ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 516

นางรับใช้ผู้หนึ่งกล่าวเสียงเครือว่า “ขอรายงานพระชายาเจ้าค่ะ หลิงหลานมิได้กลับมาสองวันแล้วเจ้าค่ะ! พี่เหวินซวงบอกให้นางไปไถ่ถอนตัวเอง… แต่บ่าวรู้สึกว่ามีบางอย่างวมิชอบมาพากลเจ้าค่ะ!”

“อ้อ มิชอบมาพากลเช่นไร?” หลิงอวี๋ถาม

นางรับใช้คนนั้นก้มศีรษะเอ่ยเสียงแผ่ว “ก่อนที่หลิงหลานออกไปข้างนอกกับบ่าว นางใช้เงินห้าตำลึงซื้อสร้อยข้อมือ หากนางจักไถ่ตัวคงมิทิ้งสร้อยข้อมือมีราคาแบบนี้ไว้หรอกเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋เอ่ยทันควัน “พาข้าไปดูห้องหลิงหลานที!”

นางรับใช้คนนั้นรีบพาหลิงอวี๋เข้าประตูไปทันที เมื่อตรวจสอบแล้วก็พบว่าหลิงหลานมีเสื้อผ้าสภาพดีหลายชิ้น และเป็นของใหม่ร้อยละแปดสิบที่ไม่ได้เอาไปด้วย

“ผู้ใดพบหลิงหลานเป็นคนสุดท้าย?”

หลิงอวี๋ถาม

นางรับใช้ผู้หนึ่งกล่าวเสียงต่ำ “น่าจะเป็นบ่าวเจ้าค่ะ! เมื่อคืนหลิงหลานไปห้องพี่เหวินซวง ต่อมาก็ไม่เห็นกลับมาอีกเลยเจ้าค่ะ!”

เมื่อได้ยินวาจานี้ เฉาอี้พร้อมทั้งองครักษ์และหลิงอวี๋พลันรุดไปห้องชิวเหวินซวงทันที

หลังเหล่าองครักษ์ค้นหาไปเที่ยวหนึ่ง ในที่สุดก็พบว่าหลิงหลานถูกมัดห่ออยู่ใต้เตียงของชิวเหวินซวง

หลิงหลานสิ้นใจไปแล้ว โดยมีรอยฟกช้ำที่คอหลายจุดที่น่าจะถูกคนบีบคอจนตาย!

หลิงอวี๋พูดมิออกฉับพลัน นางยังคงมุ่งหวังเรื่องของหวางซือกับชิวเหวินซวงจากปากหลิงหลาน ไฉนจะนึกเล่าว่าหลิงหลานจะถูกชิวเหวินซวงฆ่าปิดปากซะแล้ว

บัดนี้เบาะแสถูกตัดอีกครั้ง!

หลิงอวี๋ไม่ยอมแพ้พลางตรวจค้นทรัพย์สินส่วนตัวของชิวเหวินซวงต่อไป โดยคาดหวังจะพบเบาะแสบางอย่างในนั้น

ในขณะค้นหาก็พบยาพิษบางอย่างของชิวเหวินซวงเข้าและมีเข็มเงินอาบพิษด้วย

แต่นอกเหนือจากนี้ก็มิพบสิ่งอื่นอีก!

ชิวเหวินซวงเอาหลักฐานในมือหลิงผิงไปข่มขู่หวางซือ แต่นางคงมิอาจเผาทำลายหลักฐานพวกนี้ได้หรอก!

เช่นนั้นนางจะซ่อนไว้ที่ใดกันแน่เล่า?

หลิงอวี๋นึกถึงชิวเหวินอิง

เสิ่นจวนกำลังพานางรับใช้มาในขณะที่ทั้งสามกำลังหารือ

ครั้นนางเข้าประตูมาก็พลันเรียกทันควัน “ท่านพี่เพคะ หม่อมฉันได้ยินว่าชิวเหวินซวงเป็นจารชน และถูกพวกท่านสังหารแล้ว? จริงหรือเพคะ? ช่างน่ากลัวเหลือเกิน!”

หลิงอวี๋ปรายมองเซียวหลินเทียน เซียวหลินเทียนพลันมุ่นคิ้วทันที

เขากำชับคนในเหตุการณ์แล้วว่าห้ามแพร่งพราย แล้วผู้ใดยังไปบอกให้เสิ่นจวนรับรู้?

โชคดีที่เป้าหมายของเสิ่นจวนมิใช่สิ่งนี้ นางชำเลืองมองหลิงอวี๋พลันกล่าว

“ท่านพี่เพคะ ตำหนักอ๋องอี้เป็นชิวเหวินซวงช่วยท่านดูแลมาตลอด ในเมื่อนางสิ้นแล้ว เช่นนั้นให้หม่อมฉันช่วยท่านดูแลเถิดเพคะ!”

หลิงอวี๋ยิ้มเหยียดอยู่ภายในใจ เดิมทีเป้าหมายของเสิ่นจวนคือสิ่งนี่เอง!

นี่ยังไม่ทันแต่งเข้าเรือนก็ร้อนใจหมายฉกอำนาจแม่บ้านไว้ในกำมือเสียแล้ว ความทะเยอทะยานของเสิ่นจวนช่างยิ่งใหญ่จริง ๆ!

เซียวหลินเทียนหน้าเคร่งขรึมลง “ไม่จำเป็น! เสิ่นจวน สุขภาพข้าหายดีแล้ว เจ้าอยู่ตำหนักอ๋องอี้ต่อมันไม่เหมาะสม วันพรุ่งเจ้าย้ายกลับตระกูลเสิ่นไปเถิด!”