ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 246

หลี่ว์จงเจ๋อรีบเอ่ย “น้องหลิง ไม่ว่าจ่ายเงินเท่าไรเราล้วนให้หมด ได้โปรดเจ้ารักษาท่านย่าข้าให้หายด้วย!”

หลี่ว์ฟางฟางคิดว่าตนสบโอกาสอีกหน กล่าวเหี้ยมเกรียมว่า

“ท่านพี่ ท่านอย่าโดนหลิงอวี๋หลอก นางจงใจพูดอาการป่วยท่านย่าร้ายแรง กระตุ้นท่านให้เอ่ยคำพูดนี้ออกมามิใช่ว่าหมายต้องการเงินมากหรือ?”

“หลิงอวี๋ เจ้าเปิดร้านโอสถสมุนไพรก็ไร้จรรยาแพทย์รึ? เจ้าเรียกร้องเกินเหตุเช่นกันมีกระไรต่างกับหมอพเนจรรึ?”

หลิงอวี๋พูดไม่ออก นางเรียกร้องเกินเหตุตั้งแต่เมื่อไรกัน?

นางมิได้พูดถึงเงินเลยสักคำ!

อัครเสนาบดีหลี่ว์มองเหตุการณ์กระจ่าง เลี้ยงลูกสาวมาดื้อแบบนี้ได้อย่างไร?

“ฟางฟางพอแล้ว! เจ้าออกไปก่อน!”

หลี่ว์เซียงมองหลี่ว์ฟางฟางทำให้หลิงอวี๋อับอายครั้งแล้วครั้งเล่าก็ทนมิไหวอีกพลางตวาดลั่น

“ออกไป! ถ้ากล้าพูดอีกประโยคก็ไปคุกเข่าที่ศาลบรรพบุรุษเสีย!”

“ท่านพ่อ ข้าพูดผิดที่ใด? หลิงอวี๋ต้องการเงินมากเห็น ๆ!”

“ท่านพ่อ ท่านมิได้ยินข่าวลือหรือ? หลิงอวี๋นางติดหนี้เงินกู้ดอกเบี้ยสูงมากนัก!”

“นางแค่เห็นว่าตระกูลเรามีเงินถึงคิดอาศัยอาการป่วยท่านย่าต้มเอาเงินเจ้าค่ะ!”

ไม่รอให้หลี่ว์ฟางฟางพูดต่อ หลี่ว์เซียงเหลืออดเหลือทนก้าวไปข้างหน้าตัดสินใจตบหน้านางหนึ่งที

เสียงของหลี่ว์ฟางฟางหยุดลงทันใด นางบังหน้าไว้พลางมองหลี่ว์เซียงยากจะเชื่อ

“ท่านพ่อ… ท่าน… ท่านตบข้า?”

ตระกูลหลี่ว์มีแค่ลูกสาวคนเดียว ถูกครอบครัวรักใคร่มาตั้งแต่เล็ก หลี่ว์เซียงก็รักลูกสาวน่ารักร่าเริงคนนี้มากนัก

ปกติหักใจพูดล่วงเกินหลี่ว์ฟางฟางสักประโยคไม่ได้!

ฉะนั้นหลี่ว์ฟางฟางโตมาขนาดนี้ นี่คือคราแรกที่ถูกหลี่ว์ตบ

ฮูหยินหลี่ว์ใช้สายตาบอกแม่นมทั้งสอง แม่สองทั้งสองดึงหลี่ว์ฟางฟางไปอย่างรู้งาน

“พ่อแม่รังแกบุตร!”

หลี่ว์เซียงมองค้อนฮูหยินหลี่ว์อย่างดุ ก่อนจะโค้งคารวะต่อหลิงอวี๋

“ทำให้พระชายาอ๋องอี้ขบขันแล้ว! ข้าขอแสดงการขออภัยเจ้าแทนลูกอกตัญญูนั่น!”

หลิงอวี๋รีบเลี่ยงพลางเอ่ย “เกรงใจท่านลุงแล้ว! หลิงอวี๋รับมารยาทหนักหนาเช่นนี้มิได้เจ้าค่ะ!”

บนร่างหลิงอวี๋มีแผลทั้งยังวุ่นมานาน นางเพียงอยากรีบรักษาฮูหยินใหญ่แล้วกลับไปดูหลิงเยวี่ยแค่นั้น

หลี่ว์ฟางฟางพูดว่าตนจงใจเอาอาการป่วยมาพูดรุนแรงเพราะต้องการเงินมาก หลิงอวี๋ไม่อยากให้หลี่ว์เซียงเข้าใจผิดจึงเอ่ย

“เมื่อครู่คุณหนูหลี่ว์เข้าใจผิดแล้ว ข้าพูดว่าอาการป่วยฮูหยินใหญ่ยืดยาวการรักษาเลยมีขั้นตอนยุ่งยาก มิใช่หมายความว่าข้าต้องการเงินมาก!”

“ความหมายของข้าคือโรคชนิดนี้ไม่อาจรักษาหายขาดได้ทันที! ต้องแบ่งหลายขั้น!”