ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 499

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนรวบรวมข้อมูลที่ต่างฝ่ายต่างมิเคยรู้กันมาก่อนหน้านี้เข้าด้วยกัน แล้วก็ยิ่งพิสูจน์ได้ว่าพี่น้องชิวมีเจตนาร้าย

หลิงอวี๋ถอนหายใจ “ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นการคาดเดาของเรา หากหมายกล่าวโทษพวกเขาก็ต้องมีหลักฐานที่หนักกว่านี้!”

เซียวหลินเทียนยิ้มเล็กน้อยพลางกระซิบ “ไม่มีหลักฐาน เช่นนั้นพวกเราก็ขุดกับดักแล้วให้พวกมันกระโดดเข้าไปเองสิ!”

“หากทำเรื่องนี้ได้ดีก็สามารถทำให้สายสืบของพวกเขาทั้งหมดในฉินตะวันตกมาติดร่างแหกันทั้งหมดได้!”

ดวงตาของหลิงอวี๋เป็นประกาย “ท่านมีวิธีหรือ?”

เซียวหลินเทียนยิ้มอย่างมีเลศนัย “อืม… แต่ข้าต้องรอคนผู้หนึ่งมาก่อน ขอเพียงเขามาก็สามารถดำเนินการตามแผนได้เลย!”

“ผู้ใดกันพ่ะย่ะค่ะ?” ลู่หนานเอ่ยถามอย่างไม่อดทน

“เก็บเป็นความลับไว้ก่อน!” เซียวหลินเทียนส่งเสียงจุ๊ ๆ “พวกเจ้ามีสิ่งใดให้ทำก็ไปทำเสียเถอะ! อย่ามารวมตัวกันเช่นนี้ ในช่วงเวลาสำคัญ ต้องให้พวกเขาสองคงอยู่นิ่ง ๆ เข้าไว้!”

ราวกับว่าเป็นการยืนยันคำพูดของเซียวหลินเทียน เขาเพิ่งจะพูดจบ เสียงขององครักษ์ก็ดังมาจากข้างนอกแล้ว

“องครักษ์ชิวมาพบท่านอ๋องอีกครั้งแล้ว ท่านอ๋องอยู่ข้างในขอรับ!”

หลิงอวี๋ลุกขึ้นยืน และทำการแสดงทันที

“เซียวหลินเทียน ท่านมีตั้งเงินมากมาย ให้หม่อมฉันยืมเงินแสนกว่าเป็นปัญหามากหรือไร? หม่อมฉันบอกท่านแล้วว่าหม่อมฉันจ่ายคืนให้ท่านแน่นอน!”

“หากหม่อมฉันมิโดนโกงไป ท่านคิดว่าหม่อมฉันอยากมาขอร้องท่านนักหรือไง!”

เซียวหลินเทียนเกือบจะหัวเราะออกมา หลิงอวี๋เปลี่ยนท่าทีกะทันหันเช่นนี้ ดูน่ารักมากเสียจริง!

ทันใดนั้นเขาก็เข้าบทบาททันที!

เขาเอ่ยเสียงทุ้มอย่างให้ความร่วมมือ “หลิงอวี๋ เจ้าหยุดพูดได้แล้ว ถึงอย่างไรข้าก็มิให้เจ้ายืมเงิน! ข้ายังมีธุระอีก เจ้าไปซะ!”

“หม่อมฉันไปก็ได้! เซียวหลินเทียน ท่านอย่ามาเสียใจทีหลังเถอะ!”

หลิงอวี๋รีบวิ่งออกไปด้วยความโกรธ

ชิวเฮ่ามาถึงหน้าประตูแล้ว หลิงอวี๋พาคนของตนออกไปโดยมิแลตามองเขาเลยด้วยซ้ำ

“ท่านอ๋อง พระชายาอ๋องอี้นับวันยิ่งอุกอาจมากขึ้นเรื่อย ๆ มาเอ่ยปากของยืมเงินแสนกว่า นางคิดว่าท่านอ๋องเป็นธนาคารหรือ!”

จ้าวซวนเอ่ยอย่างให้ความร่วมมือกัน พอเห็นชิวเฮ่าก็ส่ายหน้า

“เนินสิบลี้!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยกับจ้าวซวน “คอยระวังหลังว่ามีผู้ใดตามมาหรือไม่!”

“พ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวซวนเร่งม้าให้ไปข้างหน้า จากนั้นก็วิ่งกลับมาจากทางแยก คอยสังเกตจากระยะไกล

หลังจากแน่ใจว่าไม่มีผู้ใดตามมาแล้ว เขาถึงเร่งม้าตามเซียวหลินเทียนไป

“ท่านอ๋อง พวกเขามิได้ส่งผู้ใดตามมาพ่ะย่ะค่ะ คงคิดว่าเรามิได้สงสัยพวกเขา!”

เซียวหลินเทียนยิ้มเล็กน้อย พลางพยักหน้า

วันนี้จะต้องไปพบบุคคลสำคัญ เรื่องเกี่ยวกับการจับพี่น้องชิว รวมถึงสายสืบที่อยู่รอบตัวพวกเขา เขาจะประมาทมิได้เลยแม้แต่น้อย

กระทั่งพวกเขามาถึงที่เนินสิบลี้ ศาลาริมทางก็ว่างเปล่า ไม่มีผู้ใดอยู่ที่นั่นเลย

“ท่านอ๋อง พวกเราจะรออยู่ที่นี่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ? จะลงจากรถม้ามารอหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?” ลู่หนานเอ่ยถาม

ยังมิทันที่เซียวหลินเทียนจะพูดอะไร จู่ ๆ บุรุษสวมหมวกไม้ไผ่กับเสื้อคลุมสีเทาคนหนึ่งก็เดินออกมาจากพุ่มไม้หน้าศาลา...