ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 547

มีคนสองสามคนกำลังคุยกันอยู่ฝั่งนี้ ครั้นแล้วทางฝั่งองค์หญิงหกจึงตะโกน “มีคนจะสละสิทธิ์หรือไม่?”

“เมื่อครู่ลืมบอกไปว่าการสละสิทธิ์นั้นต้องถูกลงโทษ และผู้ที่แข่งแต่ละรายการได้ที่สุดท้ายก็ถูกลงโทษเช่นกัน! สิ่งนี้กำหนดขึ้นเพื่อป้องกันคนไม่อยากสละสิทธิ์เนื่องกลัวโดนลงโทษโดยเฉพาะ!”

ขณะที่เซียวทงพูดก็จงใจชายมองหลิงอวี๋ไปด้วย

สตรีมากมายกำลังพะวงว่าจะทำอย่างไรดีหากได้ตกเป็นที่สุดท้ายแล้วต้องสวมกระโปรงน่าอายตัวนั้นเต้นรำ!

เมื่อเซียวทงจ้องไปทิศทางหลิงอวี๋ พวกนางก็เหมือนรู้สึกสบายใจไปอักโข

มีพระชายาอ๋องอี้ที่แสนโง่เขลา และไม่มีวิชาความรู้คอยอยู่รั้งท้าย พวกนางคงไม่มีทางได้ที่สุดท้ายหรอก!

เสิ่นจวนมองทางหลิงอวี๋ก็อดเบะปากไม่ได้

หลังจากที่หลิงอวี๋สวมกระโปรงนั่นเต้นรำ ท่านพี่ต้องแบกรับความอัปยศมิไหวเป็นแน่ เขาต้องกลับไปหย่ากับหลิงอวี๋แน่นอน!

เมื่อถึงคราวนั้นพระสนมหรงจะกราบทูลองค์จักรพรรดิ แล้วตนก็จะออกเรือนกับท่านพี่ในฐานะพระชายาอ๋องอี้!

ณ นอกงาน ฉินซานกับเหล่าองครักษ์กำลังยืนตัวตรง

ถึงแม้เขาจะมาคุ้มครองความปลอดภัยของงานชมบุปผา แต่ทุกสิ่งที่เกิดในสวนดอกไม้ล้วนอยู่ในสายตาพวกเขาหมด

สายตาของเขาแฉลบผ่านร่างหลิงอวี๋อย่างไร้คลื่นอารมณ์ แม้มีใจห่วงยิ่งว่าหลิงอวี๋จะถูกฉีกหน้า แต่สีหน้ากลับมิแสดงออกใด ๆ เลยแม้แต่น้อย

เขาแค่กำลังขบคิดว่าหากหลิงอวี๋ได้รับที่โหล่ไป เขาจะช่วยหลิงอวี๋เลี่ยงการถูกองค์หญิงหกฉีกหน้าอย่างไรดี!

ความรู้สึกของเซียวทงที่มีต่อตนนั้นฉินซานรู้กระจ่าง

ก่อนหน้านี้ฉินซานคิดว่าเซียวทงมีใจลุ่มหลงต่อตน และมีความสัมพันธ์อันดีกับน้องสาว กอปรกับการจับคู่ของไทเฮา ท่านแม่เลยเร่งเร้าให้ตนตบแต่งไปด้วยเลยน่ะสิ!

ฉินซานจึงอยากรอหลังงานบุปผาจบก่อนค่อยไปขอฝ่าบาทพระราชทานงานอภิเษกสมรส!

แต่เมื่อวันนี้พบว่าเซียวทงฉีกหน้าพี่น้องตระกูลหลิง ฉินซานจึงละทิ้งความคิดนี้ทันที!

เขาฉินซานยอมหาสตรีจิตใจดีตระกูลธรรมดาที่มีฐานะต่ำต้อยเป็นภรรยาเสียยังดีกว่าแต่งกับองค์หญิงผู้โอหังเผด็จการแบบนี้ ตระกูลฉินของเขารับใช้ไม่ไหวหรอก!

“รายการแข่งแรกคือดีดพิณ… ผู้ที่จับป้ายไม้ได้เชิญขึ้นมา!”

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม นางจะไม่ให้องค์หญิงหกฉีกหน้าคุณหนูของตัวเองเป็นอันขาด

“พระชายาอ๋องอี้ ท่านดีดพิณเป็นหรือ? พิณที่องค์หญิงหกเตรียมล้วนมีแต่พิณชั้นดี เดาว่าท่านคงมิรู้กระทั่งชื่อของพิณสองคันนี้ด้วยซ้ำกระมัง!”

คนแรกที่เปิดปากถากถางหลิงอวี๋ก่อนคือลั่วอวี้จู ซึ่งขัดแย้งกับหลิงอวี๋มาตลอดตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว!

บรรดาสตรีที่ร่วมแข่งขันบนเวทีถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งป้องปากหัวเราะเยาะ

“อวี้จู เจ้าอย่าเล่นมุกสิ ว่ากันว่าแม้แต่อาจารย์ยังมิเคยเชิญพระชายาอ๋องอี้มาดีดพิณเลย นางจักรู้จักพิณได้เช่นไรเล่า?”

อีกฝ่ายหนึ่งนำโดยหลี่ว์ฟางฟาง หลี่ว์ฟางฟางจับได้การแข่งพิณเช่นกัน หลิงอวี๋ช่วยชีวิตท่านย่าของนาง และทั้งครอบครัวจึงรู้สึกซาบซึ้งต่อหลิงอวี๋อย่างมาก

เมื่อเห็นลั่วอวี้จูฉีกหน้าหลิงอวี๋เช่นนี้ หลี่ว์ฟางฟางพลันมุ่นคิ้วทันที ก่อนจะกล่าวไม่อ้อมค้อม

“มีพิณโบราณบนใต้หล้ากว่าร้อยคันตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจวจนถึงปัจจุบัน ลั่วอวี้จูเจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่ารู้จักทั้งหมด?”

“แม้พระชายาอ๋องอี้จะไม่เข้าใจพิณ แต่ก็มิได้หมายความว่านางไม่รู้สิ่งใดเลย อย่างน้อยวิชาแพทย์ของนางก็เลิศล้ำสามารถช่วยชีวิตคนเจียนตายรักษาคนเจ็บได้ แล้วเจ้าทำได้หรือไร?”