ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 417

“แม่นมเหมาบอกข้าว่า นั่นหวางซือเป็นคนทำ… นางอยากให้ท่านเอ้อร์หย่ากับฮูหยินหลาน แต่ไม่มีหลักฐานท่านอดีตเสนาบดีก็ไม่ตกลง!”

“ดังนั้นหวางซือจึงฉวยโอกาสตอนที่ฮูหยินหลานไปถวายเครื่องหอมที่วัด ไปหาคนสองสามคนมาทำให้ฮูหยินหลานมีมลทิน!”

“ฮูหยินหลานจึงตั้งท้องเพราะเหตุนั้นเจ้าค่ะ!”

หลิงผิงยิ้มอย่างดูถูก “หลังจากเกิดเรื่องฮูหยินหลานจึงคิดแขวนคอตาย แต่พอนางเห็นคุณหนูกับคุณชายก็ทำใจมิได้ที่จะต้องตายไป!”

“นางไปซื้อยาให้แท้งมาให้ตัวเอง เพราะอยากจะเลี่ยงการตั้งครรภ์! แต่หวางซือให้แม่นมเหมาเปลี่ยนยาของนางเป็นยาบำรุงครรภ์!”

“เช่นนี้ เด็กโตได้สามเดือนแล้ว ฮูหยินหลานถึงเพิ่งจะรู้!”

หลิงอวี๋นึกได้ว่าตนเองไม่มีน้อง จึงถามอย่างสงสัย “แล้วเด็กเล่า?”

หลิงผิงหลุบตาลง พลางเอ่ยอย่างยินดีในความโชคร้ายของผู้อื่น

“พอหวางซือรู้ว่าฮูหยินหลานกำลังท้องก็เริ่มโวยวายขึ้นมา… ตอนนั้นย่าของคุณหนูยังมีชีวิตอยู่ นางโกรธมากจนให้ยาทำแท้งกับหลานฮุ่ยจวน เพื่อบังคับให้เด็กหลุดออกมา!”

“แต่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่า ครั้งนี้ฮูหยินหลานจะตั้งท้องลูกสองคน จึงหลุดออกมามิได้ ความเจ็บปวดทำให้ฮูหยินหลานต้องทนทุกข์ทรมานทั้งคืน และมีเลือดออกเป็นจำนวนมาก...”

“นางถูกหวางซือกับย่าของคุณหนูขังไว้ในเรือนด้านหลังบ้าน กรีดร้องเสียงแหบแห้งก็ไม่มีผู้ใดสนใจนาง!”

หลิงอวี๋ได้ฟังแล้วก็ตกใจมาก แม้แต่หลิงซวนกับเถาจื่อก็มีสีหน้ารับไม่ได้

แม้ว่าจะมิได้เห็นด้วยตาของตัวเอง แต่นึกถึงที่ฮูหยินหลานต้องทุกข์ทรมานทั้งคืนไม่มีผู้ใดสนใจ มันจะสิ้นหวังแค่ไหนกัน!

“กระทั่งตอนเช้า เด็กทั้งสองถึงได้หลุดออกมา ส่วนฮูหยินหลานก็เหลือเพียงลมหายใจเดียวแล้ว!”

หลิงผิงพูดถึงตรงนี้ก็สะเทือนใจ

“แม่นมเหมาบอกว่า ครั้นนางไปดู ที่พื้นมีเลือดเต็มไปหมด ฮูหยินหลานก็นอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้น!”

“นางบอกว่านางมิเคยรู้เลยว่าในร่างกายของคนจะมีเลือดอยู่มากมายถึงเพียงนั้น! เห็นแล้วตกใจมาก!”

“ปู่ของข้ากับหลิงเสียงเซิงมิอยู่จวนรึ? พวกเขาก็มิสนใจรึ?”

แต่หลิงเสียงเซิงกลับไม่สนใจความเป็นความตายของหลานฮุ่ยจวนเลย ช่างเป็นสัตว์ร้ายที่แท้จริง!

แม้ว่าจะไม่ชอบหลานฮุ่ยจวน ก็จะทำเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้มิได้!

“ต่อมาหวางซือเห็นว่าฮูหยินหลานมิตาย ทั้งยังมิพอใจที่ท่านอดีตเสนาบดีปกป้องฮูหยินหลาน นางจึงเริ่มหว่านความขัดแย้งต่อหน้าฮูหยินใหญ่ พยายามเปลี่ยนหลายวิธีเพื่อทรมานฮูหยินหลานเจ้าค่ะ!”

“สุดท้ายหวางซือเห็นว่าฮูหยินใหญ่มิสามารถตัดสินให้หย่ากับฮูหยินหลานได้ จึงตัดสินใจวางยาพิษนาง!”

หลิงผิงเอ่ย “หวางซืออาศัยช่วงที่ท่านอดีตเสนาบดีไม่อยู่ ให้แม่นมเหมาไปวางยาพิษฮูหยินหลานด้วยตัวเอง... ฮูหยินหลานดื่มไปไม่นานก็สิ้นลมเจ้าค่ะ!”

“ท่านเอ้อร์ไปดูแล้ว แม่นมเหมายังกังวลว่าเขาจักเห็นพิรุธใด เพราะร่างของฮูหยินหลานกลายเป็นสีดำทั้งหมด! แต่ท่านเอ้อร์กลับมิได้พูดสิ่งใด และไปหาคนมาทำการฝังนาง!”

“ครานั้นคุณหนูป่วย แม่นมลี่เฝ้าคุณหนูเองตามคำสั่งของฮูหยินหลาน จึงมิพบสิ่งใดผิดปกติ นางคิดว่าฮูหยินหลานร่างกายอ่อนแอเกินไปจึงป่วยตายเจ้าค่ะ!”

“กระทั่งท่านอดีตเสนาบดีกลับมา ฮูหยินหลานก็ถูกฝังไปแล้ว!”

หลิงอวี๋ได้ฟังแล้วก็รู้สึกแย่ การต่อสู้ภายในบ้านน่ากลัวเกินไปแล้ว หลานฮุ่ยจวนตายไปเช่นนี้ก็เพราะแผนของหวางซือ!