ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 326

หลิงอวี๋เห็นเพียงจ้าวเจินเจินที่อยู่ตรงหน้า แต่งหน้าเบา ๆ มีใบหน้าที่งดงามยิ่ง

นางสวมเสื้อในวังลายดอกไม้สีน้ำเงินเข้ม คู่กับกระโปรงจับจีบสีฟ้าอ่อน ด้านนอกคลุมด้วยผ้าตาข่ายปักลายด้วยด้ายสีเงิน

ด้านนอกผ้าตาข่ายคลุมด้วยผ้าวังสีแดงเข้ม คอเสื้อปักด้วยไข่มุกทะเลเหนือที่ดูสวยงาม ไข่มุกสีขาวเหมือนหิมะดูหรูหราเมื่ออยู่บนผ้าวังสีแดงเข้ม!

ครานั้นเซียวหลินเทียนอยากรอจนกว่าจ้าวเจินเจินถึงวัยที่ออกเรือนได้ก่อน แล้วจะไปขอให้องค์จักรพรรดิพระราชทานอภิเษกให้

แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกหลิงอวี๋วางแผนให้แต่งงานกับนาง

จ้าวเจินเจินรอเซียวหลินเทียนอยู่สี่ปี มิยอมแต่งงานเลย

จนกระทั่งเมื่อครึ่งปีก่อน จ้าวเจินเจินถึงได้แต่งงานกับองค์ชายคังเซียวหลินอี้

หลิงอวี๋คนเดิมนั้นแยกคู่รักออกจากกัน ทำลายชีวิตคู่ของพวกเขาไปตลอดชีวิต!

เซียวหลินเทียนจะไม่เกลียดนางได้เยี่ยงไร!

ในชีวิตนี้ เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นจ้าวเจินเจิน เซียวหลินเทียนจะนึกถึงว่าหลิงอวี๋ทำลายชีวิตคู่ของพวกเขา!

ในชีวิตนี้เซียวหลินเทียนจะไม่มีวันให้อภัยนาง!

ในที่สุดหลิงอวี๋ก็รู้เหตุผลว่าเหตุใดในวันนั้นเซียวหลินเทียนจึงผลักนางอย่างแรงถึงเพียงนั้น!

คาดว่าในเวลานั้นเซียวหลินเทียนคงจะคิดถึงจ้าวเจินเจินสินะ!

“น้องสะใภ้? เจ้ามิได้ยินที่ข้าพูดหรือ?”

องค์ชายคังเซียวหลินอี้เห็นหลิงอวี๋มองจ้าวเจินเจินค้างไป ใบหน้าของเขาก็นิ่งอย่างไม่พอใจ

“หรือว่าน้องสะใภ้ไม่ต้อนรับพวกเรา?”

หลิงซวนอยู่ข้าง ๆ เห็นเข้า จึงเอื้อมมือออกไปผลักหลิงอวี๋เบา ๆ จากด้านหลัง

หลิงอวี๋จึงได้สติขึ้นมา พลางรีบเอ่ย “ขออภัยเสด็จพี่… หลิงอวี๋จะไม่ต้อนรับพวกท่านได้เยี่ยงไรกัน!”

“หลิงอวี๋แค่เห็นท่านพี่สะใภ้งดงามเช่นนี้ จึงได้ตะลึงไป!”

“มิได้เจอกันนาน ท่านพี่สะใภ้งดงามขึ้นเรื่อย ๆ … สตรีที่งามจนดอกไม้ยังอายก็สู้มิได้!”

“เสด็จพี่กับท่านพี่สะใภ้เป็นคู่ที่สวรรค์สร้างอย่างแท้จริง กิ่งทองใบหยก!”

คำพูดของหลิงอวี๋มาจากใจจริง หากองค์ชายคังไม่ได้แสดงท่าทีมืดมน รูปร่างหน้าตาหล่อเหลายืนอยู่กับจ้าวเจินเจินนั้น เป็นคู่ที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยกจริง ๆ!

ในชีวิตนี้ จ้าวเจินเจินกับเซียวหลินเทียนไม่มีทางเป็นไปแล้ว!

หลิงอวี๋หวังจากใจจริงว่า จ้าวเจินเจินจะพบความสุขของนาง!

ท่าทีของหลิงอวี๋ดูจริงใจมาก คำพูดก็น่าฟัง ทำให้องค์ชายคังพอใจมาก

ยังไม่ทันที่หลิงอวี๋จะก้าวไป องค์ชายคังก็เปิดผ้าห่มของเซียวหลินเทียนออกแล้ว

เซียวหลินเทียนนอนอยู่บนเตียงครึ่งบนเปลือยเปล่า มีผ้าพันแผลอยู่หลายจุดบนร่างกายของเขา!

องค์ชายคังกวาดสายตามอง เห็นว่ามีแผลถูกแทงอยู่สิบกว่าจุด!

เขาลอบถอนหายใจโล่งอก บาดเจ็บมากมายถึงเพียงนี้ แม้ว่าโลกภายนอกจะร่ำลือกันว่าหลิงอวี๋เป็นแพทย์ชั้นเซียน แต่คาดว่าก็คงไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้หรอก!

องค์ชายคังคิดไป พลางแสร้งทำเป็นโกรธไปด้วย

“ผู้ใดเป็นคนทำกันแน่? นี่มันยังมีกฎหมายอยู่หรือไม่?”

“กล้าทำร้ายน้องสี่จนกลายเป็นเยี่ยงนี้ นี่มิได้เห็นราชวงศ์ของพวกเราอยู่ในสายตาแล้วรึ?”

จ้าวเจินเจินอยู่ข้างหลัง เห็นเซียวหลินเทียนบาดเจ็บมากถึงเพียงนั้น ดวงตาของนางก็เบิกกว้างอย่างตกใจ

จ้าวเจินเจินสั่นเล็กน้อย จากนั้นก็ยืนตัวตรง ปกปิดความทุกข์ทรมานในดวงตาอย่างรวดเร็ว...

แต่หลิงอวี๋มองเห็นมันด้วยสายตาที่เฉียบคม หัวใจของนางก็เจ็บปวดร้าวที่เห็นจ้าวเจินเจินลืมตัวไปชั่วครู่!

ในใจของจ้าวเจินเจินยังคงมีเซียวหลินเทียนอยู่!

เห็นคนที่ตนเคยรักนอนอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้ว่าจะเป็นหรือตาย ในใจนางคงยากที่จะรับไหวเช่นกัน!