ์มาหนึ่งเดือนกว่าแล้ว!”

เซียวหลินเทียนประหลาดใจ “นี่เป็นเรื่องที่ดีนี่!”

แม้ว่าตอนนี้พระสนมฮุ่ยจะอายุค่อนข้างมากแล้ว แต่การตั้งครรภ์ก็มิใช่เรื่องแปลก

ราชองครักษ์ผางเหลือบมองเซียวหลินเทียนอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่ากำลังพิจารณาว่าเขาพูดเยาะเย้ยหรือไม่

แต่เมื่อเห็นว่าท่าทีของเซียวหลินเทียนมิได้มีการเยาะเย้ย เขาจึงเอ่ยอย่างขมขื่น “ปัญหาก็คือ… องค์จักรพรรดิมิได้เรียกพระสนมฮุ่ยไปปรนนิบัติหลับนอนมาเป็นเวลาสามเดือนแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนเกลียดสตรีที่ลักลอบมีชู้ที่สุด แม้ว่าเขาจะรู้ความจริง ก็มิยอมจัดการเรื่องสกปรกเช่นนี้ขององค์ชายเย่กับพระสนมฮุ่ยหรอก!

“ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมจะเชื่อใจพระสนมฮุ่ย พระนางมิใช่คนมากชู้หลายใจ! พระนางไม่มีวันทำเรื่องลักลอบมีชู้เช่นนั้น!”

ดูเหมือนว่าราชองครักษ์ผางจะมองความคิดของเซียวหลินเทียนออกมา จึงเอ่ยอย่างร้อนใจ “กระหม่อมกับองค์ชายเย่ต่างก็ซักถามพระสนมฮุ่ยแล้ว นางสาบานว่านางเองก็มิรู้ว่าเด็กเกิดขึ้นมาได้เยี่ยงไร!”

“กระหม่อมเชื่อว่าพระสนมฮุ่ยไม่มีทางโกหก! ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมยินดีที่จะเดิมพันด้วยหัวของกระหม่อม นางมิรู้อะไรจริง ๆ! พระนางต้องถูกคนใส่ร้ายเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนมองราชองครักษ์ผางอย่างสงสัย ราชองครักษ์ผางร้อนใจจะปกป้องพระสนมฮุ่ยเช่นนี้

หรือว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของราชองครักษ์ผาง?

“ท่านอ๋องอี้ กระหม่อมกับพระสนมฮุ่ยเป็นผู้บริสุทธิ์พ่ะย่ะค่ะ!”

ราชองครักษ์ผางถูกสายตาสงสัยของเซียวหลินเทียนมองมาก็ทั้งอายทั้งหงุดหงิด เขายกสองนิ้วขึ้นแล้วเอ่ยอย่างหนักแน่น

“กระหม่อมกล้าสาบานต่อสวรรค์ หากกระหม่อมมีความสัมพันธ์กับพระสนมฮุ่ยก็ให้ลงโทษกระหม่อมด้วยสายฟ้าห้าครั้งและตายโดยไม่มีที่ฝังศพ! ให้บุรุษตระกูลผางเป็นทาสไปชั่วรุ่น และให้สตรีตระกูลผางเป็นโสเภณีไปชั่วรุ่น!”