ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1104

เซียวหลินมู่ยินดียอมรับคำเชิญของตนแล้วมาที่ภัตตาคารเพื่อลบล้างข่าวลือให้ตน นี่หมายความว่าเซียวหลินมู่ก็ใส่ใจสายใยครอบครัวนี้เช่นกัน!

“น้องห้า! เจ้ามาแล้ว!”

เซียวหลินเทียนมองเซียวหลินมู่ด้วยสายตาที่ซับซ้อน เซียวหลินมู่ยิ้มให้เขาแล้วก้าวเข้ามาพลางเอ่ย

“ข้าได้ยินมาว่า มีคนแพร่ข่าวลือไปว่าเราสองคนทะเลาะกัน จึงมาดูว่าใครที่น่ารังเกียจเช่นนั้น กล้าจงใจใส่ร้ายพวกเรา!”

“นี่เกรงว่าเราจะมิทะเลาะกันก็เลยจงใจสร้างความขัดแย้งรึ? ช่างร้ายกาจเสียจริง!”

เซียวหลินมู่เหยียดแขนออกไปกอดไหล่ของเซียวหลินเทียน เหมือนพี่น้องทั้งสองดีกันอยู่

เซียวหลินเทียนตะลึงกับการกระทำของเขา เขามิคุ้นเคยกับความใกล้ชิดเช่นนี้มากนัก

แต่เขาก็มิได้รู้สึกรังเกียจเช่นกัน เขากลับรู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ ที่กำลังแล่นไปทั่วร่างกายของเขา

เขายืนอย่างมั่นคง รับน้ำหนักของเซียวหลินมู่ไว้

มีคนจำนวนมากมาเฝ้าดูความครึกครื้น คนเหล่านั้นเห็นว่าเซียวหลินเทียนกับเซียวหลินมู่ดูใกล้ชิดกันมาก

ข่าวลือเหล่านั้นที่ว่าทั้งสองทะเลาะกัน ทั้งยังข่าวลือที่ว่าเซียวหลินเทียนใส่ร้ายเซียวหลินมู่นั้นก็แพ้ภัยตัวเองไป

ผู้คนมากหลายในเมืองหลวงรู้จักนิสัยขององค์ชายเย่ดี เขาเป็นคนที่ไม่มีอะไรต้องกังวลและไม่มีแรงจูงใจอะไร!

หากเขาถูกเซียวหลินเทียนใส่ร้ายจริง ๆ จะยังสนิทกับเซียวหลินเทียนได้เช่นนี้หรือ?

หรือว่าฉินรั่วซือพยายามสร้างความขัดแย้ง จงใจยุแยงองค์ชายทั้งสองจริง ๆ?

เซียวหลินมู่อาศัยท่าทีใกล้ชิดเช่นนี้พิงเซียวหลินเทียนไป เขาเหล่ไปที่ฉินรั่วซือแล้วในดวงตาดำขลับก็ปรากฏดาบน้ำแข็งสองเล่มพุ่งตรงไปที่นาง

นางตัวดีผู้นี้เปิดเผยเรื่องโสมโลหิต จึงทำให้เสด็จแม่ของตนต้องมาเจอภัยในครั้งนี้ นางสารเลวนี้สมควรตาย!

ก่อนที่จะได้รับข้อความของเซียวหลินเทียน เซียวหลินมู่ก็รู้ข่าวลือภายนอกของตนกับเซียวหลินเทียนแล้ว

ตอนนี้ข่าวลือเปลี่ยนทิศแล้วเรื่องที่ตนเองเนรคุณก็ลบล้างไปแล้วเช่นกัน

ในทางกลับกัน เซียวหลินเทียนกลับมีชื่อเสียงที่มิดีว่าใส่ร้ายตน

เช่นนั้นความสัมพันธ์แบบพี่น้องของเซียวหลินเทียนที่มีต่อตนก็หมดลงได้เพราะความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นกัน!

เขานึกถึงตอนที่ตนอยู่ในวังแล้วอุ้มเสด็จแม่พลางขอความช่วยเหลือแต่ก็ไร้ซึ่งทางออก

เซียวหลินเทียนได้ยินเสียงร้องอย่างสิ้นหวังของตนก็รีบพุ่งเข้ามาโดยมิสนใจสิ่งใดเลย

ตอนนั้นตนเองราวกับเห็นแสงสว่างในความมืด!

คราวนี้หากตนนิ่งดูดายมิสนใจเรื่องของเซียวหลินเทียนอีก เช่นนั้นต่อไปเมื่อตนตกอยู่ในอันตรายเซียวหลินเทียนจะยังพุ่งเข้ามาช่วยตนโดยมิลังเลอยู่หรือ?

ครั้งนี้จูหลานพูดถูกเรื่องพระสนมฮุ่ย แม้แต่การปกป้องความปลอดภัยของคนรอบข้างตนเขาก็ยังทำมิได้ เขาจะเอาอะไรไปแข่งกับเซียวหลินเทียนและพวกองค์ชายเว่ยในการแย่งชิงตำแหน่งนั้นเล่า?

ดังนั้น หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้วเซียวหลินมู่จึงมา...

ฉินรั่วซือถูกเซียวหลินมู่มองก็รู้สึกขนลุก สายตาขององค์ชายเย่ราวกับว่าจะเลาะกระดูกนางออกไป

เซียวหลินมู่เอ่ยเสียงเข้ม “ฉินรั่วซือ ให้คำอธิบายที่ดีแก่ข้าที เหตุใดเจ้ามิบอกว่าคนอื่นมีโสมโลหิต แต่บอกว่าข้ามีรึ?”